Toυ Γ. Λακόπουλου
Ο Μητσοτάκης την καταδίκασε σε ρόλο αιωνίως δεύτερης. Κανείς δεν κατάλαβε ποια ακριβώς είναι τα κριτήρια που την καθηλώνουν. Όσο δεν φεύγει μόνη της, το φάντασμα του Γιώργου Κουμουτσάκου θα τη στοιχειώνει.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξευτελίζει συχνά όσους κυβερνούν.
Ο Πρωθυπουργός έχει αριστοκρατική αντίληψη για τον ρόλο του και στην πράξη αυτό λειτουργεί ως σατραπεία.
Ταπεινώνει τους υπουργούς του εμφανώς. Τους παίρνει το ψωμί από τα χέρια, όταν υπάρχει επικοινωνιακό όφελος, τους βγάζει από το κάδρο για να βάλει στη θέση τους υφυπουργούς και τοποθετεί υφιστάμενούς τους ως γκαουλάιτερς στα υπουργεία.
Κατά το Σύνταγμα -άρθρο 81- «την Κυβέρνηση αποτελεί το Υπουργικό Συμβούλιο που απαρτίζεται από τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς».
Ο Μητσοτάκης μένει στο «Πρωθυπουργός». Όλες οι εξουσίες συγκεντρώθηκαν στα χέρια του και ασκούνται, στο όνομά του, από εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα και μετακλητούς υπαλλήλους.
Οι υπουργοί δεν μπορούν καν να αναλάβουν νομοθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα τους. Να μετατρέψουν σε νόμους την κυβερνητική πολιτική, με τρόπο που ενσωματώνει την προσωπική τους αντίληψη.
Παραλαμβάνουν τα νομοσχέδια που καταρτίζονται στο Μέγαρο Μαξίμου απλώς για να τα εισάγουν και να υποστηρίξουν στη Βουλή.
Η προσωπική τους «σφραγίδα» δεν υπάρχει.
Έτσι παύουν να είναι πραγματικοί υπουργοί. Γίνονται εντολοδόχοι και διεκπεραιωτές.
Αλλά «οι υπουργοί δεν είναι υπάλληλοι», όπως είπε στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κ. Σημίτης.
Οι σημερινοί είναι κάτι περισσότερο: δούλοι. Δεν μπορούν να μπορούν ούτε κλητήρα να μετακινήσουν, αν δεν το εγκρίνει το τρίγωνο Σκέρτσος, Γεραπετρίτης, Δημητριάδης, που ενσαρκώνουν την καρικατούρα του επιτελικού κράτους και ελέγχουν τα πάντα.
Ακόμη και την αξιοπρέπεια των κυβερνητικών στελεχών.
Προ καιρού σε έναν ανασχηματισμό -ο Θεός να τον κάνει- ο Πρωθυπουργός αποφάσισε αλλαγές στον τομέα της Μετανάστευσης, επανιδρύοντας χωριστό υπουργείο.
Αντί να βάλει επικεφαλής τον ήδη αναπληρωτή υπουργό Μετανάστευσης Γιώργο Κουμουτσάκο, του φόρεσε καπέλο τον Μηταράκη.
Ο Κουμουτσάκος κατάπιε τον διασυρμό. Στον επόμενο ανασχηματισμό βρέθηκε εκτός κυβέρνησης.
Παρένθεση. Η -υφυπουργός σήμερα- Σοφία Βούλτεψη, όταν ο Σαμαράς την έστειλε υφυπουργό του Άδωνι στο υπουργείο Υγείας, του επέστρεψε κλειστό τον φάκελο του διορισμού: εγώ κάτω από αυτόν ποτέ! Κλείνει η παρένθεση.
Το φαινόμενο Κουμουτσάκου επαναλαμβάνεται με την Αριστοτελία Πελωνη.
Ο Μητσοτάκης την όρισε αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπο, υπό τον Πέτσα. Έμεινε στον ίδιο ρόλο, με τον Ταραντίλη – αλλά και όταν τα βρόντηξε ο Ταραντίλης.
Έπεσε στα δύσκολα. Για ανταμοιβή, με τις τελευταίες αλλαγές, ο Μητσοτάκης της φόρεσε καπέλο έναν άσχετο – που απλώς έκανε παλιά την ίδια δουλειά με την ίδια: έβριζε αυτούς που θα εκπροσωπεί σήμερα.
Η Τέλη -όπως την ήξεραν οι συνάδελφοι της στη δημοσιογραφία- λούφαξε με την προσβολή και παραμένει αναπληρώτρια.
Ο Μητσοτάκης την καταδίκασε σε ρόλο αιωνίως δεύτερης.
Κανείς δεν κατάλαβε ποια ακριβώς είναι τα κριτήρια που την καθηλώνουν.
Όσο δεν φεύγει μόνη της, το φάντασμα του Γιώργου Κουμουτσάκου θα τη στοιχειώνει.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR