Του Γ. Λακόπουλου
Αν η σχετική ειδησεογραφία επιβεβαιωθεί η κυβέρνηση θα ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα του Ελληνικού – επιτέλους! Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για έναν επιπλέον λόγος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση – αλλά και μετεκλογικά, με δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού –είχε αρνητική θέση για την επένδυση. Στελέχη του είχαν πάρει μέρος στην πολεμική κατά του προγράμματος που θα μεταμορφώσει την περιοχή του πρώην αεροδρομίου. Για να μην πούμε ότι την υποκίνησαν..
Το συνολικό προφίλ της επένδυσης και τα αποτελέσματα της είναι γνωστά . Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί πρόκειται για πρόγραμμα οκτώ δις ευρώ, που θα συμβάλει με 2% στο ΑΕΠ της χώρας κάθε έτος κατά την κατασκευή του , θα δημιουργήσει 50.000 θέσεις εργασίας, και θα φέρνει τουρίστες με υψηλό βαλάντιο κάθε χρόνο. Στην κατάσταση που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα θα έπρεπε να θεωρείται μάνα εξ ουρανού.
Παρ ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη επένδυση που θα μπορούσε να γίνει στη σημερινή Ελλάδα του Μνημονίου, κάποιοι κύκλοι εξ αρχής δεν επιθυμούν να υλοποιηθεί και ακολούθησαν τακτική που οδηγούσε σε καθυστέρηση για τη καθυστέρηση.
Η εταιρία Lamda Development – συμφερόντων Λάτση- ισχυρίζεται ότι μπορεί να αρχίσει την κατασκευή του έργο …χθες. Και ο μόνος λόγος που δεν έχει συμβεί ακόμη΄αυτό είναι τα γραφειοκρατικά εμπόδια που παρεμβάλλονται κυρίως στο δικαστικό πεδίο, από αυτοδιοικητικούς παράγοντες της περιοχής και άλλους φορείς – διόλου αθώους κομματικά.
Το σκηνικό που διαμορφώνεται ως τώρα συνιστά αποθέωση του παραλογισμού. Έχει χαθεί το μέτρο και η λογική.
Μια επένδυση παρεμποδίζεται με επίκληση τυπικών λόγων , που δεν υφίστανται καν πλέον. Οι γειτονικοί ΟΤΑ αντιτίθενται στο έργο αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε στη θέση του. Προβάλλεται ακόμη και η αδυναμία άλλων επενδυτικών σχημάτων που διεκδίκησαν το έργο αλλά αποχώρησαν. Καλύτερα να μη γίνει, παρά να γίνει από τον μόνο επενδυτή που έμεινε στο παιχνίδι.
Αν υποθέσουμε ότι και η Lamda Development αποσύρεται τι θα επακολουθήσει την επομένη; Απολύτως τίποτε.
Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου θα παραμείνει εγκαταλειμμένος και ενδεχομένως θα αρχίσει από την αρχή ο ατελέσφορος κύκλος εκδήλωσης δήθεν ενδιαφέροντος που δεν θα καταλήγει πουθενά, όπως έγινε για μια δεκαετία. Ποιος λογικός άνθρωπος θα ήθελε να παραταθεί η εγκατάλειψη ενός χώρου που θα έπρεπε ήδη να έχει αξιοποιηθεί ;
Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος- το όποιο από την φύση και την αποστολή του θα όφειλε να επιζητά την κατασκευή αντίστοιχων έργων που εκτός των άλλων θα προσφέρουν απασχόληση στον μαστιζόμενο τεχνικό κόσμο της χώρας- προβάλει ως τώρα ότι η αξία του χώρου, υπερβαίνει τη συμφωνία μεταξύ των αναδόχων του έργου και του ελληνικού δημοσίου, Αναφέρει κι ένα συγκεκριμένο ποσό. Τότε γιατί φέρνει -η γιατί δεν υποδεικνύει- κάποιον να προσφέρει αυτό το ποσό;
Παρεμβάσεις υπέρ της αναστολής, ενδεχομένως και της ακύρωσης και πάντως της καθυστέρησης του έργου , έκανε και η περιφερειάρχης Αττικής. Γιατί ένας φορέας λαϊκής εξουσίας δεν επιθυμεί να αρχίσει τάχιστα εν έργο του συγκεκριμένου μεγέθους, που θα ωφελήσει πρωτίστως τη περιφέρεια, τους δήμους της και τον πληθυσμό της εν γένει;
Από όποια άποψη και αν δει κανείς από αυτή την επένδυση με τη υλοποίησή της ωφελείται η οικονομία, η απασχόληση, η περιοχή, το δημόσιο ταμείο, η χώρα γενικότερα . Και δεν βλάπτεται απολύτως κάνεις. Είναι νοητό μια νέα κυβέρνηση να μην θέλει να δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας , να τροφοδοτηθούν δεκάδες κλάδοι της οικονομίας και θα ενισχυθεί με τη φορολογία το δημόσιο ταμείο ;
Η συγκεκριμένη εταιρία έκανε προσφορά. Υπάρχει προσφορά που δεν ήταν συμβατό με τις επιδιώξεις του ελληνικού δημόσιου; Υπάρχει κάτι που βλάπτει την οικονομία της χώρας; Πως γίνεται να επικρίνεται ότι έγινε δεκτή μια προσφορά που δεν είχε καμία έλλειψη; Και αν υπάρχουν επιμέρους διαφορές γιατί δεν διεθετούνται ως να επιτευχθεί ο στόχος που προέχει: να δημιουργηθεί επιτέλους ένα εργοτάξιο. Να βάλει κάποιος λεφτά σε μια δουλειά.
Προβλήθηκε και το επιχείρημα ότι εν λογω εταιρία έμεινε ο μόνος διεκδικητής τόση έργου; Ποιος υποχρέωσε τους άλλους ενδιαφερομένους να αποσυρθούν; Γιατί δεν καλούνται σήμερα να αναλάβουν αυτοί το έργο, αλλά με τους ιδίους ακριβώς όρους, ή και καλυτέρους αν υπάρχουν;
Πώς γίνεται να γίνεται λόγος για έλλειψη ανταγωνισμού, όταν ακριβώς ΄λόγω ανταγωνισμού αποσύρθηκαν οι άλλοι διεκδικητές καθώς έκριναν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν; Αυτός δεν είναι ο σκοπός του ανταγωνισμού;
Αν καταρτίσουμε μια λίστα με τα οφέλη που προκύπτουν από το έργο- θέσεις εργασίας, τόνωση της οικονομίας, προσέλκυση τουρισμού υψηλού επίπεδου, αναβάθμιση της περιοχής, φορολογητέα υλη , λήξη αυτή της εκκρεμότητας κτλ- και δίπλα μια άλλη λίστα με τα όποια μειονεκτήματα του έργου- αν μπορεί να γίνει μια τέτοια λίστα- τι θα προκύψει;
Σήμερα ο χώρος παρουσιάζει εικόνα πλήρους εγκατάλειψης και σταδιακά απαξιώνεται. Με το έργο θα προκύψει οικιστική ανάπτυξη, πάρκο από τα μεγαλύτερα στον κόσμο με ελεύθερη πρόσβαση για το κοινό , αναβάθμιση της παραλίας που θα είναι πρόσβαση σε όλους, μαρίνα, ξενοδοχειακές μονάδες, εμπορικές δραστηριότητες, αθλητικές εγκαταστάσεις, πρότυπο Επιχειρηματικό Πάρκο.
Αρκεί να αντιπαραβάλει κάποιος τις δυο εικόνες για να βάλει συμπέρασμα. Είναι άσκηση σχιζοφρένειας να μην προχωρήσει ένα αναπτυξιακό έργο ακόμη και αν υπάρχουν τυπικές εκκρεμότητες. ΄Ακόμή και <αβαρίες> αξίζει τον κόπο να γίνουν αν πρόκειται να δούμε μια πραγματική επένδυση που ενδεχομένως θα προελκυσει και αλλες. Για τη σημερινή κυβέρνηση αυτό είναι όρος επιβίωσης – της ίδιας.
Το Ελληνικό παραμένει αναξιοποίητο για δώδεκα χρόνια. Πόσο ακόμη πρέπει να συνεχιστεί αυτό; Η χώρα έχει άμεση ανάγκη από επενδύσεις που δημιουργούν ορατά πολλαπλασιαστικά οφέλη. Πόσο καλύτερη ευκαιρία από αυτή μπορεί να παρουσιαστεί και πότε; Πόσος χρόνος πρέπει να χαθεί ακόμη μέχρι να αρχίσει να κινείται η οικονομία με επενδύσεις ; Πόσο δύσκολο να καταλάβει η σημερινή κυβέρνηση ότι στο Ελληνικό κρίνεται η λογική και η σοβαρότητά της;