Του Τάκη Ψαρίδη
Όχι δεν είναι ηλίθιοι και εκ γενετής κρετίνοι όλοι αυτοί οι βολεμένοι στην επιτελική «δημοσιογραφία» του Μαξίμου, για να πιστεύουν ότι οι ξένοι και Έλληνες δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν το ελληνικό Watergate είναι συριζαίοι και συγγενείς του Τσίπρα..
Λειτουργούν ως επαγγελματίες εκτελεστές που αναλαμβάνουν να στοχοποιούν δημοσιογράφους, όπως τον δημοσιογράφο του NYT, την Ελληνίδα δημοσιογράφο του politico και οποιονδήποτε αποκαλύπτει τις μεθόδους του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Η στοχοποίηση των δημοσιογράφων ότι είναι συριζαίοι, που παραπέμπει σε άλλες αποχές, σαν ο Σύριζα, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας δηλαδή, να είναι ένα κόμμα στην παρανομία, αποτελεί κεντρική μεθόδευση και κατεύθυνση που μπροστά της ωχριά ακόμα και ο Γκέμπελς (πες-πες κάτι θα μείνει)
Έτσι ακριβώς πολιτεύονται, αντιστρέφοντας διαρκώς την πραγματικότητα με τερατώδη ψέματα, χυδαιότητα, πολιτική αλητεία και κυρίως με την απαξία των πολιτικών αντιπάλων τους.
Ειδικά η μέθοδος της απαξίας είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό όλων των «φιλελεύθερων» καθεστώτων που δεν διαθέτουν επιχειρήματα στον πολιτικό και δημόσιο διάλογο και αναγκαστικά πρέπει να διατηρήσουν κάποια στοιχειώδη δημοκρατικά χαρακτηριστικά της φιλελεύθερης Δύσης.
Η μέθοδος αυτή είναι δοκιμασμένη και αποτελεσματική καθώς έτσι πήραν τις εκλογές και έτσι εξακολουθούν να πολιτεύονται, επιτυχώς σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν να χάνει η κυβέρνηση, αλλά να μην εισπράττει πολιτικά τα αναμενόμενα η απαξιωμένη αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας.
Ο τρόπος δηλαδή που πολιτεύονται, που απαντούν και συμπεριφέρονται σε σοβαρά δημοκρατικά και συνταγματικά ζητήματα, που αφορούν στο κράτος δικαίου, σε δικαιώματα και ελευθερίες, σε τελευταία ανάλυση είναι πολύ πιο επικίνδυνος και από τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών. Όχι μόνο επειδή είναι καθοριστικός για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, αλλά και επειδή εκμαυλίζει την κοινωνία και στηρίζεται στο μίσος και στον διχασμό.
Και πες ότι ο κος Μητσοτάκης και αυτοί που εκλέγονται κάποτε θα τιμωρηθούν από τον ελληνικό λαό στις εκλογές. Όμως, όλους αυτούς τους εντεταλμένους «δημοσιογράφους» που ουδείς τους εξέλεξε και πρωταγωνιστούν σε ό,τι το χειρότερο γνώρισε μεταπολιτευτικά ο τόπος, αυτούς ποιος θα τους ελέγξει όταν ακόμα και σήμερα η ΕΣΗΕΑ αδυνατεί να εκδώσει μια απλή ανακοίνωση που να καταδικάζει έστω την στοχοποίηση συναδέλφων;