Ευχόμαστε καυτή πίσσα και πυκνά πούπουλα…

Του Κώστα Πρώιμου

“Μπαρουτοκαπνισμένος”, απίστευτα βασανισμένος και σαφώς χιλιοτραγουδισμένος λαός  είναι οι Έλληνες… Αν και για χιλιάδες χρόνια οι τρομερές συγκυρίες και οι  εσωτερικές διαμάχες  τους ανάγκασαν να ανεχτούν λογής-λογής κατακτητές, κατάφεραν να αντέξουν.

Χάρις στο ταμπεραμέντο τους όρθωσαν ανάστημα σε αντιπάλους πανίσχυρους, συγκρότησαν -έστω και με την συνδρομή  τρίτων- κράτος. Επιβλήθηκαν της αρχικής συμφωνίας που προσδιόριζε τα σύνορα τους μέχρι τη Λαμία…

Εξαπατήθηκαν τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά ουκ ολίγες φορές στην σύγχρονη ιστορία, είτε από αφελείς είτε από δοτές και αλλοτριωμένες Κυβερνήσεις, όμως παρέμειναν όρθιοι…Ήρθε και ο covid-19 να ανακατέψει και να σημαδέψει ακόμη περισσότερο την τράπουλα όχι μόνο στο υγειονομικό αλλά και στο γεωπολιτικό τραπέζι.

Τους αντικρίζεις καθημερινά να περπατάνε σκυφτοί, σαν να τάχουν χαμένα από την νέα δυστοπία που επικυριαρχεί ολόγυρα τους… Πέρσες-Ρωμαίοι-Οθωμανοί-Νεώτερο Ελληνικό Κράτος- Βασιλεία-δικτατορίες μικρότερες ή μεγαλύτερες-Μεταπολίτευση… Και τώρα; Η δήθεν μετάβαση στη γη της επαγγελίας. Το διαβάσαμε και αυτό, που θα μπορούσε κάλλιστα να κοσμεί ως ατάκα σε μια μαύρη κωμωδία… Ποιός προτίθεται να καταπιεί αμάσητο τούτο το τραγελαφικό αφήγημα;

Με  “μιντιακούς”ηγέτες που δεν είναι άξιοι μόνοι τους να δέσουν ούτε τα κορδόνια των υποδημάτων τους; Παρά αυτοί θα λύσουν τα σοβαρά  προβλήματα τα δικά μας; Ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας, ο κοκοβιός να παραμείνει πάνω στον πλανήτη μας ως το μόνο έμβιο που  τσιμπάει ακόμη και σε αγκίστρι δίχως δόλωμα, διαφορετικά από δω και πέρα, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας και φυσικά του κάθε τσαρλατάνου και “αστείου τύπου” υπουργού που στην Άγρια Δύση θα τον είχαν περιλάβει με καυτή πίσσα και πυκνά πούπουλα από την πρώτη κιόλας μέρα…