Του Νίκου Γαλάτη
Ο ανασχηματισμός περιείχε τελικά μια έκπληξη: τον Φώτη Κουβέλη που αντί για την Προεδρία της Δημοκρατίας κατέληξε βοηθός του Πάνου Καμμένου για τον οποίο έλεγε πως δεν θα συνεργαζόταν ποτέ. «Συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του κ. Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε» έγραφε ο 69 χρονος “πρώην” που μάλλον δέχτηκε με χαρά να βγει από τη σύνταξη για να γίνει απλός στρατιώτης της πολιτικής υπό τις διαταγές του αρχηγού των ΑΝΕΛ.
Η τοποθέτηση αυτή σε ένα νευραλγικό υπουργείο έχει όμως κι άλλες αναγνώσεις. Ο πρώην αντίπαλος του Τσίπρα, πρώην πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, πρώην συγκυβερνήτης των Σαμαρά και Κουβέλη παίρνει τη θέση ενός γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ -του Δημ. Βίτσα- που ήταν για τον Αλέξη Τσίπρα ο άνθρωπος των επικίνδυνων αποστολών -σε κόμμα και κυβέρνηση. Υπό αυτή την ιδιότητα έφυγε για να αντικαταστήσει τον κ. Μουζάλα- σε ένα επίσης κρίσιμο μέτωπο, αφήνοντας τον Φώτη Κουβέλη να ….προσέχει τον Καμμένο.
“Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη” ειρωνεύεται η Νέα Δημοκρατία- την ώρα που άνοιξε την πόρτα της σε μια ταλαίπωρη- από την μεγάλη της πορεία- βουλευτή που ξεκίνησε κι αυτή από την ΔΗΜΑΡ, ανεξαρτητοποιήθηκε, μπήκε στο Ποτάμι, ξαναανεξαρτητοποιήθηκε, φλέρταρε με το Κίνημα της Αλλαγής και κατέληξε στη Νέα Δημοκρατία για να “ανορθώσει” τη χώρα.
Η βασική κίνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι ωστόσο η ανάδειξη του Γιάννη Δραγασάκη- από τη θέση του παροπλισμένου αντιπροέδρου της κυβέρνησης- σε ρόλο υπερυπουργού -καθώς το ζεύγος Παπαδημητρίου- Αντωνοπούλου ετοιμάζει τις βαλίτσες πίσω για τις ΗΠΑ φεύγοντας από μια αφιλόξενη πατρίδα που δεν εκτίμησε ούτε το έργο τους, ούτε την θυσία τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναδιπλώθηκε στο κόμμα του βλέποντας ως απειλή μια διεύρυνση με πρόσωπα εκτός κόμματος. Για να ισορροπήσει την γερουσία με τη νεολαία βρήκε την ευκαιρία να βάλει στην κυβέρνηση του Στρατή, Ηλιόπουλου, από τη “νεολαία” ενισχύοντας την προεδρική φρουρά του. Αυτή τη φορά δεν φάνηκε γενναιόδωρος με τους ΑΝΕΛ και δεν αντικατέστησε τον Ζουράρι με κάποιον από το κόμμα του Καμμένου- δεν έχει άλλους άλλωστε!- αλλά μια πασοκογενή Συριζαία βουλευτή-που μαζί με τον Κουβέλη μπορεί να θεωρηθεί και ως ανεπαίσθητη κίνηση προς την Κεντροαριστερά!
Από την πλευρά αυτή μετρά περισσότερο η παραμονή του Παν. Κουρουμπλή στην κυβέρνηση, όσο και η της Λυδίας Κονιόρδου που αντί να αντικατασταθεί απλώς βρέθηκε με έναν …Ερυθροφρουρό δίπλα της- από τη “νεολαία” αυξάνοντας τα μέλη της κυβέρνησης -που ο Τσίπρας είχε υποσχεθεί ότι θα αντικαθιστούσε με ένα …μικρό ευέλικτο σχήμα.
Προφανώς ο πρωθυπουργός κρατάει για πριν τις εκλογές έναν πιο μεγάλο ανασχηματισμό πιο δομικό, άρα δεν σκοπεύει να πάει άμεσα σε εκλογές. Αντίθετα περιχαρακώνεται σε ένα βασικά κομματικό περιβάλλον, αποφεύγει τα ανοίογματα και δεν εμπιστεύεται άτομα εκτός κόμματος, φροντίζοντας να τηρεί αυστηρά εσωκομματικές ισορροπίες με ευλάβεια.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μια επίδειξη πρωθυπουργικής πυγμής με την αποπομπή δυο υπουργών για λόγους ευθιξίας για ένα ηθικό θέμα, αφού η κ. Αντωνοπούλου δεν έκανε κάτι παράνομο- και για ένα ποσό 23.000 όπως είπε ο ίδιος- ενώ “άλλοι καταπίνουν 23 δισεκ.”. Δεν επιθυμεί μπελάδες στην κυβέρνηση και δεν επιδιώκει άμεσες εκλογές. Μάλλον τον ενδιαφέρει από μια διεύρυνση η περιχαράκωση του κόμματος, το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς κι ένα κόμμα ενωμένο για να νικήσει χωρίς δεκανίκια ή να χάσει αξιοπρεπώς και να περιμένει την επόμενη μέρα -που όπως φαίνεται, ό,τι κι αν γίνει, δεν θα αργήσει.