Του Μελέτη Ρεντούμη
Το τελευταίο διάστημα παρακολουθεί ομολογουμένως εμβρόντητη η κοινή γνώμη τις συνεχείς αποκαλύψεις του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη για την περιβόητη διαπραγμάτευση με τους δανειστές το πρώτο εξάμηνο του 2015 και όλες τις συνομιλίες που διαμηνύθηκαν.
Είναι φανερή η αμηχανία της κυβέρνησης για όλα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καθώς το μεγάλο ερώτημα που πλανάται δεν είναι αν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης ήταν μόνο επιζήμιο ή όχι για την χώρα μας, αλλά το ποιες ήταν πραγματικά οι προθέσεις της κυβέρνησης όσον αφορά την πορεία της κυβερνητικής πολιτικής το 2015.
Αυτό που οι περισσότεροι πολίτες υποπτεύονταν, ότι δηλαδή ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν ενεργούσε αυτοβούλως, αλλά σε απόλυτη συνεννόηση με τον πρωθυπουργό και με κορυφαίους υπουργούς είναι πραγματικότητα, καθώς φαίνεται περίτρανα από όλες τις συνομιλίες που έχουν διαρρεύσει.
Το πιο εντυπωσιακό αν όχι τραγικό για την χώρα μας βέβαια και εκεί οφείλει να πάρει θέση η αντιπολίτευση, είναι η θέση του πρωθυπουργού της χώρας απέναντι στο σχέδιο Grexit ή time out όπως είχε σαν τίτλο, από τον Βόλφανγκ Σόιμπλε.
Ο Αλέξης Τσίπρας, εμφανίστηκε να σκέφτεται σοβαρά το σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη με μία ισχυρή και πρόσκαιρη οικονομική βοήθεια από την ΕΕ για να καλυφθούν οι βασικές βιοτικές ανάγκες από την πλήρη φτωχοποίηση των πολιτών που θα προέκυπτε από την εκτόξευση του πληθωρισμού και την απαξίωση των πλούτου και όλων των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων.
Επίσης ο Γιάνης Βαρουφάκης, διαχωρίζει την θέση του για το Grexit αναφέροντας ότι το Plan B που πρότεινε αναφερόταν σε σχέδιο παράλληλων πληρωμών εντός του ευρώ, ενώ το Plan X που πήγαινε τελικά να υιοθετηθεί ήταν το ύστατο σχέδιο εξόδου της χώρας μας από την Ευρωζώνη και τελικά από την ΕΕ με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Το γιατί αποφάσισε τώρα ο πρώην υπουργός οικονομικών να αποκαλύψει τα όσα συνέβησαν πριν 2 χρόνια είναι δική του υπόθεση και αφορά προφανώς την δική του υπερασπιστική γραμμή αφενός προς την κοινή γνώμη και αφετέρου προς την δικαιοσύνη αν και όποτε προκύψει τέτοιο θέμα.
Σε κάθε περίπτωση, όπως και να δει κάποιος τις σχετικές αποκαλύψεις, κατανοεί ότι η όλη συζήτηση από το κυβερνητικό επιτελείο ήταν στην κατάστρωση σχεδίων εξόδου της χώρας από το υφιστάμενο θεσμικό σύστημα που συνδέει την χώρα μας τόσο με τον έξω κόσμο όσο και με την ίδια την ΕΕ της οποίας η Ελλάδα αποτελεί αναπόσπαστο κράτος μέλος.
Όποιο σχέδιο και να εφαρμοζόταν τελικά από τα προτεινόμενα, είτε δηλαδή το Plan B είτε το Plan X, θα επρόκειτο για ένα σύγχρονο πραξικόπημα με τον μανδύα της ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας, γεγονός που θα μπορούσε από νομικούς κύκλους να χαρακτηριστεί και ως εσχάτη προδοσία και όχι αδίκως.
Όποιο σχέδιο και να εφαρμοζόταν τελικά από τα προτεινόμενα, είτε δηλαδή το Plan B είτε το Plan X, θα επρόκειτο για ένα σύγχρονο πραξικόπημα με τον μανδύα της ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας, γεγονός που θα μπορούσε από νομικούς κύκλους να χαρακτηριστεί και ως εσχάτη προδοσία και όχι αδίκως.
Για όσους γνωρίζουν την οικονομία και τα μακροοικονομικά, η προσδοκία της κατάρρευσης επί της ουσίας την προκαλεί και λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, όπως ακριβώς θα συνέβαινε και με το σχέδιο Βαρουφάκη για παράλληλες πληρωμές, το οποίο μαθηματικά θα οδηγούσε σε πλασματική ρευστότητα χωρίς αντίκρυσμα, με τον πληθωρισμό να καλπάζει και την πείνα στους δρόμους να οργιάζει.
Πρέπει να τονίσουμε ότι παρά την εκ των υστέρων ειλικρίνεια του πρωθυπουργού περί απειρίας, αυταπάτες και λάθος επιλογές προσώπων, αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση πολιτικές ή και ποινικές ακόμη ευθύνες για την παραβίαση του Συντάγματος της χώρας που συνδέει θεσμικά την Ελλάδα με την ΕΕ και το ευρώ ως κυρίαρχο εθνικό νόμισμα, ως μέσο συναλλαγών αλλά και ως αποθεματικό νόμισμα.
Οποιαδήποτε τροποποίηση στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, συνεπάγεται εκτροπή που θα οδηγούσε την χώρα σε μία βίαιη χρεωκοπία είτε μέσω των παράλληλων πληρωμών είτε με απ’ευθείας Grexit.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι τόσο οι συνεχιζόμενες αποκαλύψεις όσο και η στάση του πρωθυπουργού μαρτυρούν ότι κυριολεκτικά η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα πριν τον γκρεμό οικονομικά και κοινωνικά και θα προσομοίαζε σήμερα με το τραγικό παράδειγμα της Βενεζουέλας.
Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη να διερευνηθούν μέσω εξεταστικής επιτροπής όλες οι συνθήκες και οι τυχόν ευθύνες που υπάρχουν, αλλά πέρα από αυτό, ιδίως ο πρωθυπουργός γνωρίζοντας πλέον τις αυταπάτες του, δεν έχει κανένα άλλοθι στο να καθυστερήσει τις μεταρρυθμίσεις και την πιστή εφαρμογή του προγράμματος καθώς το οφείλει πάνω απ’όλα στον ελληνικό λαό για τις τραγικές συνέπειες που συνεχίζει να υφίσταται με την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου που έφερε η κυβέρνηση Σύριζα.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
