Του Μανώλη Ροζάκη
Το σίγουρο φάρμακο για την καταπολέμηση τής πλήξης.
Επειδή το δυσάρεστο και το επικίνδυνο είναι, πλέον, η καθημερινή μας ρουτίνα. Και το γεγονός αυτό, έχει καταντήσει ανιαρό.
Δεν γίνεται όμως να περιμένουμε, συνεχώς, τα χειρότερα. Νισάφι πια.
Είδαμε ότι το σημερινό καθεστώς δεν έχει κάτι άλλο να προσφέρει, παρά μόνον τον παρασιτισμό και την πορνογραφία τής αποχαύνωσης.
Και αν κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να είναι λειτουργική η ασυδοσία και η ανικανότητα, τότε θα πρέπει να ξαναεφεύρουν τα λεφτόδεντρα.
Γιατί το κόστος συντήρησης τού σημερινού καθεστώτος υπερβαίνει τα οφέλη διατήρησής του.
Με απλά μαθηματικά, η εξίσωση αυτή δεν βγαίνει. Ούτε με την επίκληση τής ισοπέδωσης (όλοι ίδιοι είναι), ούτε όμως και με τίς παρωπίδες τής ΤΙΝΑ (there is no alternative).
Το ζωτικό ψεύδος ενός καθεστώτος, το οποίο στηρίζεται και στον φόβο τού ιδιώτη, προκαλεί μόνον πλήξη, οδηγώντας στην παρακμή.
Σε μία κοινωνία χωρίς νόημα και δίχως ταυτότητα, πού αντί να περιμένει την έκπληξη, θα εκλιπαρεί (ξανά) για την διαχείριση τής κρίσης.
Το στοίχημα είναι μεγάλο και η πρόκληση ακόμη μεγαλύτερη. Έτσι, το βάρος τού παιχνιδιού, πέφτει πάνω στην ανάληψη τής ευθύνης και την έμπνευση.
Και τότε οι πιθανότητες μεγαλώνουν, φέρνοντας τελικά την έκπληξη.
Την έκπληξη τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τής πολιτικής εντιμότητας και τής κοινωνικής ενσυναίσθησης.