Του Γ. Λακόπουλου
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Αμ δε.
Το ιερό αξίωμα της δοσοληψίας ανάμεσα σ’ αυτόν που πουλάει κάτι και σ’ αυτόν που προτίθεται να δώσει τα λεφτά του για να το αποκτήσει, ανατρέπεται στον χώρο της εστίασης και της ψυχαγωγίας.
Εν προκειμένω από έναν υποτιθέμενο νομομαθή.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης είναι ένας από τους τρεις από τους οποίους θα ζητηθούν εξηγήσεις – στην ώρα τους – για την κακή διακυβέρνηση της χώρας.
Είναι ο ένας από την Αγία Τριάδα που κουμαντάρουν τις υποθέσεις τους κράτους – ενόσω ο Μητσοτάκης μαθαίνει τις ατάκες του για τις σκηνοθετημένες εμφανίσεις του και μιλάει με… επενδυτές.
Αυτή τη φορά χωρίς τον συνήθη βοηθό του – και ανταγωνιστή του – δίπλα του, αλλά με τον φουκαρά τον Άδωνη που στη σκιά του έκανε την πιο ακραία άσκηση παράλογου.
Διαχώρισε τους χώρους εστίασης και ψυχαγωγίας σε χώρους αμιγώς για εμβολιασμένους και σε μεικτούς.
Στην ουσία διαχώρισε τους ανθρώπους που θα καταφύγουν σ’ αυτούς τους χώρους.
Η ιδέα είναι κατώτερη του ακαδημαϊκού κύρους του – τουλάχιστον έναντι όσων του ανέθεταν σωρηδόν παλαιότερα συνταγματικές γνωματεύσεις – επί παντός του επιστητού.
Ή προσπαθεί να παραδώσει τον Κυριάκο σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι τον παρέλαβε.
Ή ο πανικός στο Μέγαρο Μαξίμου έχει χτυπήσει κόκκινο και σε συνδυασμό με τον καύσωνα τα ‘παιξαν.
Δεν μπορεί νομοδιδάσκαλος με χρέη Πρωθυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, να μην γνωρίζει ότι ο διαχωρισμός απαιτεί και όσους θα τον επιβάλουν.
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι ομότεχνοί του στην ερμηνεία του Συντάγματος λένε ότι αυτό είναι υπόθεση της Πολιτείας – δια των οργάνων της.
Πχ όταν νομοθετείς για τον έλεγχο της νοθείας στα καύσιμα δεν μπορείς να αναθέσεις την εφαρμογή του νόμου στους οδηγούς.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα αναλάβουν των διαχωρισμών της ήρας από το στάρι – τους καλούς εμβολιασμένους από τους κακούς ανεμβολίαστους – όσοι έχουν ταβέρνες και εστιατόρια, οι σερβιτόροι και οι μάγειρες.
Ούτε οι κοπέλες που κόβουν τα εισιτήρια στα δημόσια θεάματα.
Αλλά εδώ μιλάμε για κυβέρνηση στην οποία ο σεφ Λαζάρου ξέρει καλυτέρα το Σύνταγμα από τον συνταγματολόγο υπουργό του Μεγάρου Μαξίμου.
Δηλαδή ότι η δουλειά του είναι να υπολογίζει με ακρίβεια τις δόσεις μπαχαρικών στις συνταγές του και όχι να ελέγχει τεστ εμβολιασμού και βαθμούς ανοσίας.
Η φράση του Γεραπετρίτη «εναπόκειται στον ίδιο τον επιχειρηματία να επιλέξει εάν στην επιχείρησή του θα δέχεται εμβολιασμένους και νοσήσαντες ή αν θα δέχεται και τον λοιπό πληθυσμό μετά από διενέργεια τεστ» είναι από τις μεγαλύτερες πατάτες που ακούστηκαν ποτέ από καθηγητή Πανεπιστήμιου.
Το ελληνικό νομικό σύστημα χωρίζεται πλέον στην προ και μετά Γεραπετρίτη εποχή.
ΑΠΟ ΤΙΣ IEIDISEIS.GR
