Του Νίκου Λακόπουλου
Από την πρώτη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχημ΄άτισε κυβέρνηση ήταν σαφές πως δεν είναι κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, αλλά κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο αναπάντεχος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είχε ΄ήδη εκφράσει την άποψη πως το κόμμα του ήταν ένα «γερασμένο κόμμα της παρακμής» -που υποτίθεται ότι ανανέωσε και δημιούργησε ένα κόμμα που εκτείνεται από την δεξιά ως το «προοδευτικό κέντρο».
Ήταν μια πατέντα προσωπική του Κυριάκου Μητσοτάκη να σχηματίσει κυβέρνηση με πρώην στελέχη του ακροδεξιού ΛΑΟΣ στην πρώτη γραμμή και στελέχη από το Κινάλ ή το Ποτάμι -που είχαν ως κοινό το ότι ορκίζονται όχι στη Ν΄έα Δημοκρατία και την Δεξιά αλλά στο πρόσωπο του «μεταρρυθμιστή» που είχε σαν όραμα την «Φωτεινή Ελλάδα».
Η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης, όταν ο νέος Πρωθυπουργός «κατέλαβε» την ΕΡΤ, την ΕΥΠ και το Aθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, έδειξε πως ο Μητσοτάκης δεν ήρθε για μια παρένθεση, αλλά για να μείνει χτίζοντας ένα προσωπικό καθεστώς. Το πρώτο θύμα ήταν η δημοκρατία-μέσα στη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση.
Με μια σειρά νομοσχέδια για τον συνδικαλισμό, τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τα πανεπιστήμια, όπου για όλα τα προβλήματα ο Μητσοτάκης καλούσε την αστυνομία έδειξε πως πρόκειται για ένα αυταρχικό καθεστώς -που πρώτα εξασφάλισε τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης.
Μια χώρα χωρίς ελεύθερα μέσα ενημέρωσης, με ελεγχόμενη δικαιοσύνη -που στέλνει στο εδώλιο δικαστές και δημοσιογράφους , ελεγχόμενα συνδικάτα και το δημόσιο ταμείο στην υπηρεσία του καθεστώτος για τον εκμαυλισμό των ψηφοφόρων.
O Mητσοτάκης δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση
Θα μπορούσε να είναι και ένα πείραμα για το πώς σε ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς μπορεί να λειτουργήσει η τεχνοκρατία του απολυταρχισμού -΄όπου όποιος διαφωνεί διαγράφεται -με προσωπικές αποφάσεις του μονάρχη- και όποιος γράφει εναντίον του οδηγείται στην «ανεξάρτητη» δικαιοσ΄ύνη.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών σε βάρος του Νίκου Ανδρου΄λάκη και του Θάνου Μητσοτάκη αποκάλυψε την δημιουργία μιας άλλης ΕΥΠ μέσα στην ΕΥΠ την επόμενη των εκλογών. Το Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας, το ΚΕΤΥΑΚ. έχει το πλεονέκτημα πως δεν δίνει λογαριασμό παρά μόνο στον Πρωθυπουργό, συνάπτει συμβάσεις χωρίς διαφάνεια που δεν δημοσιεύονται καν στην Εφημερίδα της Κυβ΄έρνησης.
Η επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να αναθέσει την διοίκηση της ΕΥΠ σε έναν άνθρωπο ιδιωτικής εταιρείας ασφάλειας -που δεν είχε τα προσόντα που προέβλεπε ο νόμος ήταν προφανώς παράνομη. Ο Μητσοτάκης την έκανε νόμιμη με πρακτική δικτάτορα: αντί να συμμορφωθεί με το νόμο, τον άλλαξε σε μια νύχτα!
Κάτω από την μύτη της αντιπολίτευσης με νυχτερινή τροπολογία κατήργησε το δικαίωμα όσων παρακολουθούνται να ενημερώνονται εκ των υστέρων κι έτσι η ΕΥΠ είναι πλέον ελεύθερη να παρακολουθεί δεκαπέντε χιλιάδες πολίτες το χρόνο -χωρίς να χρειάζεταινα αρθεί το απόρρητο των τηλεεπικοινωνιών, αφού απλά δεν θα το μάθει κανείς ποτέ.
“Οι μετατάξεις και οι νέες συμβάσεις της ΕΥΠ, πολλώ δε μάλλον αυτές του νεοσύστατου Κέντρου Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας εντός της ΕΥΠ, καλύπτονται από απόλυτη αδιαφάνεια” για την Πρωτοβουλία για την Δημοκρατία και των Κράτους Δικαίου που συνέστησαν πανεπιστημιακοί.
“Είναι ενδεικτικό ότι το Κέντρο αυτό συστάθηκε με πρωθυπουργική απόφαση (και κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης) η οποία δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ. Ναι, απόρρητη πρωθυπουργική απόφαση! Στην Ελλάδα του 2022.
Η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών -που αποκάλυψε με επίσκεψη στα γραφεία της Wind την “επισύνδεση” σε βάρος του Νίκου Ανδρουλάκη- δεν έχει πρόσβαση στις υποθέσεις άρσης του απορρήτου.
Η δήλωση του νέου διοικητή της ΕΥΠ που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να παρακολουθούνται και άλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, πέραν του Νίκου Ανδρουλάκη και του Θανάση Κουκάκη δημιουργεί ένα “μείζον πολιτικό θέμα” κατά τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη.
Αλλά υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο θέμα καθώς η κυβέρνηση φαίνεται ωστόσο να μεθοδεύει να μην συγκληθεί καν η Επιτροπή Θεσμών Διαφάνειας -στην οποία η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία, αλλά μετέχουν και οι βουλευτές Κ. Τζαβάρας και Όλγα Κεφαλογιάννη.
Μια Βουλή χωρίς επιτροπές και αντιπολίτευση
Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες για την ελληνική Βουλή. Η κυβ΄έρνηση απορρίπτει το αίτημα της αντιπολίτευσης να συνεδριάσει πριν τη συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων στη Βουλή η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.
Από δικαίωμα της αντιπολίτευσης οι συνεδριάσεις επιτροπών κοινοβουλευτικού ελέγχου γίνονται προνόμιο της κυβέρνησης και η Βουλή αντί να αποφασίζει απλά εγκρίνει -με κυβερνητική πλειοψηφία- τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού.
Αντί η Βουλή να συζητήσει τις «θεσμικές αλλαγές» για την ΕΥΠ ο Πρωθυπουργός έσπευσε να ανακοινώσει αποφάσεις που η Βουλή επικύρωσε εκ των υστέρων -όπως έκανε και με το νέο διοικητή της ΕΥΠ.
Η κυβέρνηση έχει καταργήσει λειτουργίες της Βουλής, στοχοποιεί δημοσιογράφους ότι είναι… Συριζαίοι και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εκφράζει μια πρωτοφανή άποψη για την αξιωματική αντιπολίτευση:
“Η προκλητική και πρωτοφανής για τα κοινοβουλευτικά χρονικά στάση του, -του ΣΥΡΙΖΑ- τον καθιστά αναξιόπιστο συνομιλητή σε μια κορυφαία διαδικασία που αφορά τη θεσμική θωράκιση του πλαισίου λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.”
Δηλαδή η κυβέρνηση αμφισβητεί τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιστρέφοντας την κατηγορία: είναι η κυβερνητική στάση που είναι προκλητική και πρωτοφανής και η κυβέρνηση που είναι αναξιόπιστη απέναντι σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η υποβάθμιση του ρόλου της Βουλής και των ελεγκτικών θεσμών -όπως είναι επιτροπές και ανεξάρτητες αρχές- μαζί με την έλλειψη σεβασμού στο ρόλο της αντιπολίτευσης οδηγούν σε πολιτική ανωμαλία.
Τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει αντί για απαντήσεις σε “νόμιμες” παρακολουθήσεις που είναι το ΄δέντρο θα πρέπει να δουν το δάσος.
Θα πρέπει να αντιδράσουν σε μια προσπάθεια να υποβιβασθεί το κοινοβούλιο σε ένα ρόλο που απλώς επικυρώνει -χωρίς να ελέγχει- αποφάσεις ενός Πρωθυπουργού που ΄ήδη έχει κάνει σαφές πως η δημοκρατία… βλάπτει το έργο της κυβέρνησης, την αποτελεσματικότητα και την… ανάπτυξη.
Είναι άλλο πράγμα να τεθεί η ΕΥΠ στον έλεγχο του κοινοβουλίου -που θα επιλέξει τον διοικητή της- κι άλλο να αποφασίζει ο Μονάρχης ποιος θα είναι διοικητής και να εκβιάζει με όρους κομματικής πειθαρχίας την εκλογή του… διορισμού του.
Αλλά ως μονάρχης μπορεί να διορίζει όποιον θέλει, ακόμα και τον κηπουρό ή τον ανηψιό του. Και οι “θεσμικές αλλαγές” που πρώτα αποφασίζει και μετά ζητά επικύρωση από την Βουλή για τους βουλευτές του -που ενδέχεται να…παρακολουθούνται- δεν είναι εισήγηση για να αποφασίσουν. Είναι διαταγές να εκτελέσουν -χωρίς αντιρρήσεις.
