Αμφιβολίες και δημοσκοπήσεις πολλές!

Του Νίκου Γαλάτη

Οι νέες εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς δημιουργούν μια δυναμική που μπορεί να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Για πρώτη φορά περιμένουν όλοι- με πρώτη τη Χαριλάου Τρικούπη- τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι μόνο το ενδιαφέρον για τα εσωκομματικά, να δουν ποιος θα περάσει στο δεύτερο γύρο- και ποιος θα είναι ο ηγέτης της επόμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης- όπως προανήγγειλε ο Γιάννης Ραγκούσης- ότι θα είναι αν …τον ψηφίσουν.

Ο ίδιος αναμένει 100.000 στις κάλπες, αλλά ένας άλλος υποψήφιος ο Γιάννης Μανιάτης- βλέπει …150.000. Φυστικά αν οι εκλογές είναι ηλεκτρονικές και μπορεί να ψηφίσει κάποιος ακόμα και με κινητό, οι εκλογές για ηγέτη του νέου- χωρίς όνομα ακόμα και σύμβολα φορέα- αποχτά εθνικό ενδιαφέρον.

Η Νέα Δημοκρατία ανησυχεί το ίδιο- ίσως και περισσότερο- από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μεν πως είναι πρώτο κόμμα αλλά με ποια συμμετοχή στις εκλογές; Oι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον Κυριάκο πιο δημοφιλή από τον Αλέξη- που έχει περάσει τα δύσκολα και μια προσωπική αναμέτρηση θα είναι σε βάρος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Η απογοήτευση της κοινωνίας αφορά και το κόμμα της αντιπολίτευσης κι αυτό σημαίνει πως η κατάσταση μπορεί να αλλάξει από ένα τρίτο πόλο που θα απευθυνθεί στους αναποφάσιστους, τους απέχοντες, τους δυσαρεστημένους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κερδίσει, αλλά και η Νέα Δημοκρατία -αν αναστραφεί το φαινόμενο της αποχής- θα βρεθεί μπροστά όχι μόνο στο ενδεχόμενο να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, αλλά να μην έχει τους συνεταίρους που υπολόγιζε- ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι- σε μια συγκυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μια μεγάλη πτώση, έμοιαζε να έχει σταθεροποιηθεί. Να έχει πλέον- από μια έστω ανεπαίσθητη ανάπτυξη- να λαμβάνει- και να δίνει παροχές, όπου μπορεί- αλλά στοχευμένα. Η Κουμουνδούρου είχε πάψει πια βομβαρδίζει το ΠΑΣΟΚ και πρότεινε συμφιλίωση- συγκυβέρνηση, αφού αργά ή γρήγορα- ακόμα και μετά από μια δεξιά παρένθεση- η απλή αναλογική- αν διατηρηθεί- απαιτεί ενότητα της “δημοκρατικής παράταξης”.

Τα μικρά κόμματα όπως οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι, δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή -ως αυτόνομα τουλάχιστο. Το Ποτάμι ήδη έχει μπει στο παιχνίδι του “προοδευτικού κέντρου” -με στοιχεία αντιδεξιά- που είναι δύσκολο πια να γυρίσει πίσω. Η συνεργασία προυπόθετε να υπήρχε ως κόμμα κι η συμμετοχή του στο νέο φορέα είναι μονόδρομος. Ή θα εντασσόταν εκεί ή θα ξανάβλεπε Βουλή, ο Σταύρος -που από το να μείνει εκτός Βουλής βλέπει τον εαυτό του αρχηγό ενός …μεγαλύτερου κόμματος.

Το να κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ στις εκλογές είναι μια λύση. Αλλά πώς αυτό θα το εντάξει σε μια πρόταση συνεργασίας με τον νέο φορέα- που διεκδικεί -αν όλα πάνε καλά- θέση …δεύτερου κόμματος; Τι θα κάνει αν αριστερά του ένα κόμμα ή μια συμπαράταξη μπει στη Βουλή και του αποσπάσει ψήφους;

Aυτός είναι ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας τηλεφωνεί συχνά στον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων, να μάθει τι κάνει και να ακούσει τη γνώμη του, αν κι έχει καιρό να το κάνει. Αυτός είναι ο λόγος που ξαφνικά ο Σταύρος Θεοδωράκης αποφάσισε να συνεργαστεί με τους Βολεμένους. Θα χτυπήσει το παλιό …από μέσα.

Θα καταφέρει ο νέος φορέας να φτάσει ως το τέλος -με την ενοποίηση και την “διαστολή” του όπως είπε η Φώφη Γεννηματά. Θα είναι η ίδια πρόεδρος ή κάποιος άλλος και ποιος; Θα αντιμετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα ή θα βρεθούμε αντί για διπολισμό στην Μάχη των Τριών;

Αμφιβολίες, όσο περιμένουν τις δημοσκοπήσεις, βασανίζουν, όλους και πολλές.