ΕΥΠ Μητσοτάκη, όπως ΕΥΠ Ιωαννίδη;

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Μας φακελώνει και μας παρακολουθεί κι ούτε φωνή – ούτε ακρόαση από τα λοιπά, υπό την πρωθυπουργική εποπτεία επίσης, Μέσα Ενημέρωσης

Η χρονική σύμπτωση των αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων της Εφημερίδας των Συντακτών για τις παρακολουθήσεις και τα φακελώματα της ΕΥΠ με τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου, έκαναν το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – η χούντα δεν τελείωσε το ’73» (που ακούστηκε και φέτος κατά τη διάρκεια της πορείας προς την Αμερικανική πρεσβεία) να μοιάζει με λαϊκή αντίδραση ενάντια στη συγκεκριμένη αντιδημοκρατική, και βέβαια αντισυνταγματική, κυβερνητική εκτροπή…

«Παρηγοριά στον… άρρωστο» σκέφτηκα, αναφερόμενος σε κάθε εναπομείναντα ρομαντικό της πάλαι ποτέ Αριστεράς και της… προόδου, που εξακολουθεί να σταθμίζει τις σύγχρονες κοινωνικές αντιδράσεις και συμπεριφορές στις μηχανικές ζυγαριές του παρελθόντος και όχι στις ψηφιακές πλατφόρμες  του παρόντος:

Σαράντα οκτώ χρόνια μετά, και ενώ  τα μηνύματα του Πολυτεχνείου παραμένουν απαράληπτα –και, πάντως, ανεκπλήρωτα– από την πολιτική ηγεσία της χώρας, η υπό την εποπτεία του Κυριάκου Μητσοτάκη ΕΥΠ μας φακελώνει και μας παρακολουθεί, περίπου ή ακριβώς όπως παρακολουθούσε και φακέλωνε τους  ‘καταληψίες του Νοέμβρη’  και όχι μόνον, η υπό την εποπτεία του Διοικητή της ΕΣΑ  δικτάτορα Ιωαννίδη ‘ΕΥΠ’ το ‘73, πριν, κατά και μετά την εισβολή…

Κι ούτε φωνή – ούτε ακρόαση από τα λοιπά, υπό την εποπτεία του Κυριάκου Μητσοτάκη επίσης, ΜΜΕ. Κάτι… αναμενόμενο ως συνηθισμένο, ωστόσο, σε σχέση με την ασυνήθιστη και γι’ αυτό τραγική, εξαιρετικά σποραδική –έως και ανύπαρκτη– αντίδραση της κοινωνίας των social media  στα φακελώματα και τις παρακολουθήσεις\

.

*******    

Ασυνήθιστη και τραγική, διότι μπορεί να σημαίνει ότι βιώνουμε ήδη την «Αυτοκρατορία της Επιτήρησης», όπως την περιγράφει ο διευθυντής της Le Monde diplomatique, Ιγνάσιο Ραμονέ, στο ομότιτλο βιβλίο του: «στην πλειοψηφία τους, οι άνθρωποι δεν νοιάζονται αν τους παρακολουθούν», Ωστόσο, «αν δείχναμε σε κάθε άτομο όλα όσα ξέρουμε γι’ αυτό μόνο και μόνο από το Διαδίκτυο, θα έμπαινε σε υποψίες, όσο καλοπροαίρετο κι αν είναι»*…

Αυτό που εννοεί ο… ποιητής, είναι αυτό που όλοι γνωρίζουμε και, συνειδητά ή ασυνείδητα, βιώνουμε: η προστασία της ιδιωτικής μας ζωής απειλείται από τη μαζική επιτήρηση, την οποία μας επιβάλλουν τα «υπέροχα εργαλεία μας» (έξυπνα κινητά, ταμπλέτες, υπολογιστές). Τα οποία, ενώ θα διεύρυναν, υποτίθεται, το πεδίο ελευθερίας μας, αυτό που σίγουρα κάνουν είναι ότι μας παρακολουθούν και μας ελέγχουν.  

Έτσι, «η καταπληκτική ψηφιακή επανάσταση», στην οποία μας εισήγαγε το Διαδίκτυο, ανέτρεψε εντελώς το πεδίο της επιτήρησης, κάνοντάς την πανταχού παρούσα και εντελώς άυλη.  Από αυτήν επωφελούνται κατ’ αρχάς οι πέντε μεγάλες εταιρείες που κυριαρχούν στο Διαδίκτυο: η Google, η Apple, το Facebook, η Amazon και η Microsoft, οι οποίες πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των προσωπικών μας δεδομένων. Τα μεταφέρουν δε στην NSA, την πιο μυστική και την πιο δυνατή από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ

*******

Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το μείζον είναι η άνευ προηγουμένου συμμαχία μεταξύ των κρατών, των στρατιωτικών μηχανισμών παρακολούθησης και των μεγάλων διαδικτυακών εταιρειών που, όπως αποκαλύπτει –και τεκμηριώνει– ο Ιγνάσιο Ραμονέ στο βιβλίο του, «δημιουργεί την Αυτοκρατορία της Επιτήρησης, η οποία περιορίζει τα δικαιώματα των πολιτών και θέτει σε κίνδυνο την ιδέα της δημοκρατίας».

Φυσικά, ο κίνδυνος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, επειδή οι μεγάλες διαδικτυακές εταιρίες, εντελώς απροκάλυπτα, όχι μόνο  συνεργάζονται ήδη με το κράτος για αυτή τη μαζική παρακολούθηση, αλλά στις μέρες μας, ιδίως με την πρόφαση της πανδημίας, δουλεύουν κατευθείαν με κράτη και κυβερνήσεις: «Οι δυστοπικές μυθιστορίες έλεγαν ότι μόνο με μια δικτατορία θα μπορούσαν να μας παρακολουθούν με τον τρόπο που γίνεται σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, αυτές που μας παρακολουθούν –κι όποιος λέει παρακολούθηση, εννοεί έλεγχο– είναι οι Δημοκρατίες», κλείνει τη δική του μυθιστορία ο Ιγνάσιο Ραμονέ.  

Και μοιάζει να δείχνει το καθεστώς παρακολουθήσεων πολιτών  που εξελίσσεται στην Ελληνική Δημοκρατία τούτον το Νοέμβρη: 48 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και ενώ  τα μηνύματα των εξεγερμένων  παραμένουν απαράληπτα –και πάντως ανεκπλήρωτα– από την πολιτική ηγεσία της χώρας, η υπό την εποπτεία του Κυριάκου Μητσοτάκη ΕΥΠ μας φακελώνει και μας παρακολουθεί…

Περίπου ή ακριβώς όπως παρακολουθούσε και φακέλωνε τους  ‘καταληψίες του Νοέμβρη’ και όχι μόνον η υπό την εποπτεία του Διοικητή της ΕΣΑ  δικτάτορα Ιωαννίδη ‘ΕΥΠ’ το ’73, πριν, κατά και μετά την εισβολή… Κι ούτε φωνή – ούτε ακρόαση από τα λοιπά, υπό την εποπτεία του Κυριάκου Μητσοτάκη επίσης, ΜΜΕ.    

*Όλες οι αναφορές σε φράσεις του Ιγνάσιο Ραμονέ προέρχονται από συνέντευξή του στην ισπανική ιστοσελίδα Publico

Από την ΑΥΓΗ της Κυριακής