Σκάνδαλο Νοβάρτις: ηττήθηκε ο πολιτικο-δημοσιογραφικo-δικαστικός υπόκοσμος που έστησε τη θεωρία της “σκευωρίας” – Η Δικαιοσύνη ξεσκέπασε την παραπληροφόρηση -Ανοίγει ξανά η έρευνα για τις μίζες και πολλοί ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν

Του Γ. Λακόπουλου


Πρώτα την είδηση: Το δικαστικό συμβούλιο του Αρείου Πάγου,  έκρινε νόμιμες  τις διαδικασίες στο χειρισμό της υπόθεσης Νοβάρτις και απάλλαξε  τον  Δ. Παπαγγελόπουλο και την Ελένη Τουλουπάκη. Κατά το  Συμβούλιο ακολούθησαν όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες σχετικά με τα 10 πολιτικά πρόσωπα, τα οποία εμπλέκονται στην υπόθεση. Με απλά λόγια η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε: υπάρχει σκάνδαλο Νοβάρτις και όχι ” σκευωρία” . 

Η είδηση είναι τόσο συγκλονιστική, όσο δείχνει ο πανικός των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ που την απέκρυψαν. Αφού προηγουμένως προσπάθησαν να τη διαστρεβλώσουν- ως τελευταία συνεισφορά τους στο αφήγημα της “σκευωρίας” με το οποίο προσπάθησαν επί χρόνια να συσκοτίσουν το σκάνδαλο.

Εκείνοι που έκαναν πρωτοσέλιδη  την είδηση για ανύπαρκτες παραπομπές Τουλουπάκη, Παπαγγελόπουλου για τη “σκευωρία” σε λίγες ώρες έκρυβαν την αληθινή είδηση που δικαίωνε δικαστικούς και  δημοσιογράφους που   ερευνήσαν το σκάνδαλο-.  Μεγαλύτερος αυτοεξευτελισμός μέσων ενημέρωσης δεν έχει προϋπάρξει. 

Όπως δεν έχει υπάρξει και τόσο εκκωφαντική αφωνία πολιτικών που είχαν βγει στα κεραμίδια όταν ξέσπασε το σκάνδαλο και τώρα χάθηκαν: Αντώνης Σαμαράς,  Βαγγέλης Βενιζέλος, Άδωνις Γεωργιάδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Παναγιώτης Πικραμένος, Γιάννης Στουρνάρας. 

Η θεωρία της “σκευωρίας

Κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση τους… Όταν η  ελληνική Δικαιοσύνη άρχισε να ερευνά  ενδεχόμενη εμπλοκή στο σκάνδαλο Νοβάρτις, η αντίδρασή τους ήταν πανομοιότυπη με τις εξής παραμέτρους: 

Πρώτο: Σε βάρος τους εξυφάνθηκε σκευωρία με εμπνευστή τον  Αλέξη Τσίπρα για να τους σπιλώσει ως πολιτικούς αντιπάλους του, οπότε ο ίδιος και οι συνεργάτες του αποτελούν συμμορία και πρέπει να τιμωρούν.

Δεύτερο: Οι μάρτυρες που έχουν καταθέσει για τα πολιτικά πρόσωπα είναι “κουκουλοφόροι” και στρατολογήθηκαν από τη “συμμορία” για να  εμπλέξουν έντιμους πολιτικούς που υπερασπίσθηκαν το δημόσιο συμφέρον.

Τρίτο: Η επικεφαλής της εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη ήταν ο εκτελεστικός βραχίονας της σκευωρίας: κατασκεύασε κατηγορίες, καθοδηγούσε μάρτυρες και έπαιρνε πολιτικές εντολές. 

Σ’ αυτόν τον άξονα κινήθηκαν και οι εφτά καμπαλέρος, αντί θα δεχθούν τον έλεγχο με εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, αφού δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν.  Άλλωστε ουδείς τους είχε κατηγορήσει για τίποτα. Νόμιμη εισαγγελική έρευνα διενεργήθηκε και στη Δημοκρατία, ουδείς είναι υπεράνω του νόμου.

Πρώτος ο Βαγγέλης Βενιζέλος,- στον οποίο αποδίδεται η ιδέα να οχυρωθούν οι ερευνώμενοι πολιτικοί στη ιδέα της “σκευωρίας” και των “ψευτομαρτύρων” -έχει καταθέσει δημοσίως τόμους αρλουμπολογίας

Το σκάνδαλο αφορά αυτούς που οργάνωσαν την  πιο μεγάλη και την πιο κακοφτιαγμένη πολιτική σκευωρία των τελευταίων δεκαετιών. Δεν αφορά όσους θίχτηκαν προσωπικά, αλλά τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου“. 

Μιλούσε για “προσβολή των θεσμών” τους οποίους ..εκπροσωπεί:  “Το όνομά μου περιελήφθη, επειδή είμαι ένα πρόσωπο που συμβολίζει μία ολόκληρη πολιτική αντίληψη και παίζω έναν ενεργό ρόλο στην άσκηση της αντιπολίτευσης και στην υπεράσπιση της αλήθειας”.

Ο Αντώνης Σαμαράς κατήγγειλε τη “συμμορία”: “Δεν περιμένω τη συγγνώμη τους, θα τους πάω μέχρι τέλους” και κατονόμασε τον Τσίπρα ως «ηθικό αυτουργό». «Είναι εθνικό καθήκον να αναδειχθεί η αλήθεια σε αυτήν τη άθλια σκευωρία Θα έρθουν όλα στο φώς. Έκανε και λογοπαίγνια:

-“Η συμμορία ξεκίνησε ως συμμορία με όμικρον – ως ομάδα συνωμοτών κατά του Πολιτεύματος. Και πολύ σύντομα κατέληξε συμμορία με ωμέγα. Σύμπραξη μωρών, δηλαδή αθεράπευτα ανόητων. Που όσο πήγαιναν να μπλέξουν τα θύματά τους, τόσο έμπλεκαν περισσότερο οι ίδιοι – και αποκάλυπταν μόνοι τους τα άνομα σχέδιά τους»

“Ζω για να βάλω στη φυλακή την Τουλουπάκη” ωρύονταν ο  Άδωνις Γεωργιάδης και μετά την απομάκρυνση της εισαγγελέως και την αρχειοθέτηση του φακέλου του αξίωνε: “Θα μου ζητήσει κανείς συγγνώμη;” 

Ζητούσε συνέχεια “να ξεσκεπάσουμε οριστικά τη μεγαλύτερη σκευωρία των τελευταίων ετών και τον μεγαλύτερο κίνδυνο που η Δημοκρατία μας είχε από μία ομάδα δολοπλόκων με φυσικό αυτουργό, κατά τη γνώμη μου, την κυρία Τουλουπάκη και ηθικό αυτουργό τον κύριο Παπαγγελόπουλο”. 

Ο Ανδρέας Λοβέρδος απειλούσε “θα τους συντρίψω”  και κατέθετε μηνύσεις κατά της Τουλουπάκη, των δύο επίκουρων εισαγγελέων Χρ. Ντούρα και Στ. Μανώλη, για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος, ενώ έδειχνε κάθε τόσο τον  Τσιπρα ως “αρχισυμμορίτη”. 

Ήξερε όλο το σχέδιο: “Οι εισαγγελείς εφαρμόζοντας την εντολή του προσώπου με το ψευδώνυμο Ρασπούτιν -του κατονομασθέντος Δ. Παπαγγελόπουλου- να εμπλέξει πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης στη σκευωρία Novartis, να καταστρέψει τους ίδιους και τα κόμματά τους και όταν μετά από χρόνια απαλλαγούν, να έχουν προλάβει να ωφεληθούν οι τότε κυβερνώντες”.

Με κακομοίρικο ύφος ο Παν. Πικραμένος  κλαψούριζε “με έμπλεξαν γιατί είμαι φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη”  και ήταν σίγουρος ότι επρόκειτο για “οργανωμένη δίωξη των πολιτικών προσώπων που κλόνισε τους θεσμούς,  που υπέσκαψε το κύρος της Δικαιοσύνης και έθεσε σε διακινδύνευση την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος“, αλλά “αυτή τη στιγμή η υπόθεση είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης, οπότε πρέπει με υπομονή να περιμένουμε την ετυμηγορία της“. Σ’ αυτό είχε δίκιο.

Ο Γιάννης Στουρνάρας μιλούσε για πρόχειρη και επιπόλαιη σκευωρία» και βεβαίωνε ότι “δεν βλέπω ούτε ιατρικό σκάνδαλο Novartis στην Ελλάδα». «Να βγουν οι κουκούλες», ζητούσε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Τι έλεγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν ως συλλογικοί συνένοχοι και οι ηγεσίες τους κάλυψαν την επιχείρηση συγκάλυψης και συκοφάντησης την δικαστικών λειτουργών που ερευνούσαν σκάνδαλο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμπαραστάθηκε εξ αρχής στους εμπλεκομένους και εκτέθηκε πολλές φορές προεξοφλώντας τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Από τη Βουλή στράφηκε κατά δημοσιογράφων που ερευνούσαν το σκάνδαλο:

Αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, αυτό λέγεται συμμορία. Δε λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελεύθερο-δολοφονία. Με αυτόν τον υπόκοσμο είστε αγκαλιά, κύριε Τσίπρα“. Και προεξοφλούσε:  “Είπαμε ότι αυτή η στημένη υπόθεση θα καταλήξει σε φιάσκο και σήμερα δικαιωνόμαστε πλήρως». 

Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν πρόλαβε να εκτεθεί πολύ, αλλά όταν ήρθε η ώρα να αξιολογήσει τον, υπόδικο ήδη, Λοβέρδο, αντί να τον θέσει σε διαθεσιμότητα, τον πρότεινε  για το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.

Ύστερα από τέσσερα χρόνια  πολλαπλής συνωμοσίας κατά της Δικαιοσύνης, της Ενημέρωσης, της Βουλής, της Πολιτικής και των Θεσμών  και ελεεινών επιθέσεων κατά της εισαγγελέως Ελένης Τουλουπάκη η θεωρία της σκευωρίας καταρρέει με απόφαση της Δικαιοσύνης που στάθηκε στο ύψος της. 

Οι αυτοπροβαλλόμενοι ως “θύματα” βρίσκονται ξανά αντιμέτωποι με τη συνέχιση της έρευνας από τη Δικαιοσύνη που επικύρωσε ως νόμιμα όσα είχε κάνει για την  αποκάλυψη του σκανδάλου η καταργηθείσα από τη ΝΔ Εισαγγελία Διαφθοράς, ενώ από το βούλευμα του Συμβουλίου αναδύεται και ο  σκοτεινός ρόλος πολιτικών και ιδιωτών στο σκάνδαλο και την επιχείρηση συγκάλυψης του.

Η σιωπή που ακολουθήθηκε από τους ιδίους, τα ΜΜΕ που τους υποστήριζαν και τα κόμματά τους υποδηλώνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει το κύκλωμα που κινήθηκε συντονισμένα για να κρύψει την αλήθεια.   Συμμορία ήταν ένας ευρύς κύκλος πολιτικών, δημοσιογράφων και επίορκων δικαστικών που οργάνωσαν συγκάλυψη με όρους υποκόσμου.

Ωστόσο, όπως ανέφερε πολλές φορές το ΑΠ, το σκάνδαλο Νοβάρτις είναι τόσο βαθύ ώστε είναι αδύνατον να κλείσει χωρίς να πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Είναι πολλοί πλέον όσοι ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν.