Του Χρόνη Πολυχρονίου
Περιχαρής στο Fb επανα-δημοσίευσε ένας φίλος σήμερα, μία ύποπτη δημοσκόπηση η οποία είχε δει το φως της δημοσιότητας και τις προηγούμενες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Είχε μάλιστα αυτή προκαλέσει και σχόλια για άθλια εκλογικά σενάρια από την πλευρά της Κυβέρνησης, με την ευκαιρία του διάσπαρτου φόβου που επικρατεί.
Δεν τον κατακρίνουμε τον άνθρωπο, αφού αυτός υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, κατά βάση οικονομικά και λοιπά άλλα, τα οποία προκύπτουν από το οικογενειακό του περιβάλλον, με άκρες σε υψηλά πρόσωπα της σημερινής Κυβέρνησης. Είναι αγράμματος, κάτοικος όμως Εκάλης, διαθέτει κότερο και μεγάλη ακίνητη περιουσία, εάν αυτό σημαίνει κάτι.
Να τα χαίρεται ο άνθρωπος εν μέσω αυτής της δυστυχίας. Το υπογραμμίζω απλώς ως κίνητρο των ενεργειών του και σε αντιδιαστολή βέβαια με τούς επιστήμονες των εξευτελιστικών 800-600 Ευρώ μέσω voucher, θύματα της ανεργίας του κορονοϊού.
Στην δημοσίευση λοιπόν αυτή μούφα, υπογραμμίζεται ως εύρημα η μεγάλη δημοσκοπική διαφορά ανάμεσα στο κυβερνών κόμμα της ΝΔ, με αυτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Μία διαφορά που ξεπερνάει τις 18 μονάδες (41,2%-23%). Αυτό όμως για το οποίο ήταν ιδιαίτερα περιχαρής ο φίλος μας, ήταν η τεράστια διαφορά δημοτικότητας, σχεδόν 26 μονάδες, που εμφάνιζε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε σχέση με τον προηγούμενο Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα (60%-34%).
Ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι η εν λόγω δημοσκόπηση έχει ή δεν έχει στοιχειώδη αξιοπιστία, απαντάμε. Για το πρώτο εύρημα δείχνουμε, μαζί με την απόρριψή μας, την δέουσα κατανόηση μιας και είναι γνωστό ότι σε περιόδους εθνικής κρίσης, οι κοινωνίες συσπειρώνονται πρόσκαιρα γύρω από τις Κυβερνήσεις τους. Για το δεύτερο όμως που αφορά στην ‘’καταλληλόλητα’’ του Πρωθυπουργού, χρειάζεται να το σκεφτούμε λίγο περισσότερο. Ούτε… ο Τσιόδρας να ήτανε.
Δεν είμαστε έτοιμοι λοιπόν να δεχτούμε πως με αντικειμενικά κριτήρια, εξαιρώντας δηλαδή τα ‘’έτσι νομίζω’’, ‘’έτσι γουστάρω’’ και μερικές ακόμη παθοψυχολογικές καταστάσεις, ότι μπορεί κάποιος ήρεμα να κρίνει την καταλληλόλητα του ηγέτη μιας Χώρας και να αποφασίσει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι καταλληλότερος του Αλέξη Τσίπρα για τον ρόλο αυτό και με αυτά τα συντριπτικά ποσοστά. Αυτό μας οδηγεί σε ένα πρώτο καθαρό συμπέρασμα που αφορά τα ΜΜΕ και τον εγκληματικό ρόλο τους. Επίσης ότι κακώς εξυμνούμε συχνά την κυρίαρχη λαϊκή βούληση, ότι δηλαδή αυτή είναι πάντα σωστή, αντί να ενημερώνουμε την κοινή γνώμη άδολα και εποικοδομητικά, στο επίπεδο της ελεύθερης και δημοκρατικής άποψης του κάθε ενός εκάστου από εμάς.
Για να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν αντικειμενικά όλα αυτά, κυρίως μέσα μας, αισθανθήκαμε την ανάγκη να επιστρατεύσουμε την απλή και αλάνθαστη λογική. Την Μαθηματική λογική των αριθμών που είναι αδιαμφισβήτητη. Θεωρούμε δηλαδή με τα πιο απλά στατιστικά δεδομένα ότι είναι πολύ πιο εύκολο να ανεύρει κανείς τον ‘’καταλληλότερο’’ για Πρωθυπουργό μέσα από τα εκατομμύρια του γενικού πληθυσμού της Χώρας, παρά μέσα από ένα σπίτι, μια οικογένεια δηλαδή η οποία παράγει μόνο Πρωθυπουργούς.
Εάν υπήρχε έστω και κατά προσέγγιση μία παρόμοια τρελή λογική των στατιστικών δεδομένων, τότε θα έπρεπε από τώρα ο επόμενος Πρωθυπουργός της Χώρας να είναι ήδη δεδομένος, αφού θα πρέπει να προέρχεται από μία εκ των τριών γνωστών οικογενειών Καραμανλή, Παπανδρέου ή Μητσοτάκη, χωρίς να επιθυμώ να μειώσω στο ελάχιστο την εθνική προσφορά κανενός. Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται πως υπάρχει ήδη σχετική προετοιμασία και συγκεκριμένο σενάριο, ώστε να το ζήσουμε και αυτό. Την κληρονομική πρωθυπουργία. Παρόλα αυτά το θέμα της ‘’ακαταλληλότητας’’ και το παράδειγμα του Ντόναλντ Τράμπ στις ΗΠΑ, ότι δηλαδή δεν υπήρχε άλλος καταλληλότερος αυτού στη Χώρα του, μας συγκλονίζει.
Για το πρώτο θέμα είπαμε ήδη ότι είναι ποιο ευκολοχώνευτο, από την άποψη ότι ο Λαός, κάτω από ορισμένες συνθήκες, έδωσε την εξουσία μέχρι πρόσφατα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και θα την ξαναδώσει, κάτω από τις σημερινές συνθήκες κρίσης που ήδη φαίνεται πως διαμορφώνονται, υπακούοντας στα υπαρκτά, μαθηματικής ακρίβειας, κοινωνικό-οικονομικά δεδομένα δυσαρέσκειας που υποβόσκει. Προκειμένου να δώσει αυτός ξανά περισσότερο αξιόπιστες κυβερνητικές λύσεις.
Όπως και να έχει το κατεστημένο σύστημα στην Ελλάδα, σύστημα γνωστών κατά βάση συμφερόντων ορισμένων οικογενειών, δείχνει ότι είναι αρκετά παγιωμένο και ισχυρό, αντιστέκεται και υπερασπίζεται πάση θυσία τα συμφέροντά του, τουλάχιστον ταξικά. Ο απλός κόσμος, βιώνοντας την δύσκολη καθημερινότητα του, δικαιολογημένα απογοητευμένος από την Πολιτική, ανασφαλής για το μέλλον του και με περιορισμένη συχνά την ευθυκρισία του, σύρεται σε ασύμβατες για αυτόν αντιπροσωπευτικές επιλογές διακυβέρνησης.
Έτσι προϋπόθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ για να επανέλθει στην εξουσία είναι, να γειώσει την επιρροή του στην κοινωνία και τις δομές εξουσίας της, να διευρύνει το μέγεθος της προσέγγισής του με/σε πρόσωπα και να ξεδιαλύνει ότι η νέα αυτή Κέντρο – Αριστερή πρόταση, προέρχεται από τον Λαό, είναι για το Λαό και πρόκειται για αυτήν, της ασφάλειας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της αξιοκρατίας και βεβαίως της προκοπής και της προόδου της Χώρας μέσα στην Ευρώπη.