Ζητείται αντι-Τσίπρας. Με ποιoν θα πάει η ΝΔ στις εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο; Μαύρο καλοκαίρι και… “Ιουλιανά” για τον Μητσοτάκη

 

Tου Γ. Λακόπουλου

Παιχνίδια της μοίρας στη ΝΔ:  η Ιστορία επαναλαμβάνεται με ένα πρόσωπο της ίδιας πολιτικής οικογένειας, αλλά αντιστρόφως.

Το 1984 -μετά την ήττα του Ευάγγελου Αβέρωφ στις Ευρωεκλογές από τον Ανδρέα Παπανδρέου -η ΝΔ ανέδειξε τον Κώστα Μητσοτάκη ως αντι-Ανδρέα.

Τριανταπέντε χρόνια από τότε την απασχολεί ένας  άλλος Μητσοτάκης, αλλά για τον αντίθετο λόγο: για να τον αποσύρει…

Οι παροικούντες γνωρίζουν ότι κορυφαίοι παράγοντες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  έχουν δει ότι  με τον Μητσοτάκη επικεφαλής η ΝΔ δεν μπορεί  να επικρατήσει. Ήδη αναζητούν τον αντι-Τσίπρα για να ηγηθεί του κόμματος στις εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου.

Με άλλα λόγια: Μητσοτάκης τέλος στη ΝΔ, καθώς όλο και περισσότεροι διακρίνουν ότι δεν μπορεί να νικήσει τον Πρωθυπουργό. Και σ’ αυτά τα θέματα τα κόμματα είναι αμείλικτα.

Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να σώσει τον υπερφιλόδοξο γιο του Κώστα Μητσοτάκη, που αποδεικνύεται λαγός σε μια κούρσα στην οποία ποτέ δεν θα καταφέρει να γίνει πραγματικός πρωταγωνιστής: να κερδίσει τις ευρωεκλογές με μεγάλη διαφορά από τον αντίπαλό του.

Δεν υπάρχει σώφρων κομματικός παράγων στη ΝΔ που να το περιμένει. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης τις τελευταίες μέρες θυμίζει μια παλιά διαφήμιση με μπαταρίες: ξεμένει διαρκώς από δυνάμεις. Πολλοί πρόσεξαν ότι στην ομιλία του στα Χανιά μετά βίας διάβαζε το κείμενο και του ήταν αδύνατο να το «αποδώσει»

Η απαρίθμηση των προβλημάτων που «έβγαλε» προεκλογικά η ΝΔ λόγω Μητσοτάκη αναδεικνύει  ανάγλυφα τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Πρώτο: Οι δημοσκόποι έπαψαν πλέον να είναι γενναιόδωροι με τον Μητσοτάκη και προσπαθούν να διασωθούν οι ίδιοι, μειώνοντας τις διαφορές στις προβλέψεις τους- που  για τους πολιτικούς παρατηρητές δεν ήταν ποτέ αξιόπιστες. Αν ήταν, ακόμη χειρότερα για τη ΝΔ.

Η στοχευμένη προεκλογική παρέμβαση της κυβέρνησης δεν αιφνιδίασε μόνο τη ΝΔ, αλλά έφερε και σε δύσκολη θέση τις εταιρίες ερευνών. Ειδικά όσες  εκτεθεί με τις θεωρίες για την «εκτίμηση ψήφου» και την «εκτίμηση εκλογικής  επιρροής», τις οποίες τα ΜΜΕ  που στηρίζουν τη ΝΔ εμφάνιζαν ως δημοσκοπήσεις -που προεξοφλούσα την επικράτησή της.

Με εξαίρεση τους Ρουτζούνηδες  της «Κάπα Research» -που  δεν μπέρδεψαν τις διαθέσεις της κοινής γνώμης με τις προθέσεις του εκλογικού σώματος- οι  γνωστοί δημοσκόποι απειλούνται εξ ίσου με  τον Μητσοτάκη από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Δεύτερο: Ο  Αλέξης Τσίπρας γεμίζει τις πλατείες και συγκεντρώνει την προσοχή των τηλεθεατών, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να έχει πλέον ανθρωποδιώχτη: οι συγκεντρώσεις του είναι απογοητευτικές και οσάκις εμφανίζεται στην τηλεόραση οι πολίτες αλλάζουν κανάλι.

Σε κάθε περίπτωση όλοι συγκλίνουν ότι ο επικεφαλής της ΝΔ υστέρησε δραματικά στην προεκλογική αναμέτρηση με τον αντίπαλό του  και   -ακουσίως- το υπογράμμισε ο ίδιος αρνούμενος τις τηλεοπτικές συζητήσεις μεταξύ τους.

Ειδικά η -έως και μικροπρεπής- επιθετικότητα απέναντι στον Πρωθυπουργό, παράλληλα- ή συμπληρωματικά- με την επίθεση από τον επιχειρηματία και μιντιάρχη Βαγγέλη Μαρινάκη- ολοκλήρωσε την εικόνα «δεν μπορεί». Η αλλαγή ύφους των τελευταίων ημερών δεν τον διέσωσε από τη σύγκριση.

Τρίτο: Ο επικεφαλής της ΝΔ ξέμεινε από «αφήγημα» και επιχειρεί πλέον να πολιτευτεί με παραπολιτικές υποθέσεις: από τον Μαδούρο, μέχρι τα κότερα και τον πατέρα του Πρωθυπουργού.

Εκ παραλλήλου οι υποσχέσεις που ετοίμαζε από καιρό το επιτελείο του, εξανεμίσθηκαν από τις αντίστοιχες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που  αναγκάσθηκε να ψηφίσει και ο ίδιος.

Έτσι δικαίωσε την επιλογή της κυβέρνησης για «επιστροφή όσων χάθηκαν» που της εξασφαλίζει μεγάλα ακροατήρια  -ειδικά στις πιο αδύναμες κατηγορίες του πληθυσμού.

Τέταρτο:  Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στο κοινοτικό κέντρο δεν πείσθηκαν ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη μπορεί να είναι εναλλακτική λύση και του γύρισαν την πλάτη.

Η απόπειρά του να πλασαριστεί στην Ευρώπη ως εκλεκτός του Μάνφρεντ Βέμπερ  αποδεικνύεται ατυχής, καθώς όπως προκύπτει ο Βαυαρός τον χρησιμοποίησε.

Ο ίδιος ο Μητσοτάκης επιδείνωσε τη θέση του με  τις ανοησίες για «συνωμοσία « Τσίπρα- Γιούνκερ -Μέρκελ, την παραλογή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών και την απειλή  αμφισβήτησης των συμφωνηθέντων με τους θεσμούς- δια της  ρητορικής περί «μείωσης τω πρωτογενών  πλεονασμάτων».

Πέμπτο: Η προεκλογική καμπάνια του χαρακτηρίζεται απογοητευτική  ακόμη και από στελέχη που δεν τον αντιπολιτεύονται εσωκομματικά.  Η σκηνική αδυναμία του, ο κακός λόγος του, οι διαρκείς γκάφες- η «πολιτική του συνείδηση και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και την κοινωνία» όπως του καταλογίζει ο Κ. Βαξεβάνης, η χαμηλού επιπέδου επιχειρηματολογία, η απουσία προγραμματικών  θέσεων και η ταυτόχρονα η αλαζονεία που τα αναδεικνύει, εμπόδισαν τη ΝΔ να εμφανιστεί ως διαμορφωτής των εξελίξεων. Οι πρωτοβουλίες έμειναν αποκλειστικά στα χέρα του Πρωθυπουργού.

Ριμέικ  του 1984

Όλα αυτά συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι εφόσον το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι εκτός των στόχων της ΝΔ- όπως προδιαγράφεται- ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μπορεί να σταθεί στην ηγεσία και  θα αρχίσει η αντιστροφή  μέτρηση για την αντικατάστασή του- και ο Βαγγέλης Μειμαράκης  ήδη λειτουργεί ως ανεμοδείκτης.

Υπολογίζεται να ολοκληρωθεί εντός του Ιουλίου, καθώς εκτιμάται ότι ίδιος θα αντισταθεί στις πιέσεις για παραίτηση επικαλούμενος τη «νίκη « του στις Περιφέρειες- οπότε θα χρειαστεί να κινηθούν οι καταστατικές διαδικασίες.

Είναι κι αυτό ένα παιχνίδι της  μοίρας καθώς τον συνδέει με την τραγωδία των Ιουλιανών του 1965, που είχαν ως αρνητικό πρωταγωνιστή τον πατέρα του. Για τον οποίο μιλούσε ακατάσχετα  από την εξέδρα στην Κρήτη- με την Ντόρα  Μπακογιάννη εξαφανισμένη στην ανωνυμία του πλήθους, ακόμη και στην εκλογική της …εξορία- κάνοντας ακόμη και τους  επικοινωνιολόγους του να τραβάνε τα μαλλιά τους.

Όλα δείχνουν ότι η 27η Μαΐου θα είναι μια άλλη μέρα για τη ΝΔ. Στις διαβουλεύσεις μεταξύ κορυφαίων παραταξιακών παραγόντων, αλλά και σε οικονομικούς και μιντιακούς  κύκλους, όλοι συμφωνούν στη ανάγκη «αλλαγής αναβάτη» στην κούρσα για την επιστροφή του κόμματος στην διακυβέρνηση.

Εφόσον οι  προβλέψεις για το αρνητικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών επαληθευτούν, κανείς δεν προτίθεται να παίξει με το μέλλον της ΝΔ, ακολουθώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και στις εθνικές εκλογές.

«Αυτό δεν είναι το κόμμα μας» ακούγεται όλο και εκτενέστερα στην κομματική βάση. Και ήδη οι διεκδικητές της σκυτάλης  αρχίζουν να παίρνουν θέση για το ριμέικ του θέρους του 1984.