Του Γ. Λακόπουλου
Για όποιον δεν κατάλαβε, κατά τη ΝΔ και το μιντιακό σύστημα που τη στηρίζει, ή τη χειραγωγεί, το σκάνδαλο Novartis έχει έναν ένοχο και πρέπει να τιμωρηθεί: τον Δημ. Παπαγγελόπουλο.
Τόσα χρόνια τα δισ. έφευγαν από τα κρατικά ταμεία και τις τσέπες των ασφαλισμένων και πήγαιναν στη εταιρία με υπουργικές αποφάσεις και υπογραφές. Ένοχοι είναι κάτι γιατροί και ο Παπαγγελόπουλος.
Για τους πρώτους θα πληρώσουν 5-6 άτομα για ξεκάρφωμα επειδή συνταγογραφούσαν Novartis αβέρτα κουβέρτα και λημέριαζαν στα συνέδριά της.
Ο Παπαγγελόπουλος θα πληρώσει ως εξωμότης. Πού ακούσθηκε “δικός μας” εισαγγελέας που τον κάναμε και αρχηγό της ΕΥΠ να καταντάει υπουργός του Τσίπρα;
Κάπως πρέπει να «δικαιωθεί»και η προβοκάτσια της «παράγκας» του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη ΝΔ -που ενέπλεκε και τον Καραμανλή- για να πληγεί ο Μεϊμαράκης και να βγει αρχηγός ο Κυριάκος, έργο Σαμαρά κι αυτό.
Ο Παπαγγελόπουλος είναι ο ιδανικός ένοχος για τη Δεξιά. Αλλά για τις κυβερνήσεις Τσίπρας ήταν βαρίδι. Ένας άχρηστος υπουργός, με μηδενικό έργο. Και έχει σε βάρος του την απίστευτα ανόητη, έως προβοκατόρικη δήλωση, για την εντύπωση του «μεγαλύτερου σκανδάλου του αιώνα» που του άφησε η γνώση της δικογραφίας.
Και ήταν υπουργός Δικαιοσύνης. Αλλά ο Τσίπρας δεν τον απέλυσε αμέσως. Όπως δεν απέλυσε τον Τζανακόπουλο όταν πήγε ερήμην του για «ενημέρωση» στον Άρειο Πάγο.
Αντίθετα, για όσους δεν ξέρουν, «απέλυσε» ο Καραμανλής τον Παπαγγελόπουλο όταν τον άκουσε να λέει ότι είναι ο τρίτος εθνάρχης μετά τον Βενιζέλο και το θείο του.
Τα καμώματα του βραδύκαυστου Παπαγγελοπούλου δεν σημαίνουν φυσικά ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο. Άλλο η ανοησία, άλλο η πραγματικότητα. 
Ενδεχομένως κάποια στιγμή η περίπτωση Παπαγγελοπούλου πρέπει να εξετασθεί από μηδενική βάση από τον Τσίπρα. Αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα εναντίον του όμως είναι πολιτικό έγκλημα εμπνευσμένο από το 1989.
Τον παραπέμπουν -με κομματική εμπάθεια- ως σάκο του μποξ, ως κρίκο «πλεκτάνης», αλλά χωρίς την αλυσίδα.
Γιατί ο Πρωθυπουργός ξέρει πολύ καλά τι έπαθε ο πατέρας του όταν παρέπεμψε τον Ανδρέα Παπανδρέου χωρίς στοιχεία και μετά κουβαλούσαν στο δικαστήριο τον Μαμανέα και τα «πάμπερς» -με αχθοφόρο…δημοσιογράφο!- για να τον δικάσουν. Και δεν θέλει να πάθει το ίδιο με τον Τσίπρα.
Η κατασκευή της θεωρίας της «σκευωρίας» και οι ακραίοι της ΝΔ χρειάζονται αίμα. Και άλλο από του Παπαγγελοπούλου δεν βρίσκει ο νεότερος Μητσοτάκης. Για να παραδειγματιστούν και όσοι προσχωρούν το εχθρό.
Α, και για να πάρει κι ένα μήνυμα ο… Καραμανλισμός. Μετά τη Θεσσαλονίκη, όπου ξεκαθαρίστηκε ότι γενάρχης τη σημερινής κυβέρνησης είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος και όχι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και πού να βγει και ο δεύτερος τόμος με την αφήγηση του Κώστα Μητσοτάκη στον Αλέξη Παπαχελά.
Έτσι λοιπόν οι βουλευτές της ΝΔ και οι κολαούζοι του Κινάλ θα ψηφίσουν για προανακριτική σε βάρος του Παπαγγελοπούλου. Επειδή τάχα κατασκεύασε την «σκευωρία» με εντολές Τσίπρα που διαβίβασε στην Τουλουπάκη. Αυτός είναι ο ισχυρισμός. Χωρίς κανένα στοιχείο.
Με βάση την ιστορία του υπόλογου για περίεργες παρεμβάσεις ενός κάπως αλαφροΐσκιωτου αντιεισαγγελέα με επαγγελματικές αντιζηλίες. Και τους ρεβανσιστικούς ισχυρισμούς ενός περιθωριοποιημένου πρώην Πρωθυπουργού με έφεση στην ίντριγκα- που περιέχουν την ακύρωση τους. Πρόκειται για ανερμάτιστους συλλογισμούς.
Αν ο Παπαγγελόπουλος είναι ο ενδιάμεσος της «σκευωρίας», το σόφισμα γενναιοψυχίας τους Μητσοτάκη «εγώ δεν στέλνω στο δικαστήριο τους αντιπάλους μου» δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τη μη παραπομπή και του Τσίπρα. Αντίθετα προεξοφλεί όμως ότι θα τιμωρηθεί και η .. Τουλουπάκη. Ωραίος σεβασμός στη Δικαιοσύνη.
Όσοι βουλευτές ψηφίσουν υπέρ του Παπαγγελοπούλου θα ντρέπονται κάποτε, όπως έγινε και το καλοκαίρι του 1989. Τους οδηγούν σε ένα «μίνι βρόμικο 89».
Η έμπειρη Ντόρα Μπακογιάννη δεν θέλει να είναι σ’ αυτή τη κατηφοριά και διαχώρισε τη θέση της. Να δούμε ποιοι άλλοι θα το κάνουν. Και αν θα το κάνουν αυτοί που έχουν υποχρέωση εκ της διαδρομής τους. 
Η παραπομπή Παπαγγελοπούλου μυρίζει στήσιμο από κάθε πλευρά. Όχι μόνο γιατί ο Πρωθυπουργός πήρε πάνω του την «αρμοδιότητα» να αποφασίσει ποιος παραπέμπεται και ποιος όχι, κατά τις προσωπικές διαθέσεις και αντιλήψεις του.
Αλλά και γιατί το σύστημα που ανέλαβε να στηρίξει επικοινωνιακά την παραπομπή αυτοακυρώνεται και την ακυρώνει. Παίρνει τοις μετρητοίς όσα λένε ο Αγγελής και ο Σαμαράς και ας είναι εμφανώς συντονισμένα και στοχευμένα.
Π.χ. διακεκριμένος αρθρογράφος ισχυρίσθηκε απροσχημάτιστα ότι αποτελεί κανονικότητα Δικαιοσύνης, επειδή τον Παπαγγελόπουλο τον αναλαμβάνει η Βουλή: δηλαδή η κυβέρνηση. Ή αλλιώς οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Οι οποίοι όμως είναι «σοβαροί και αμερόληπτοι» και έχουν «αίσθημα πολιτικού καθήκοντος και δημοκρατικής ευθύνης».
Δεν είναι πλάκα. Προφανώς ο Μπογδάνος κι ο Μαρκόπουλος ξέρουν καλύτερα το Δίκαιο από τον Δασούλα και τον Πλιώτα. Και πολύ καλύτερα ξέρουν να δικάζουν όσοι λένε ότι ο Παπαγγελόπουλος τους έστησε πλεκτάνη και πιστεύουν ότι θα βγάλουν από πάνω τους το στίγμα, αν τον εξοντώσουν.
Ωραίες “καλές πρακτικές” φέρνει αυτή η κυβέρνηση.
