Της Σόφης Παππά
Ηταν τότε που η Ελλάδα είχε πέσει σε χειμερία νάρκη και κατάθλιψη βαριά! Ένας νεαρός και ρομαντικός επαναστάτης, με παντιέρα μια αόρατη κουρελιασμένη γραβάτα και φωνή που θύμιζε άλλες ένδοξες εποχές, σαν ένας ρομαντικός επαναστάτης με λευκό πουκάμισο και με άλογα τα άλογα του χρόνια, κάλπαζε θριαμβευτικά προς την εξουσία!
Μια εξουσία που παραδινόταν σιγά σιγά και άνευ όρων στους Ευρωπαίους δανειστές μας…! Και εκεί που νομίζαμε πως όλα είχαν πια τελειώσει , σαν από μηχανής θεός ήρθε εκείνος και μεις γραπωθήκαμε στο άρμα του αυτό το τρελό που έτρεχε ανεξέλεγκτα…! Μας ενέπνεε ένας πύρινος πολιτικός λόγος που μιλούσε στην ψυχή και της έβαζε φτερά για πέταγμα ψηλά στους αιθέρες!
Ένας λόγος που γκρέμιζε τα τείχη των κοινωνικών ανισοτήτων, που τροφοδοτούσε την ξεχασμένη περηφάνια του Έλληνα και τον σήκωνε ξανά όρθιο, σαν αετό περήφανο για να κατακτήσει τους αιθέρες και να διεκδικήσει ξανά την χαμένη του αξιοπρέπεια !
Γέμισε ξανά η πλατεία από μαχητικά νιάτα και περήφανα γηρατειά, και το όνειρο σαν ολόγιομο φεγγάρι φώτισε ξανά τον Αττικό ουρανό!
Όμως τα όνειρα δεν κρατάνε για πολύ και κοστίζουν και ακριβά! Και ο ρομαντικός επαναστάτης με κομμένα τα φτερά του από την βάναυση σκληρή πραγματικότητα των αριθμών, των δανειστών και των εχθρών του ονείρου που πόνταραν στο χρηματιστήριο της αποτυχίας του, ξεπέδευε από τα άλογα της ονειροπαρμένης του νιότης και προσγειωνόταν ανώμαλα στην αγκαλιά των τιμωρών του γιατί έκανε το μέγιστο και ασυγχώρητο λάθος να πιστέψει σε αυτό το κακόμοιρο το όνειρο….! Και το όνειρο κόκκινο περιστέρι πέταξε μακρυά….
Και ενώ σε αυτό το σημείο ο ρομαντικός επαναστάτης έπρεπε να αποχωρήσει από την αρένα και να αφήσει τους άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά, επέλεξε να μείνει και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη μας! Ο δήμιος μου προτιμώ να είσαι εσύ είπε ο λαός , αλλά δεν είπε την απόλυτη αλήθεια κι αυτός γιατί μέσα του πίστευε στο θαύμα !
Όμως το θαύμα δεν ήρθε! Αντίθετα ήρθε η καθημερινότητα η σκληρή σαν τη κακιά μάγισσα του παραμυθιού και τα ισοπέδωνε όλα!
Ο κουρελιασμένος επαναστάτης έδινε τον αγώνα του, ανάμεσα σε δράκους και θεριά μέσα κι έξω ώσπου τελικά συνθηκολόγησε!Ο λαός πλήρωσε ακριβά την συνθηκολόγηση αυτή!
Αποκήρυξε με βδελυγμία λοιπόν κι αυτός εκείνα τα περί ονείρου και δήμιου και κουραφέξαλα….! Ένας λαός τσακισμένος από την καθημερινότητα του έτρεξε πίσω ξανά σε παλιές αγάπες και αγκαλιές και ας τον είχαν πικράνει, ας τον είχαν προδώσει….Έτρεξε ξανά πίσω, σε αυτούς που ήξερε και ξέρει…! Σε αυτούς που δεν ελπίζει τίποτα για να μην προδοθεί, σε αυτούς που θεωρούν φυσικό φαινόμενο τις ανισότητες του και έτσι δεν τον ξεσηκώνουν , δεν του παίρνουν τα μυαλά με φεγγάρια ολόγιομα στις πλατείες…!
Γύρισε πίσω στην αλήθεια των αμείλικτων αριθμών και στους χορούς όχι των Κρητικών με τα νταούλια αλλά των αγορών….!
Έτσι άρχισαν όλα και έτσι τέλειωσαν για το όνειρο…..!
Τώρα αρχίζει η αλήθεια! Εδώ θα είμαστε να μας τα λέει και να της τα λέμε, ελπίζοντας χωρίς να κλαίμε! Γιατί εμείς πάντα θα ελπίζουμε και θα πιστεύουμε στο όνειρο και ας έρθει κι αυτό το ευλογημένο καβάλα πάνω στο όνειρο των αριθμών…! Εμείς πάντα θα το περιμένουμε!