Του Γιώργου Μπασκάκη
Το ότι το ουκρανικό Τάγμα Αζόφ, το οποίο απηύθυνε διάγγελμα χθες στην ελληνική Βουλή, είναι μια νεοναζιστική οργάνωση δεν είναι κάτι καινούργιο. Ειδικά μάλιστα στην Ελλάδα έχει καταγραφεί η ναζιστική δράση του από το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης κάθε πολιτικής απόχρωσης.
Αυτός είναι ο λόγος που ένας από τους πρώτους που κατήγγειλε ως «μεγάλο λάθος αυτό που έγινε» ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος θεωρεί πως έχει πιστωθεί το γεγονός ότι επί της δικής του πρωθυπουργίας ασκήθηκαν οι διώξεις που κατέληξαν στην καταδίκη της εγχώριας ναζιστικής οργάνωσης.
Με την παρέμβασή του αυτή, ο πρώην πρωθυπουργός εκθέτει βέβαια τον σημερινό πρωθυπουργό, αλλά ταυτόχρονα «αδειάζει» εκ των προτέρων και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που προσπάθησε στη συνέχεια να μεταθέσει το ζήτημα στον… ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να πάρει θέση και να μιλήσει για «λάθος», μόνο όταν το θέμα πήρε εσωκομματική διάσταση, τόσο με την αντίδραση Σαμαρά όσο και με την ευρύτερη δυσαρέσκεια εντός της «γαλάζιας» κοινοβουλευτικής ομάδας.
Γιατί ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη δήλωσή του δεν είπε λέξη για το ζήτημα των Ουκρανών ναζιστών που είχαν ιδιαίτερη σχέση με τη Χρυσή Αυγή εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα στην εφημερίδα της οργάνωσης του Μιχαλολιάκου εμφανίζονται σχετικά υμνητικά δημοσιεύματα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τη θριαμβολογία για τις εκλογικές επιτυχίες των «εθνικιστών» στην Ουκρανία («Νίκη και στην Ουκρανία», τχ. 48, 7.2.1994), το ρεπορτάζ για τους Ουκρανούς «εθνικιστές» στο Κίεβο που «χαιρετούσαν φασιστικά, κρατώντας φαιοκόκκινα λάβαρα» («Οι Ουκρανοί υπέρ του Χάιντερ», τχ. 316, 3.3.2000), την πορεία υπέρ των ναζί στο Λβιβ («Πορεία και τιμή στους Ουκρανούς των Waffen SS», τχ. 694, 26.5.2010), τη δικαίωση των Γερμανών ναζί στην Ουκρανία («Σφυροδρέπανο τέλος στην Ουκρανία», τχ. 729, 29.6.2011) και την έκφραση θαυμασμού για το ακροδεξιό κόμμα Ελευθερία που μπήκε στη Βουλή της Ουκρανίας «για να προπαγανδίζει τις ιδέες του εθνικισμού και του ρατσισμού» (τχ. 798, 7.11.2012).
Βέβαια, σήμερα, τα υπολείμματα της Χρυσής Αυγής δε θέλουν να ακούν για Ουκρανούς, εφόσον ομνύουν στο όνομα του Βλαντίμιρ Πούτιν και διεκδικούν την εκπροσώπηση των ρωσικών θέσεων στην Ελλάδα. Ανεβάζουν μάλιστα, στις ιστοσελίδες τους φωτογραφίες με τον Αλεξάντερ Ντούγκιν, τον γνωστό «σύμβουλο» του Πούτιν, ο οποίος είχε αναλάβει να δημιουργήσει το νεο-ορθόδοξο (και νεο-ναζιστικό) τόξο κατά της Δύσης, ποζάροντας δίπλα στη Ζαρούλια και τον Ματθαιόπουλο.
Πάντως, τη σχέση Ουκρανών και Ελλήνων νεοναζί μας τη θυμίζει το γεγονός ότι το επίσημο σύμβολο του Τάγματος Αζόφ εμπεριέχει το διαβόητο Wolfsangel (λυκοπαγίδα), το έμβλημα της 4ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας των Ες Ες, που ευθύνεται για τις σφαγές στην Κλεισούρα και στο Δίστομο, το οποίο χρησιμοποιούσε επί χρόνια και η Χρυσή Αυγή. Και εμπεριέχει και τον ναζιστικό «μαύρο ήλιο» (Schwarze Sonne), εξίσου αγαπημένο της Χρυσής Αυγής. Αυτά τα σύμβολα, λοιπόν, ήρθαν στην ελληνική Βουλή με ευθύνη του πρωθυπουργού.
Το ότι ο Ζελένσκι κάνει χρήση του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ ως ομάδας «σκληρών μαχητών», μπορεί να αποδοθεί στις αναγκαιότητες ενός πολέμου που είναι –όπως όλοι οι πόλεμοι– απάνθρωπος. Αλλά η προβολή της ναζιστικής οργάνωσης από την ελληνική Βουλή είναι κάτι διαφορετικό. Με ευθύνη του πρωθυπουργού, χρησιμοποιήθηκε η Βουλή σε μια διαδικασία «ξεπλύματος» της οργάνωσης Τάγμα Αζόφ που έχει ξεκινήσει από τις αρχές Μαρτίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως αποκάλυψε το Reuters στις 10 Μαρτίου, το Facebook και το Instagram αποφάσισαν να επιτρέπουν την ανάρτηση κειμένων που ζητούσαν τον θάνατο των Ρώσων εισβολέων και σ’ αυτό το πλαίσιο ήρθη «προσωρινά» και η απαγόρευση υμνητικών κειμένων για το «Αζόφ» που είχε επιβληθεί από το 2019, όταν είχε διαπιστωθεί η ναζιστική συγκρότηση του «Τάγματος». Τώρα ήρθε η ώρα να χρησιμοποιηθεί από τον κ. Μητσοτάκη η ελληνική Βουλή ως «πλυντήριο» των νεοναζιστών.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ