Του Γ. Λακόπουλου
Πρώτα κομματάρχες, πολιτευτές, αργόσχολοι, απόστρατοι, υπερήλικοι -που ανέλαβαν τα νοσοκομεία με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ακόμη και με τον Πρωθυπουργό προσωπικά. Και η ανάθεση της πιο ευαίσθητης πλευράς του Μεταναστευτικού στο ντουέτο Αγαπηδάκη -Δοξιάδη που έχουν κολλήσει πολλά ένσημα στη μισαλλοδοξία.
Στην λαϊκή δυσφορία που προσκαλεί ο κομματικός συρφετός άρχισαν να προστίθεται τώρα και οι υφυπουργοί.
Ο επί του απόδημου Ελληνισμού, γνωστός και μη εξαιρετέος Αντώνης Διαματάρης έτσι κι αλλιώς ήταν ένα μυστήριο. Η μόνη εξήγηση για την υπουργοποίησή του ήταν η από πολλών ετών φιλία του με την οικογένεια Μητσοτάκη. Είναι κάτι σαν τον Πικραμένο δηλαδή.
Ωστόσο όπως αποκαλύπτεται τώρα φλόμωσε στο ψέμα και την ίδια την κυβέρνηση η οποία του εξέδωσε βιογραφικό μπαλαμούτι. Με δήθεν πτυχίο από το Columbia.
Δηλαδή έχει σπουδές επιπέδου Μητσοτάκη, που σπούδασε το Χάρβαρντ.
Αμ δε… Απλώς παρακολούθησε μαθήματα, λέει τώρα. Δεν είχε λεφτά να τελειώσει. Συγκινητικό. Αλλά γιατί εμφάνισε ότι τελείωσε;
Από μόνη της αυτή η εξαπάτηση- ή έστω παραποίηση- είναι ένας λόγος για τον αποπέμψει ο Πρωθυπουργός. Αφού δεν το έκανε όταν χαρακτήριζε «ντροπή» το νομοσχέδιο για την ψήφο των απόδημων, που θα εγκρίνει παμψηφεί η Βουλή. Υπάρχουν και άλλοι, όπως π.χ. η αύρα που τον συνοδεύει ως «ομογενειακό παράγοντα».
Δεν είναι και πολύ κολακευτικό π.χ. να σου αποδίδουν διάθεση προσφοράς δημοσιογραφικών υπηρεσιών στη χώρα– ως έκδοτης εφημερίδας- με το αζημίωτο.
Ούτε να φιλοξενείς στην -όχι και μεγάλης κυκλοφορίας- εφημερίδα σου κατάπτυστη διαφήμιση υπέρ του του Παπαδόπουλου. Και να λες πότε ότι το έκανες για λόγους … «σφαιρικής ενημέρωσης» και ποτέ ότι «δεν έχεις καν το νομικό δικαίωμα να αρνηθείς μια διαφημιστική καταχώρηση»
Παρόλα αυτά ο διασυρθείς υφυπουργός, παραμένει στη θέση του. Η κυβέρνηση των αρίστων τον καλύπτει -δια του Στ. Πέτσα- επισήμως.
Είναι τουλάχιστον ασύμφορο για μια κυβέρνηση να γίνεται εθελουσίως στόχος η ίδια γιατί ένας υφυπουργός έκανε μια απάτη με το βιογραφικό του.
Κι όμως ο Μητσοτάκης τον φορτώθηκε. Γιατί όπως λέγεται αυτό που τον έφερε στα κυβερνητικά έδρανα δεν είναι μόνο οι παραδοσιακές σχέσεις με την οικογένεια -και όχι με την ομογένεια στην οποία δεν έχει και ιδιαίτερο κύρος. Είναι οι «ειδικές αποστολές» που πρόκειται να του ανατεθούν στις επόμενες εκλογές.
Αυτό δεν είναι καθόλου καλό. Γιατί οι αποστολές που αναλαμβάνουν οι Διαματάρηδες δεν είναι καθόλου διαφανείς. Ήδη στις ΗΠΑ από άλλη ομογενειακή εφημερίδα διατυπώνονται υπαινιγμοί για τη συμπεριφορά του εν λόγω υφυπουργού, πριν και μετά την ανάληψη του αξιώματός του.
Σε κάθε περίπτωση αυτό υποχρεώνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καταπίνει μια συμπεριφορά που πλήττει τον πυρήνα των ισχυρισμών του για την πολιτική, δείχνει περισσότερο για αποδοχή μεταπρατισμού, παρά για κυβερνητική δράση.
Βέλτιστες πρακτικές και υπερατλαντικός Κοσμάς Σκούταρης δεν δένουν.
