Του Τάκη Ψαρίδη
Και ενώ όλος ο κόσμος περιμένει με αγωνία να καταμετρηθεί η ήττα του Τραμπ, φαίνεται ότι ο «τραμπισμός» έχει πολλά ποδάρια.
Δίνει ο πρόεδρος μιας δημοκρατικής χώρας συνέντευξη τύπου, έστω και αν αυτός είναι ο διαβόητος Τράμπ και τα μεγαλύτερα κανάλια της Αμερικής τον κόβουν στον αέρα, διότι δεν συμφωνούν με αυτά που λέει, ή διότι τα θεωρούν παραπληροφόρηση!
Και αυτό θεωρείται φυσικό και θεμιτό για μία δημοκρατία. Όπως φυσικό και θεμιτό θεωρείται και ο ασφυκτικός κυβερνητικός έλεγχος στην δική μας ενημέρωση, ακόμα και η απροσχημάτιστη και προκλητική εξαγορά του συνόλου σχεδόν των μίντια στην χώρα μας.
Καθώς φαίνεται λοιπόν είναι τόσο βαθιά ριζωμένος ο συστημισμός στον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο, ώστε τα κανάλια που υπηρετούν το σύστημα αποτελούν πλέον και τους κατόχους της «μοναδικής αλήθειας».
Όμως, μήπως αυτός ο βαθύς δυτικός συστημισμός και ειδικότερα στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, είναι που θρέφει και τον απανταχού «τραμπισμό» να ξεσηκώνεται ως δήθεν αντισυστημικός και μάλιστα στην πιο χυδαία, γελοία και επικίνδυνη έκφραση του;
Προς το παρόν στην χώρα μας βιώνουμε την «μοναδική αλήθεια», το «δίκιο» και την αντεστραμμένη «πραγματικότητα» του «Μωυσή». Μια «πραγματικότητα» όπως την κατασκευάζουν τα δικά μας συστημικά και ελεγχόμενα μίντια και τα σχεδόν καθημερινά «διαγγέλματα», βεβαίως πάντα με την κατάλληλη επιστημονική αρωγή..
Άραγε, αν τα κανάλια ασκούσαν ελεύθερα τον έλεγχο της εξουσίας ως οφείλουν, όπως για παράδειγμα για το τι έκανε και το τι θάπρεπε να κάνει ο «Μωυσής» στο μεσοδιάστημα από την πρώτη καραντίνα μας, θα είχαμε φτάσει στην δεύτερη;
Άραγε, είναι τυχαίο ότι και εδώ αναπτύσσεται ένα «τραμπικός» ανορθολογισμός με την άρνηση του ιού, της μάσκας, των εμβολίων κλπ; Ανησυχεί γι’ αυτό ο λεγόμενος προοδευτικός και δημοκρατικός μας κόσμος, ή είναι και αυτός τόσο βαθιά συστημικός και δεν συνειδητοποιεί ότι που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η ήττα της αριστεράς;