Έθνος χορηγών

Του Γιώργου Μαρκάκη

ΜΑΡΚΑΚΗΣ

Είναι τόσα πολλά τα στραβά δεκαετιών που δεν γίνεται ακόμα και με τους νόμους της Φυσικής και των Μαθηματικών  να ‘στρώσουν’ σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Οποιοσδήποτε προσπαθεί και ισχυρίζεται ότι γνωρίζει να λύσει αυτόν τον γρίφο, εδώ και τώρα, ονομάζεται ενεργός πολιτικός και οποιοσδήποτε ισχυρίζεται πως έχει την σίγουρη λύση για αυτό ονομάζεται εν δυνάμει οικονομολόγος.

Είναι και οι δύο συνεργάσιμες πλευρές του ίδιου νομίσματος με το οποίο πληρώνουμε αναδρομικά όλοι εμείς οι υπόλοιποι τις σπουδές τους, τον μισθό τους, την σύνταξη τους ή ακόμα την υπέρμετρη φιλοδοξία που τους κάνει να πρωταγωνιστούν ονειρικά, όταν πάνε και πλαγιάσουν,  στο remake του “The man who saved the world”.

Όλοι αυτοί οι επαγγελματίες ειδικοί δημιούργησαν ένα παγκόσμιο,  ένα ευρωπαϊκό αλλά και ένα εθνικό πρωτάθλημα όπου συχνά- πυκνά παίζουν αντιμετωπίζοντας τις άλλες ‘ομάδες’. Υπάρχουν και εδώ βαθμολογίες, πρωταθλητές, υποβιβασμοί, μεταγραφές, στρατοί οπαδών αλλά και περιστασιακοί θεατές και υποστηρικτές.

Ο Stiglitz πάει για τα play off, ο Krugman είναι ντεφορμέ  αυτόν τον καιρό γιατί τα έδωσε όλα τον προηγούμενο καιρό και φυσικά ….δεν μένεις πάντα στην κορυφή και ο Σόρος παίζει εκτός συναγωνισμού και εμφανίζεται μόνο σε road show όπως και οι Harlem Globetrotters .

-Παίξε τον Πισσαρίδη ! τον βλέπω…Ανακάμπτει!

Η φυλή μας θέλει αποτελέσματα όχι ‘εδώ και τώρα’ αλλά ‘χθες και σήμερα’. Οι προπονητές/ υπουργοί / δήμαρχοι κρίνονται σε 2-3 μήνες άσχετα αν η ομάδα είναι κληρονομιά από άλλον coach. Ακόμα και στην φυλή των Σιου και Κομάντσι που μάθαμε να αποκαλούμε άγριους -από την παρέα του μικρού σερίφη Τζιμ Άνταμς- τα πράγματα ήταν πιο πολιτισμένα. Η θέση του Μάγου δεν άλλαζε από τον αρχηγό με τα πλουμιστά φτερά όσο συχνά αλλάζουμε εμείς παρδαλούς πρωθυπουργούς. Στον Αστέρα Τρίπολης ξήλωσαν τον προπονητή τους που τους ανέβασε μονορούφι 2 κατηγορίες στην Super League όταν η ομάδα στα μισά του πρωταθλήματος -που ήταν παρακαλώ σχεδόν στην κορυφή- έφερε 3 ισοπαλίες!

Θα μπορούσε να ήταν ερώτηση στο διαγώνισμα της Γυμναστικής Ακαδημίας ή της Σχολής Προπονητών και Πρωθυπουργών:

Πόσοι τέτοιοι προπονητές  ελληνικών ομάδων χρονικά χωράνε σε μια θητεία Alex Fergusson ;

Τα χρόνια που οι οπαδοί έγιναν οι αποκλειστικοί Χορηγοί των ομάδων μέσω διαφήμισης, οι δημοσιογράφοι μεταμορφώθηκαν σε αυτοδιαχειριστές  ο υπουργός Οικονομικών γνωρίζει με σιγουριά περισσότερο για το πόσα κληρώνουν  μετά από 5 αλλεπάλληλα τζακ ποτ, παρά  το πόσοι φόροι υπολείπονται μετά από 5 άστοχες προβλέψεις προϋπολογισμού για να πάρει την θεία οικονομική ευλογία.

Η ελληνική δημοσιογραφική σκηνή αριθμούσε περισσότερα μέλη πάνω στο σανίδι παρά θεατές στην αίθουσα. Πιο τρανταχτή απόδειξη για αυτό δεν υπάρχει από το ότι υπήρχαν περισσότερες αθλητικές και οπαδικές εφημερίδες από ότι  Α’ κατηγορίας ομάδες , την περίοδο που αποστηθίσαμε  όλες “τα σίγουρα”  της Δ΄ κατηγορίας του Φιλανδικού πρωταθλήματος από την ΕΡΑ Σπορ.

Σήμερα όπου η  Ελλάδα δεν θα κατάφερνε να προκριθεί απέναντι σε Σαν Μαρίνο, Ανδόρα, Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο  φαντάζει ανίκητο και τα νησιά Φερόε μας θυμίζουν πως προέκυψε η έκφραση να σε “κλαίνε οι ρέγγες”, οι μισές ομάδες της super league διαφημίζουν τον εθνικό μας τζόγο.

Ακόμα και αν η  Αναγέννηση Καρδίτσης κατόρθωνε να κλείσει το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό σαν Μέγα Χορηγό για την φανέλα της, θα ήταν τελικά ο τζόγος η μοναδική εύρωστη ασχολία που θα προσέφερε περισσότερα για να πάρει πρώτα την δουλειά και μετά να βάλει το σήμα της εταιρείας στην φανέλα τους ανακηρύσσοντας το “Πες μου που πουλάν καρδιές”  ύμνο της ομάδας κάθε φορά που έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο.

Την ίδια περίοδο η παρατήρηση  και η καταγραφή της εξαθλίωσης του εθνικού υποκειμενισμού και του πολιτικού ατομικισμού μας,  ενδυναμώνεται και αυτοκαταναλώνεται από όλους τους υπόλοιπους που αρθρογραφούν και επιχειρηματολογούν δημόσια,  Βαβυλο-δημιουργώντας  πιο πολλούς στρατηγούς παρά στρατιώτες. Πως το είπαμε ;

‘ Διαθέτουμε περισσότερους συγγραφείς παρά αναγνώστες.’

…………

Τουκ τουκ τουκ τουκ.

( Ήχος ψαρόβαρκας που πιάνει ξημέρωμα λιμάνι στο Μαρμάρι)

-Καλημέρα Καλημέρα. Έχετε γαύρο; ….μήπως σαρδελίτσα σήμερα;

(Ο βαρκάρης μας πετάει το σχοινί για να δέσουμε)

-“…Περιμένετε  λίγο να βγάλω από το αμπάρι τα κουτιά που πήρα χθες βράδυ από την Ραφήνα… Θα πρέπει να έχουν ξεπαγώσει τώρα ..”