Ενα βασιλιάς που τον έλεγαν King! Μια παλιά συνέντευξη στον Γιώργο Μαρκάκη.

BB King. (Photo απο το skai.gr_

 

Η μαγική συνταγή της επιτυχίας και της δόξας είναι σταθερές αξίες που δεν βρίσκονται σε κάποιο βιβλίο τύπου “this or that …for dummies”

Οι αμερικανοί είναι πρώτοι διδάξαντες αλλά και συνεχιστές στο είδος που λέγεται show business

Εύκολα ένας κωμικός μπορεί να πετύχει να καθίσει στην προεδρική καρέκλα του οβαλ γραφειου και να κυβερνήσει την χώρα, ενώ ένας άλλος, πρόεδρος, να παίζει δημόσια μουσική και να εμφανίζεται σε τηλεοπτικό stand up show

Tαλέντο, δουλειά σκληρή, επιμονή, ικανότητα να αρπάζεις όποια ευκαιρία σου δίνεται για να δείξεις την τέχνη σου αλλά και και πάντα διαχρονικότητα.

Είναι ο συνδυασμός και συγχρονισμός αυτών των χαρακτηριστικών και εφοδίων που κάνει το μίγμα ‘εκρηκτικό’ και ικανό να σηκώσει τον ‘ πύραυλο’.

Κάτι λιγώτερο απο αυτα τα στοιχεία και το όποιο τεράστιο ταλέντο μοιάζει σαν υπερφουσκωμένο μπαλόνι που αντί για να υψωθεί, όπως τα πολύχρωμα αερόστατα “στους ουρανούς¨, ξεφεύγει απο τα χέρια μας και στροβιλίζει με φόρα, τσιλιμπουρζίζοντας ασυγχρόνιστα μέσα σε ένα δωμάτιο, μέχρι να προσγειωθεί ‘ρυτιδιασμένο’ άδοξα και ‘απνευστί΄ στο πάτωμα.

O εκλεκτός κύριος BB King συγκέντρωνε όλα αυτα τα στοιχεία αλλά και μερικά επιπλέον, που τον έκαναν επιπλέων, να συνεχίζει επίμονα τον θαυμαστό πλου, όταν άλλοι συνάδελφοι του είχαν ξεμπαρκάρει ή μισοβυθιστεί στην απραξία και λήθη.

¨Ηταν απλός, ταπεινός και είχε μοναδική διορατικότητα και ικανότητα να διαβάζει ψυχές και καταστάσεις και να αποδίδει με τις χορδές της κιθάρας και την φωνή του τις αλήθειες και τα ψέμματα. Τον πόνο και τις χαρές της ζωής μας Για 7 και περισσότερο δεκαετίες ήταν πρωταγωνιστής. Κατάφερε και έφερε το Blues στα σαλόνια.

Μία και μοναδική φορά τον συνάντησα. Οκτώβρης του 1986

Δείτε εδω το  βιντεο

Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση σε σχέση με δεκάδες άλλους συναδέλφους του.

Πρώτον Η ειλικρίνεια του να παραδέχεται δημόσια ότι αν “…πολλές φορές ‘δανείζονταν ’ οι νεώτεροι από την τέχνη του” αλλά τόσες φορές και ο ίδιος μάθαινε νέα ΄κόλπα και τεχνικές στην κιθάρα απ’ αυτούς χωρις ποτέ οι ίδιοι να το έχουν φανταστεί !

Ναι ναι γνωρίζουμε …. Δεν είναι κάτι καινούργιο στην σύνθεση θα μου πειτε… Αλλά ας προσθέσω. Και στις τέχνες, στην συγγραφή κειμένων, βιβλίων, διδακτορικών εργασιών ακόμα και πολιτικών ομιλιών και σύγχρονων μανιφέστων παγκοσμίως.

ΟΚ ! Μπορεί να είναι κάτι φυσικό και συνηθισμένο αλλά δεν το άκουσα απο πολλούς μεγάλους και τρανούς να το διαλαλούν.

Δεύτερον, “…οφείλουμε να ξεμπροστιάζουμε όλοι την χρήση των ουσιών στο μουσικό κύκλωμα και στις τέχνες γενικώτερα.Υπήρχε και υπάρχει ακόμα και σημερα μια υφέρπουσα κρυφή γοητεία, ανοχή και θαυμασμός στο κουρμπέτι που δεν μας κολακεύει. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν πολλοί σήμερα που δημόσια διαφημίζουν την ντρόγκα, υπάρχουν πολλοί που κρατούν ένοχα το στόμα κλειστό. Συγγραφείς και μουσικοί κλείνουν το μάτι πονηρά παθητικά στην χρήση και κατάχρηση Ειναι εγκληματικό ! Αντι να στοχοποιούμε τον θάνατο τον ‘προμοτάρουμε” Έστω και παθητικά”

“The Thrill is not gone – The thrill is still here …“

Προτεινόμενος δίσκος γι ‘ακρόαση; αν δεν τον έχετε ήδη ανακαλύψει μέσα σε δεκάδες κυκλοφορίες του. Live in Cook County Jail
Αισθάνομαι ακόμα και σήμερα πως η κιθάρα αλλιώς έπαιζε εκείνη την μέρα του 1971 μπροστά σε μερικές χιλιάδες ανθρώπους που οι προσωπικές ιστορίες…. τους έφεραν πίσω από τα κάγκελα Άλλωστε αυτές δεν είναι ιστορίες και κλασσικά θέματα του Blues;

 

γιώργος μαρκάκης*

* Ο Γιώργος Μαρκάκης  είναι δημοσιογράφος και παραγωγός Ραδιόφωνου Έχει συνεργαστεί με τις Δημόσιες Ραδιοφωνίες της Σουηδίας SR / Γερμανίας RBB και του BBC Radio3 .Σήμερα εργάζεται στο Ράδιο Κόσμος / ΕΡΤ