Αν έχει κάποιο σχέδιο ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ αυτό υπάρχει πίσω από τις γραμμές των δηλώσεών του: «Σε πρόσωπα που απέτυχαν να φέρουν καλύτερες μέρες για τη χώρα δεν θα δώσουμε δεύτερη ευκαιρία».
Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έλειπε ταξίδι για δουλειές αυτές τις μέρες. Για την ακρίβεια, ακολούθησε ένα καραβάνι ευρωβουλευτών στην Αργεντινή, ώστε να μην παραστεί στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το νόημα της απουσίας του, έστειλε την χαμηλότερη δυνατή εκπροσώπηση. Ούτε τον γραμματέα του κόμματος, ούτε τον, αντ΄ αυτού στη Βουλή, Μιχάλη Κατρίνη.
Η επιλογή συμπληρώνει τη σειρά εξομολογήσεων Νίκου Ανδρουλάκη– με πιο χαρακτηριστικές στο Φόρουμ των Δελφών και στην «Εφημεριδα των Συντακτών», δια των οποίων στρέφεται κατά του Τσίπρα, με ρητορική και επιχειρήματα από το οπλοστάσιο της ΝΔ. Κατά τρόπο που κλείνει το μάτι στον Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ αποφεύγει πάντα να τοποθετηθεί ουσιωδώς στο αίτημα του Τσίπρα για εκλογές. Ούτε πρόκειται να σηκώσει το γάντι που του έριξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από το συνέδριό του, για δέσμευση προοδευτικής κυβέρνησης από την πρώτη Κυριακή- αν βγαίνουν οι αριθμοί, με την απλή αναλογική…
Γιατί; Άβυσσος η ψυχή του άπειρου αρχηγού. Το επιχείρημά του πάντως θα το ζήλευε και ο Πρωθυπουργός : «Δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό αν κάποιος πολιτικός αρχηγός ζητά κάθε μέρα εκλογές…. θα επιμείνω στην προοδευτική αξιακή αντιπολίτευση».
Αυτό ακριβώς του έχει ζητήσει και ο Μητσοτάκης: να τον αντιπολιτεύεται, «υπεύθυνα». Το κάνει. Πχ διαγράφει από το λεξιλόγιό του τον όρο «Μαξίμου ΑΕ» που του κληροδότησε η Φώφη και δεν διαγράφει όσους έχουν υπόγειες επαφές με τη ΝΔ.
Οι επικρίσεις του προς τον Πρωθυπουργό είναι ανώδυνες. Πχ του καταλογίζει ότι «έκανε 43 δισεκατομμύρια ευρώ δημοσιονομική επέκταση τον καιρό της πανδημίας-και 60 δισ. να έδινε, ο Τσίπρας θα έλεγε δώσε παραπάνω». Αυτά λέει και ο Μητσοτάκης…
Μόνο για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ έχει βολές με βιτριολική γέμιση: «Μας κάνει μαθήματα προοδευτικότητας, ενώ είχε επιλέξει στρατηγικά ως κυβερνητικό εταίρο ύστερα από δύο εκλογικές αναμετρήσεις τον ακροδεξιό κ. Καμμένο».
Επιμένει ότι: «απέναντι στο ταγκό Μητσοτάκη-Τσίπρα, ζητάμε την 1η Κυριακή ισχυρή εντολή για κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατικό κορμό, που θα αλλάξει την προοπτική του τόπου».
Στάχτη στα μάτια, αν δεν δείχνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού μόνο με αυτόν μπορεί να υπάρχει τέτοια κυβέρνηση. Ότι δεν το εννοεί , προδίδεται από όσα λέει σε άλλη συνέντευξη:
«Το βράδυ των πρώτων εκλογών θα τεθούμε όλοι προ των ευθυνών μας, γιατί εκεί θα φανεί ποιοι πράγματι επιθυμούν κυβερνητική σταθερότητα με προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον και ποιοι είναι εμμονικά προσκολλημένοι στη ματαιοδοξία και τις καρέκλες τους, οδηγώντας τη χώρα στην αστάθεια».
Απλή μετάφραση: δεν αποκλείει να κυβερνήσει με τον Μητσοτάκη- για λόγους «σταθερότητας». Παρ ότι όσοι τον ψήφισαν για αρχηγό, αν ήθελαν συνεργασία με τη ΝΔ θα ψήφιζαν τον Λοβέρδο.
Αν έχει κάποιο σχέδιο ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ αυτό υπάρχει πίσω από τις γραμμές των δηλώσεών του: «Σε πρόσωπα που απέτυχαν να φέρουν καλύτερες μέρες για τη χώρα δεν θα δώσουμε δεύτερη ευκαιρία».
Δηλαδή ούτε ο Μητσοτάκης , ούτε ο Τσίπρας Πρωθυπουργοί με τη δική του ψήφο. Τότε ποιος; Μήπως ο ίδιος; Θα ήταν γραφικό να υποδηλώνει ότι θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Προφανώς δεν το εννοεί και άλλο είναι το σχέδιο:
-Να φτάσει στα χέρια του η τρίτη διερευνητική εκλογή και να… προσφέρει την υποστήριξή του σε όποιο από τα δυο κόμματα δεχθεί Πρωθυπουργό, τύπου Παπαδήμου ή από άλλο κόμμα. Προφανώς δεν θα το δεχθεί ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα φανεί ότι ο ίδιος κινεί τις εξελίξεις. Μυστήρια πράγματα…
Με αυτές τις κινήσεις πάντως, μάλλον για κορόιδα ψάχνει. Ο συλλογισμός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση συνεργασίας θα κριθεί όταν έλθει η σειρά του είναι εξ ολοκλήρου λανθασμένος.
Ο καθηγητής Γιώργος Σωτηρέλης εξήγησε ότι , από πλευράς Συντάγματος, Πρωθυπουργός γίνεται όποιος σχηματίζει κυβέρνηση που μπορεί να λάβει την ψήφο εμπιστοσύνη της Βουλής.
Συνεπώς, είτε θα υπάρχει κυβέρνηση από τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα -ανεξαρτήτως σειράς τους στις εκλογές- με το τρίτο ή και το επόμενο κόμμα ή δεν θα υπάρξει.
Επειδή αν ακολουθήσουν οι εκλογές της ενισχυμένης, το ΚΙΝΑΛ θα σαλαμοποιηθεί, ο Νίκος Ανδρουλάκης καταλήγει να σχοινοβατεί στο κενό. Η εκλογική τύχη του συναρτάται άμεσα με την προοπτική συγκυβέρνησής του με τον ΣΥΡΙΖΑ και μόνο-και από τις πρώτες εκλογές κατά βάση.
Το ενδεχόμενο να κλίνει δεξιά τον καίει. Αν οι δημοκρατικοί ψηφοφόροι – και τα περισσότερα κεντρικά στελέχη- υποψιαστούν ότι θα πάρει την ψήφο τους για να βγάλει Πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη- ή κάποιον… Στουρνάρα-, θα του διαμηνύσουν «να μένει το βύσσινο».
Το σχέδιο υπάρχει σε αυτό που λέει . Να φτάσει η Τρίτη διερευνητική εντολή στον ίδιο και να παζαρέψει τη «σταθερότητα» – είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ- με τρίτο πρόσωπο στην πρωθυπουργία;
Μήπως ο ίδιος, ο κ. Ανδρουλάκης; Αν αυτός δικαιούται… να αποκλείει, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι άλλοι δύο αρχηγοί που διοικούν μεγαλύτερα κόμματα. Τότε ποιος; Κάποιος τρίτος; Εν ενεργεία πολιτικός; Προσωπικότητα γενικής αποδοχής; Τρέχα γύρευε. Δεν υπάρχουν. Μήπως ένας τεχνοκράτης; Ο Τσίπρας το έχει απορρίψει.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
