Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Όχι μόνο δεν μπορεί να γράψει, αλλά ούτε και να διαβάσει σωστά ένα πολιτικό κείμενο- στα ελληνικά τουλάχιστον. Δεν μπορεί ούτε να μιλήσει ως πολιτικό πρόσωπο και κάνει πολιτική με αναρτήσεις, άγνωστης ιδιοκτησίας ως προς τις διατυπώσεις τους…
Δεν έχει και τόσο επαρκή αντίληψη για την Ελλάδα, την Αριστερά και την πολιτική και προβάλει ως …πολιτική πρόταση τον εαυτό του και το βιογραφικό του- θολό και φουσκωμένο. Τελευταία προσθήκες ότι «έχει περάσει 20 χρόνια μελετώντας οικονομικά, δουλεύοντας σε χρηματοοικονομικές αγορές και στις αγορές της ναυτιλίας».
Καθώς δεν έχει επαρκή γνώση της οικονομίας -της παραγωγής, της αγοράς, της κατανομής του προϊόντος της- νομίζει ότι η οικονομία είναι ο τζόγος στον οποίο διέπρεψε- και πλούτισε, όπως λέει.
Για κάποιους ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ότι ήταν για τον Μαρξ ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης, ή Ναπολέοντας Γ΄: «ένας παλιάτσος».
Για τους άλλους είναι φορέας της μεταπολιτικής ίσως και «ον» της τεχνητής νοημοσύνης που θα αναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει. Είναι δημιούργημα της συγκυρίας στον ΣΥΡΙΖΑ- και μόνο σ’ αυτό το κόμμα θα μπορούσε να αναδειχθεί. Μετά τον Τσίπρα υπήρξε κενό ηγεσίας. Κανένας δεν αναγνώριζε κανέναν ως καλύτερό του. Οι μισοί ούτε τον Τσίπρα. Ίσως ούτε ο Τσίπρας τον Τσίπρα. Μέχρι και ο Παππάς ήθελε να γίνει πρόεδρος…
Εκεί δημιουργήθηκε το ζήτημα ποιος θα χρεωθεί την ήττα; Ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος, ο Πολάκης, ο Κατρούγκαλος, ο πρόεδρος του Σωματείου Πλανόδιων λαχειοπωλών;
Κανείς δεν σηκώνει το χέρι σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Έτσι η παρεμβολή Κασσελάκη του βόλεψε όλους. Ιδίως μετά τη νίκη του.
Η πλευρά Τσίπρα- που συντάχθηκε μαζί του τιμώρησε του υπονομευτές της Ομπρέλας, αλλά και την Αχτσιόγλου την οποία όμως είχε αναδείξει ο Τσίπρας ως εν δυνάμει διάδοχο του.
Η εσωκομματική αντιπολίτευση βρήκε την ευκαιρία να τιμωρήσει την πλειοψηφία που δημιουργήθηκε στο όνομά του Τσίπρα. Το ερώτημα «ποιος είναι ο Κασσελάκης και τι θέλει από εμάς» υποκαταστάθηκε από το ερώτημα «ποιος τον έφερε».
Ποιος τον ανέδειξε το ξέρουμε: οι άλλοι υποψήφιοι, ο Κούγιας, ο Λιάγκας, ο Μπέος και η ελαφρολαϊκή τηλεόραση που κυνηγάει «νούμερα». Μετά μπήκε στη σκηνή και ο Λαζόπουλος-περισσότερο για να επιστρέψει ο ίδιος…
«Είμαι ο Στέφανος»
Για το «ποιος τον έφερε» απαντήσεις ως τώρα δίνει ο ίδιος, που έχει πει κατά τα σειρά: «τον φύτεψε ο Τσίπρας», «τον έφερε ο Τσίπρας» και «τον κάλεσε ο Τσίπρας».
Το ενδεχόμενο να μην τον έφερε κανείς δεν εξετάσθηκε από κανένα. Γιατί κανείς δεν ανέχει στην απάντησή ότι δεν χρειαζόντανε να τον φέρει κάποιος στην κατάσταση που έχει φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ τον ευατό του και τον Τσίπρα, όπως και ο Τσίπρας τον εαυτό του και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως στη δεκαετία του ’80 δεν χρειάσθηκε να φέρει κανείς στον «Ευαγγελισμό» τον αλαφροΐσκιωτο, που για τρία χρόνια παρίστανε τον γιατρό!
Κανείς δεν αξιολόγησε ότι -κατά οικογενειακή μαρτυρία -στο παιδικό του δωμάτιο υπήρχε πινακίδα: «Μην ενοχλείτε τον Πρωθυπουργό». Τον περασμένο Αύγουστο άλλαξε: « Μην ενοχλείτε το πρόεδρο ΣΥΡΙΖΑ». Η πιθανότητα αυτοεκπληρούμενης προφητείας στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ισχυρή, ούτως ή άλλως.
Έτσι ο μόνος που απαντούσε στο ερώτημα «ποιος είναι ο Κασσελάκης» ήταν ο Κασσελάκης. Αφηγείται κατά πως νόμιζε την ιστορία του και την επιβεβαιώνει μόνο ο πατέρας του.
Ποιος είναι δεν προκύπτει ούτε από το βιογραφικό του -που αναγκαστικά ανάρτησε στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ, τροποποιώντας κουτοπόνηρα, όσα είχε αναρτήσει στην παρθενική αυτοπαρουσίαση «Είμαι ο Στέφανος». «Της Ελλάδας», όπως πρόσθεσε αργότερα.
Άρχισε λέγοντας ότι «μετανάστευσε στην Αμερική στα 14 του». Μόνος του μετανάστευσε; Ο ίδιος το αποδίδει σε «μαθηματική διάκριση στον διαγωνισμό Αρχιμήδη της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, όπου και έλαβε πλήρη υποτροφία από το Λύκειο Philips Academy στο Andover της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ».
Γι’ αυτό μετανάστευσε; Ο ίδιος έλεγε ότι αναγκάσθηκε γιατί το «παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς μου και τους πήρε ό,τι είχαν και δεν είχαν”. Στο επίσημο βιογραφικό λέει ότι «φοίτησε στο πρόγραμμα Huntsman του University of Pennsylvania με υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου.
Στην αρχική αυτοπαρουσίαση το έθετε αλλιώς: «Ήμουν τυχερός που ένα από τα παλαιότερα σχολεία των ΗΠΑ μού έδωσε πλήρη υποτροφία» και «η υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου μου επέτρεψε να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια».
Εδώ προσθέσει ότι πήρε «πτυχία στα χρηματοοικονομικά και στις διεθνείς επιστήμες». Τι ακριβώς είναι οι «διεθνείς επιστήμες»;
Αναφέρει ότι «το 2008, ως φοιτητής, εργάστηκε εθελοντικά στο επιτελείο του τότε Γερουσιαστή Biden για τις Προεδρικές εκλογές». Όταν λέμε επιτελείο; Κεντρικά στην Ουάσιγκτον; Ή μήπως σε μια περιφερειακή επιτροπή σε κάποια μικρή πολιτεία, όπως η Αϊόβα; Έχει διαφορά.
Λέει επίσης ότι «εργάσθηκε στο think tank εξωτερικής πολιτικής “Center for Strategic and International Studies”». Είναι αυτό που του καταλογίζουν ότι έχει σχέση με την αμερικανική πολιτική βιομηχανία και τη CIA ή άλλο;
Κατά την ιστοσελίδα τού ΣΥΡΙΖΑ «το 2009 αποφοίτησε και εργάστηκε στην Goldman Sachs». Πώς μπήκε, τι έκανε και γιατί έφυγε ή τον «έφυγαν»; Στην αρχή όμως είχε πει «βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα. Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά”.
Μετά περνάμε στα βαθιά. Στο «κομματικό» βιογραφικό του αναφέρει ότι «το 2015 και σε ηλικία 26 ετών ξεκίνησε την ανεξάρτητη επιχειρηματική του πορεία στον ευρύτερο ναυτιλιακό χώρο».
Στην αρχική αυτοπαρουσίαση έλεγε: «Πήρα δάνειο με προσωπική εγγύηση, και τρία χρόνια μετά κατάφερα να μπω στην ποντοπόρο ναυτιλία. Διαχειριζόμενος ρίσκο όλο το 24ωρο, μετά από πολύ ιδρώτα, πήρα μια μεγάλη οικονομική ανάσα».
‘Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας”
Από πού πήρε αυτό το δάνειο; Για πόσα λεφτά μιλάμε; Τι σημαίνει «προσωπική» εγγύηση; Μια εξήγηση που φέρεται να έδωσε σε αξιωματούχο της Κουμουνδούρου, όταν πρωτοήλθε σε επαφή καλύτερα να μην γίνει γνωστή δημόσια, καθώς τον συσχετίζει με τις πατρικές επιχειρήσεις.
Τώρα πάντως εμφανίζεται ως «αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας και επενδυτής στη ναυτιλία” που “διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της πλοιοκτήτριας εταιρείας «SwiftBulk».
Σε ποιον ανήκε αυτή η εταιρία. Πόσα πλοία είχε;. Τι ακριβώς μετέφερε; Ήταν υπάλληλος ή αφεντικό;
Στο αρχικό κείμενο σταματάει εκεί. Στο νέο βιογραφικό προσθέτει ότι «έχει εμπειρία σε χρηματαγορές, πρώτες ύλες (commodities), startups, διεθνές εμπόριο, ναυτιλία, βιομηχανία, αλιεία και διαχείριση επενδύσεων και βαθιά κατανόηση σε θέματα επιχειρηματικότητας, εταιρικής διακυβέρνησης και ESG”.
Και λοιπόν; Αυτό τον κάνει καλό πολιτικό, ή καλό αριστερό; Γιατί και πώς κατέβηκε και στα δυο; Πάλι θολούρα. Η μόνη αναφορά του είναι ότι τον ενέπνευσε ο Τσίπρας-με τον οποίο υπάρχει …«αλληλοεκτίμηση». Τι ακριβώς του εκτίμησε ο Τσίπρας;
Από την άλλη πλευρά πάντως επιμένουν ότι αυτός χτύπησε την πόρτα και δεν τον πήραν και πολύ στα σοβαρά, αφού του έδωσαν την 9η θέση στο Επικράτειας, σε μια χρονική στιγμή που δεν περιμέναν να καταλήξουν στο 20%.
Μια άλλη ανακρίβεια είναι ότι «ασκεί τα καθήκοντα του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από τον Σεπτέμβριο του 2023». Αυτά τα καθήκοντα τα ασκεί ο Σωκράτης Φάμελλος- δεν γίνεται να τα ασκεί κάποιος που δεν είναι βουλευτής.
Περιέργως, ενώ από την πρώτη παρουσία μας παρουσίασε ως «η ανάσα της ελευθερίας» τον Τάιλερ, στο επίσημο βιογραφικό δεν υπάρχει αναφορά στην οικογενειακή του κατάσταση- παρότι στην Αμερική είναι έγγαμος πλέον.
Στην πρώτη εμφάνιση το παρά ήταν μεσσιανικός: «Θέλετε να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς, που τους έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και πτυχία; Θέλετε να βάλετε απέναντι στον Πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρεί από εκείνον, επειδή έχει δουλέψει και επιχειρήσει; Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο Πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση; Θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει;».
Αν αναλύσουμε όλο αυτό, δεν προκύπτει ό,τι θα λέγαμε «προσωπικότητα». Από όσα ακολούθησαν δεν προκύπτει ότι μπορει να σημαίνει η έννοια «πολιτικός». Με αυτή την αυτοπαρουσίαση, σε άλλο κόμμα θα του κρεμούσαν κουδούνια…
Στον ΣΥΡΙΖΑ τον έκαναν αρχηγό- Σε ένα πολιτικό σύστημα που αδιαφορεί για την απουσία «πόθεν έσχες» του επικεφαλής στου κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης. Από αυτή την άποψη όλη η Ελλάδα ένας ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη του είναι.
Αν αποδειχθεί Κοσκωτάς ή Καματερός, ή έστω Δελαπατρίδης; Ποιος θα λογοδοτήσει; Πάντως όχι ο ίδιος. Όπως «δεν θυμάται τι έλεγε στα 24» γιατί να θυμάται και τι έκανε στα 36;
