Βαγγέλης Βενιζέλος: Ανάταξη

Toυ Γ. Λακόπουλου

Βενιζέλος από τα παλιά. Μαγικός στο λόγο του και  συναρπαστικός στη διατύπωση νοημάτων. Χωρίς την υπεροψία της αυθεντίας και την συμπλεγματική αντίθεση στην Αριστερά  και τις ιδέες της που τον χαντάκωσε ως πολιτικό. Με τη στέρεη άνεση του νομομαθούς και του ρήτορα.

 Ο Βαγγέλης Βενιζέλος της διαδικτυακής συζήτησης που οργάνωσε ο «Κύκλος Ιδεών» του -για τις «επιπτώσεις της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή  και τα πολιτικά δικαιώματα των καταδικασθέντων»- ήταν ο Βενιζέλος που  θέλουμε.

Προφανώς σ’ αυτό τον κράτησε και το περιβάλλον των συνομιλητών του.  Εντυπωσιακό πάνελ με κορυφαίους νομομαθείς: ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος, η Ελισάβετ Συμεωνίδου – Καστανίδη και ο Βασίλης Μαρκής. Όλοι με ενεργό συμμετοχή στη σύνταξη του Ποινικού Κώδικα.

 Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναγεννήθηκε ανάμεσά τους. Ανέδειξε  συγκλονιστικό διανοούμενο του έχει μέσα του, αφήνοντάς στην άκρη τον πολιτικό που αυτοβαυκαλίζεται , όταν δεν επαινεί τον Σαμαρά και τον Άδωνι.  Η άλλη πλευρά του φεγγαριού.

Σ’ αυτή τη συζήτηση ο Βενιζέλος δίδαξε Δίκαιο και νομικό πολιτισμό- συντρίβοντας τις δοξασίες του συρμού:

Προσβάλλουν την επιστήμη του ποινικού δικαίου και πρόσωπα υψηλού κύρους, όσοι ισχυρίζονται ότι ο Ποινικός Κώδικας ήταν ένα τέχνασμα για να διευκολυνθεί η Χρυσή Αυγή. Ήταν προϊόν μακράς επιστημονικής επώασης με μεγάλη ευθύνη».

Μια προς μια οι τοποθετήσεις τους έβαζαν τα πράγματα στη θέση τους και έστελναν στην πίσω αυλή για φροντιστήριο  Κοντονήδες, Ρουπακιώτηδες,  Πέτσες και άλλους μυστήριους που βρήκαν την δίκη της Χρυσής Αυγής για να πουλήσουν φούμαρα.

Ο εκλογικός νόμος μπορεί να προβλέψει περιορισμούς στο εκλογικό δικαίωμα με αμετάκλητη καταδίκη σε κύρια ποινή για ορισμένα εγκλήματα υψηλής απαξίωσης και αυτό συμπαρασύρει και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι».

«Μια εγκληματική οργάνωση δεν μπορεί να μετονομασθεί σε κόμμα, αλλά μόνο με αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση. Στο ενδιάμεσο διάστημα ο ελληνικός λαός μπορεί να απαντήσει αν θέλει τη Χρυσή Αυγή εντός ή εκτός της Βουλής».

Το γεγονός ότι η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε να απαλλαγούν για το αδίκημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και τώρα προτείνει να χορηγηθεί η αναστολή, δείχνει ότι ούτε οι διαδηλώσεις, ούτε οι δηλώσεις πολιτικών προσώπων επηρεάζουν τη δικαστική εξουσία».

«Ο Νόμος που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ασχολείται με εγκλήματα λόγου, δεν ασχολείται ούτε με εγκληματικές οργανώσεις ούτε με ανθρωποκτονίες».

Βρέθηκε σε μέρα ανάταξης του καταπονημένου από την πολιτική αποτυχία  εαυτού του και ευεργετήθηκαν από την εμφάνισή του όσοι  την παρακολουθήσαν.

Όπως αντίστοιχα ευεργετήματα είχε η Βουλή όταν έπαιρνε το λόγο . Ως  κοινοβουλευτικός άνδρας με προσόντα, όχι ως κυβερνητικό παρακολούθημα του Σαμαρά ή του Γ. Παπανδρέου.

Πολύ περισσότερο όταν χτυπούσε τη γροθιά του πάνω στο κοφτερό μαχαίρι της ευρύτατης αποδοχής του Τσίπρα στην Δημοκρατική παράταξη -που δεν κατάφερε να κερδίσει ο ίδιος. Από το 4% ως το 36% υπάρχει χάσμα δυσθεώρητο, αν μιλαμε για πολιτική.

Δεν ξέρουμε ο «Μπένυ» θέλει να επιστρέψει στη Βουλή -ή το ξέρουμε μάλλον: θέλει, το χούι δεν φεύγει. Ούτε με ποιο τρόπο μπορεί να το καταφέρει.

Αν είναι αυτή η επιδίωξη του – και μακάρι να είναι -θα τον ωφελήσει αν αποσυρθεί για διαλογισμό για ένα διάστημα. Ώστε να ξαναδεί το φιλμ πολιτικής πορείας του από το 1974 και να αλλάξει σενάριο και σκηνοθεσία της δημόσιας παρουσίας του.

Θα ήταν θείο δώρο στον κοινοβουλευτισμό αυτή την ώρα ένας Βενιζέλος που δεν απειλεί την κοινωνία ότι θα της στερήσει τον εαυτό του, ούτε  κομπάζει ότι «δεν έβαλα στον τόκο τα προσόντα μου»-, αλλά τα ποντάρισε  στον Γεωργιάδη –  είχε ρόλο στην πολιτική πλατεία. 

Δεν ξέρουμε αν μπορεί να ξαναγίνει αρχηγός κόμματος  και αν θα ξαναπάρει Πρωθυπουργός απόφαση να τον συμπεριλάβει σε κυβέρνηση. Ο ίδιος το χαρτί της δίκης του πρωθυπουργίας το θυσίασε στο βωμό του ανέλεγκτου  εγωισμού του- σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.

Θα λυτρωθεί όμως αν συνειδητοποιήσει γιατί στην ουσία έγινε διάδοχος του Σημίτη ο ΓΑΠ και όχι ο ίδιος. Γιατί ενώ είναι έτη φωτός μπροστά από την Διαμαντοπούλου και τον Χρυσοχοΐδη εκείνοι έχουν θέση στον νυμφώνα του Νεομητσακισμού ενώ ο ίδιος όχι -και ας υπήρχαν ευκαιρίες και ρόλοι για το μπόι του. Γιατί από εκλεκτός της βάσης του ΠΑΣΟΚ έγινε αποδιοπομπαίος.

Μεγάλες συζητήσεις. Αλλά το βέβαιο είναι ότι ο Βενιζέλος που εμφανίσθηκε -ελπίζουμε όχι ως διάττων- στη τελευταία συζήτηση αποτελεί κεφάλαιο για το δημόσιο βίο- που δεν αναπληρώνεται.

.