Από τι κινδυνεύει η Ελλάδα; Από τους πρόσφυγες ή από τους προσφυγομάχους;

Του Γ. Λακόπουλου

 Όσοι νομίζουν ότι ζούμε μέρες του ’40  και δεχόμαστε επίθεση- απ τον Έβρο αυτή τη φορά -και πρέπει να την αποκρούσουμε ακόμη και  με  σφαίρες, ας σπεύσουν να καταταγούν.

Όσοι τσαμπουνάνε ότι η διατύπωση αμφιβολίας  και η κριτική για τον τρόπο που χειρίζεται το θέμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να εξαφανιστεί και ότι η εκδήλωση αλληλεγγύης στους απελπισμένους είναι εθνική προδοσία ας ετοιμάζουν εκτελεστικά αποσπάσματα.

Όσοι προβάλλουν ωμά ότι δεν έχουμε καμία υποχρέωση να περιμαζεύουμε «περαστικούς» και όσοι διασπείρουν ασύστολα ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι ένας τεράστιος Δούρειος Ίππος για να εισέλθουν στη χώρα αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι και να μας κατακτήσουν από μέσα, ας σπεύσουν στον ψυχίατρο τους καλού κακού.

Ωραίος ο τζάμπα πατριωτισμός και το ζοριλίκι σε δυστυχισμένους.  Πουλάει η θεωρία ότι «φυλάμε τα σύνορα ακόμη και με αίμα» – όταν δεν είναι  το αίμα όσων την εμπορεύονται.  Είναι ηρωικό να κάνεις πόλεμο όταν δεν υπάρχει εχθρός.

Είναι εύκολες οι μπούρδες του Πέτσα για «ασύμμετρη  απειλή» -για να συντονιστούν οι  φιλοκυβερνητικοί αρθρογράφοι και να σκεπάσουν τα κυβερνητικά λάθη.

Μόνο που όλα αυτά είναι ανιστόρητα, παιδαριώδη και αποπροσανατολιστικά. Είναι λάθος. Δεν έχουν σχέση  με την ουσία και την πραγματικότητα. Και σε κάθε περίπτωση υπάρχουν δύο παράγοντες που  δεν λαμβάνουν υπόψη:

Πρώτο. Οι πληθυσμοί που φεύγουν από διάφορες φτωχές χώρες και επιχειρούν να μετακινηθούν στην Ευρώπη, το κάνουν ως εσχάτη απόπειρα να επιβιώσουν. Να φύγουν από μια κόλαση που φρόντισαν και οι Ευρωπαίοι να υπάρχει.

Τη ζωή τους και την οικογένειά τους προσπαθούν να σώσουν. Δεν είναι στρατός που επιτίθεται στην Ελλάδα και πρέπει να αποκρουστεί με «αέρα» , όπως παροτρύνουν οι φλούφληδες της κυβερνητικής προπαγάνδας.

 Είναι ανέστιοι, απελπισμένοι και αποφασισμένοι και η μετακίνηση τους  συνιστά ιστορικό φαινόμενο. Δεν αντιμετωπίζεται με όπλα. Αλλά ούτε και με εκδρομές αξιωματούχων της Ευρώπης στον Έβρο.

Δεύτερο, υπάρχει ο Ερντογάν. Ελεεινός και τρισάθλιος, εκβιαστής και γκάγκστερ, αλλά επικεφαλής μια χώρας που έχει το έδαφος της 3,5 εκατομμύρια ψυχές  από άλλες χώρες. 

Δεν είναι Τούρκοι, ούτε πήγαν στην Τουρκία για να μείνουν. Πήγαν για να περάσουν στην Ευρώπη. Μέσω της Ελλάδας -και λιγότερο της Βουλγαρίας.  Αυτό περιμένουν και αυτό θέλουν. Δεν θέλουν να μας «κατακτήσουν» και δεν υπάρχει λόγος να τους  μισούμε.

Ο Ερντογάν δεν έχει καμία υποχρέωση να τους κρατήσει στο έδαφός του. Ούτε κανείς μπορεί να τον υποχρεώνει να το κάνει. Σύμφωνοι, είναι ο  διάβολος μεταμορφωμένος, εκβιαστής και  κυνικός. Αλλά όταν ανοίγει τα σύνορά του ασκεί δικαίωμά του.

Ασφαλώς το κάνει για να εκβιάσει στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής. Αλλά η Ευρώπη και η Ελλάδα δεν μπορούν να του πουν «κράτα τους πρόσφυγες στη χώρα σου». 

Εκτός από μια περίπτωση: να υπάρχει συμφωνία μαζί του.

Αυτό ακριβώς έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2016. Μέχρι στιγμής του έχει δώσει έξι δισ. ευρώ – από τα δέκα που συμφωνήθηκαν- για να κρατήσει αυτούς τους  πληθυσμούς επί τουρκικού εδάφους  και να τους συντηρεί. Άλλα 2,5 δισ. ήλθαν στην Ελλάδα για τον ίδιο λόγο.

Τώρα ο Ερντογάν σπάει τη συμφωνία.  Αυτή τη φορά δεν θέλει  λεφτά. Θέλει  άλλες διευθετήσεις στην περιοχή υπέρ της πολιτικής και των συμφερόντων του. Και μεταξύ των άλλων χρησιμοποιεί και το χαρτί των προσφύγων.

Μόνο ένας τρόπος να σταματήσει αυτό υπάρχει. Η Ευρώπη, η πραγματική Ευρώπη -δηλαδή το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης- να αποφασίσει αν θα κάνει νέα συμφωνία μαζί του -είτε τα κοινοτικά όργανα , είτε συγκεκριμένες χώρες.

 Άλλη επιλογή είναι να του κηρύξει τον -κανονικό- πόλεμο. Το προτείνει κανείς; 

Αυτές είναι οι επιλογές. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα λόγω θέσης βρίσκεται στη μέση  και πληρώνει σπασμένα άλλων. 

Αλλά αν αφήσει την κατάσταση στους κυβερνητικούς ερασιτεχνισμούς και στην μισαλλόδοξη προπαγάνδα των ηρωικών αναλυτών του γραφείου και στους υπερασπιστές των συνόρων από την Αθήνα, αυτή η αλήθεια θα γίνει εφιαλτική.

Αν αυτό θέλουμε, ορμάτε πατριώτες να τούς ρίξουμε στη θάλασσα και να τους καρφώσουμε στα συρματοπλέγματα του Έβρου.  Ή ακόμη καλύτερα,  ορμάτε να συντρίψουμε τον Τούρκο και τις «ορδές του». Πού ξέρεις μπορεί να είναι ευκαιρία να πάρουμε την Πόλη.

Κάποια στιγμή ο  Έβρος θα πάψει να βρίσκεται στην επικαιρότητα και οι προσφυγομάχοι θα μετακινηθούν σε άλλο μέτωπο. Όπου τους στείλουν, ως συνήθως.

Θα αφήσει όμως στην ελληνική κοινωνία ρατσιστικό δηλητήριο,  εθνοκαπηλεία, μίσος για τους άλλους. Όλα αυτά θα μπουν στο μίξερ- ήδη κάποια ΜΜΕ και κάποιοι πολιτικοί προσφέρονται για το ρόλο- και θα βγάλουν φασισμό. Το θέλουμε;