Του Βλάση Αγτζίδη
Είναι γεγονός ότι σήμερα τα στρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Γαλλίας συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και αυτό εκφράστηκε στη σημερινή συμφωνία.
Όμως ας μην το παρακάνουμε με τις γαλαντόμες αναφορές.
Είπε στην προσφώνησή του ο κ. Μακρόν, ότι η Γαλλία τα τελευταία 200 χρόνια ήταν στο πλευρό του ελληνισμού..
Μόνο όμως φαίνεται ότι ξεχασε ότι χωρίς τη φιλοτουρκικη στάση της Γαλλίας την περίοδο 1921-22, η σημερινή Τουρκία στην καλύτερη γι αυτήν περίπτωση θα ήταν περιορισμένη μόνο στην Ασία, χωρίς κανένα νησί και χωρίς έλεγχο των στενών..
Και στη χειρότερη (για την Τουρκια) ο Κεμάλ θα είχε ηττηθεί..
Και ας μην αναφέρουμε ότι τα γαλλικά “συμμαχικά” στρατεύματα της ουδέτερης ζώνης των Στενών, στην περιοχή των Μουδανιών, παρέδωσαν στους κεμαλιστές τους ηττημένους και άτυχους Ελληνες στρατιώτες.
Ούτε ότι Γάλλοι επιχειρηματίες αγόρασαν από τους κεμαλικούς μετά το τέλος του δράματος τα οστά των δολοφονημένων Ελλήνων και Αρμενίων για “βιομηχανική χρήση”..
Είναι γνωστό ότι μετά την ήττα των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, η Γαλλία ήταν αυτή που διευκόλυνε τους κεμαλικους να επιβεβαιώσουν τη νίκη τους.
Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Μαυρίδης:
“Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του Λόιντ Τζορτζ, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, ετοιμαζόταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία. Αντίθετα οι Γάλλοι, σε ανοικτή ρήξη προς τους Αγγλους, είχαν εκχωρήσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους, ακόμη και πολύ πριν από τον Αύγουστο του 1922.
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1922 εκδηλώθηκε κρίση στις αγγλογαλλικές σχέσεις. Η Γαλλία διαχώρισε τη θέση της και υποστήριξε την απαίτηση των Τούρκων για προσάρτηση στην Τουρκία της Ανατολικής Θράκης και των Στενών, που οι Τούρκοι θα ουδετεροποιούσαν.
Τότε, η διάσταση στις γνώμες των Βρετανών ιθυνόντων και η απροθυμία της αγγλικής κοινής γνώμης και των αποικιών για πολεμική εμπλοκή με τους Τούρκους, οδήγησαν, μαζί με την αφόρητη πίεση της Γαλλίας, στην απόφαση των Συμμάχων να εκκενωθεί από τους Ελληνες η Ανατολική Θράκη και να παραδοθεί στην Τουρκία ως αμοιβή για την προσέγγισή της στους Συμμάχους. Η θετική διάθεση ορισμένων Αγγλων προς τους Ελληνες, όπως αυτή του Λόιντ Τζορτζ και του λόρδου Κόρζον, δεν ενισχύθηκε από τη μαχητικότητα, την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων, που, δυστυχώς, δεν υπήρξαν.
*Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι ιστορικός
Στη φωτογραφία ο Ισμέτ Ινονού με τον Φρανκλίν Μπουιγιόν περιχαρείς, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Μουδανιών. Ηταν ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος των Γάλλων για τη νίκη των κεμαλικών στη Μικρά Ασία και για την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης.
Από το Facebook