Του Ιωάννη Δαμίγου
Καθημερινές οι ενοχλήσεις από την κυβερνητική ασυδοσία, σαδιστικά προκλητικές από τους αγοραίους ρήτορες της ειρωνείας οι εξωπραγματικές αποφάσεις, νυχτερινής… παραπολιτικής νομοθεσίας. Άκρως ενοχλητική η νέα ανακοίνωση νίκης επί της πανδημίας, πολλοστή, εν μέσω χαμού και εξαφάνισης …πόλεων, δεικτών! Μήπως έχει ενεργοποιηθεί η νέα μέτρηση, κρουσμάτων και θυμάτων, από τον ΕΟΔΥ; Αυτή που είχε αναγγελθεί και έκτοτε σιγή από τους δημοσιογράφους της …αγωνιστικής ενημέρωσης.
Η ενόχληση στην ζωή έγινε καθημερινότητα, με …ενοχλητική ανοχή. Καμία έκπληξη μέχρι εδώ. Αναμενόμενη η ενοχλητική πολιτική της συγκεκριμένης “πανηγυρικής” κυβέρνησης. Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι πως στην αριστερά ενοχλούνται….μεταξύ τους! Ενοχλεί ο ένας των άλλον επιδεικτικά, αγνοώντας την επέλαση της πιο σκληρής δεξιάς που πέρασε ποτέ από αυτόν τον τόπο.
Μα καλά, τι πραγματικά συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην αριστερά; Από που πηγάζουν όλες αυτές οι ενοχλήσεις, μεταξύ αριστερών; Και σε τι ακριβώς εξυπηρετούν και ποιους; Ποιος ο ανεπίκαιρος έως ενοχλητικά προκλητικός λόγος, ανάδειξης διαφορών διατύπωσης, του “τίποτα”, εκούσια ή ακούσια; Δεν έχετε καταλάβει πως “ενοχλείτε” την αριστερά τελικά; Με αυτή την παράλογη ενοχλητική συμπεριφορά γίνεται το κάλεσμα νέων ψηφοφόρων;
Απαιτείται “ενοχλητικός” σεβασμός επιτέλους! Εκτός αν “ζηλέψατε” τίποτα εσωκομματικές εκλογές συρρίκνωσης και εσείς, για λόγους ύπαρξης ή πρόσκαιρης επικαιρότητας. Μήπως η αλαζονεία είναι μεταδοτική; Ενοχλούμαι όταν διατυπώνω τέτοιες σκέψεις, αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Εσείς οι πρωταγωνιστές, ένθεν κακείθεν, ενοχλείστε;Ενοχλείτε …αφαιρετικά σύντροφοι!