Του Γ. Λακόπουλου
Να παραφράσουμε τη θρυλική ατάκα από την κινηματογραφική «Καζανμπλάνκα»: «Εμείς θα έχουμε πάντα τη Γιάννα».
Την «είχε» ο Σημίτης. Πρώτα για να πιστωθεί ότι έφερε στην Αθήνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες . Μετά για να τους οργανώσει, με τον απαράμιλλο τρόπο που «πέρασε την Ελλάδα απέναντι», τον Αύγουστο του 2004.
Την «έχει» και ο Μητσοτάκης. Για να πιστωθεί ότι μέσα στην πανδημία οργάνωσε με αρτιότητα τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική Επανάσταση.
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή η κυβέρνηση, δίπλα στη Επιτροπή «Ελλάδα 2021» υπό τη Γιάννα Αγγελοπούλου, εγκατέστησε δίπλα και μια άλλη- εν δυνάμει ανταγωνιστική- επιτροπή «ιδρυμάτων».
Αλλά η Αγγελοπούλου κέρδισε τα στοιχήματα. Το πρώτο όταν ο υπουργός Οικονομικών διαπίστωσε ότι δεν θα χρειαστεί να βάλει την υπογραφή του για την εκταμίευση ούτε ενός ευρώ, για την χρηματοδότηση του εορτασμού.
Το επόμενο όταν ο Μητσοτάκης -και τα κόμματα της αντιπολίτευσης- κατάλαβαν ότι ,παρά την πανδημία, θα υπάρξει εορτασμός. Ότι πράγματι υπάρχει, είναι άθλος.
Η πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» διασφάλισε το σημαντικότερο σ αυτή την επέτειο: να μην γίνει πεδίο για τις ανούσιες παραδοσιακές έριδες, ανάμεσα σε όσους κυκλοφορούν με την περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη και στους αναθεωρητές του επαναστατικού αφηγήματος.
Η Γιάννα το ξέκοψε: η Επιτροπή δεν θα ξαναγράψει το χρονικό του 1821 και τη διαδρομή της χώρας μέχρι σήμερα. Αυτό είναι δουλειά της επιστήμης που ονομάζεται Ιστορία. Η νηνεμία που ακολούθησε σ’ αυτό το μέτωπο ισοδυναμεί με εθνική ομοψυχία στην πράξη.
Έτσι οργάνωσε τον εορτασμό με που διασφάλισε τα εξής. Πρώτο, να τιμήσει το ιστορικό γεγονός της Παλιγγενεσίας –και με τους θρύλους του. Δεύτερο, να διαπεράσει τους δυο αιώνες που διέρρευσαν έκτοτε χωρίς τις οδύνες τους και κυρίως μέσω των συλλογικών κι ατομικών επιτευγμάτων των Ελλήνων.
Το τρίτο είναι ακόμη ζητούμενο: η δημιουργία ενός βατήρα, στον οποίο θα οποίο θα πατήσει η σημερινή Ελλάδα για να κινηθεί δυναμικά προς το μέλλον της.
Πολλοί είναι σίγουροι ότι η πανδημία θα καταδίκαζε το εγχείρημα σε αποτυχία, αν δεν είχε ανατεθεί στην κυρία. Όπως είχε γίνει και με την Ολυμπιάδα.
Το σλάλομ της Γιάννας -μέσα σε αλλεπάλληλες καραντίνες- σε πόλεις και τοποθεσίες που συνδέονται με την Επανάσταση, έκρυβε μια παρακινδυνευμένη μανατζίριαλ επιλογή:
-Να μην αναθέσει σε ειδικούς το περιεχόμενο του εορτασμού και στη συνέχεια να «το κατεβάσει στη βάση», αλλά το αντίστροφο: να το διαμορφώσει η ιδια από το μηδέν, με την κοινωνία.
Αποδείχθηκε σοφό. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων διαμορφώθηκε από την Αυτοδιοίκηση, τους φορείς και τις κοινωνικές οργανώσεις. Έτσι ανέδειξε το ενδιαφέρον του, όπου Γης, Ελληνισμού για την επέτειο: υποβλήθηκαν 1827 προγράμματα. Από κάθε γωνιά της Ελλάδας- και από την Ομογένεια, σε 46 χώρες, όλων των ηπείρων.
Η Επιτροπή πρόσθεσε μόνο τις κεντρικές εκδηλώσεις και τις πρωτοβουλίες για την ενίσχυση των ΜΕΘ , το φόρουμ «Η Ελλάδα το 2040», τη δημιουργία του Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Τεχνητή Νοημοσύνη- και κάποια ακόμη.
Από τις αρχές του χρόνου οι εκδηλώσει τρέχουν, παρότι δεν αναδείχθηκαν αρκούντως- πρωτίστως από κυβερνητική ραθυμία. Αλλά εκ των πραγμάτων η επίσημη κορύφωση της επετείου στις 25 Μαρτίου αναμένεται ως ορόσημο.
Στο τέλος του έτους, η Γιάννα Αγγελοπούλου και η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» θα αφήσουν πίσω, εκτός από τα εμφανή αποτυπώματα του εορτασμού και την άυλη κληρονομιά της 200ετηρίδας.
Την τεχνογνωσία οργάνωσης εκδηλώσεων του «όλου Ελληνισμού» και κάτι σαν «μάνιουαλ» για την κουλτούρα σχεδιασμού του μέλλοντος με συλλογικό πνεύμα.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR