Του Τάκη Ψαρίδη
Την μια στιγμή, σε ερώτηση του Ν. Φελέκη, πώς θα είναι η «δεύτερη φορά», ο Τσίπρας απαντά ότι «θα είναι αλλιώς διότι πλέον έχουμε την εμπειρία και ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να υπερασπιστούμε ακόμη καλύτερα τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας» και ότι δεν θα κυβερνήσουμε με ρεβανσισμό και εκδικητικότητα και αμέσως την άλλη στιγμή πετάγεται ο κος Πολάκης και αποθεώνει την εκδικητικότητα και τον ρεβανσισμό κάνοντας προγραφές δημοσιογράφων και δικαστικών.
Όχι μόνο δηλαδή στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, όπως κάνει πάντα άλλωστε στις πιο κρίσιμες στιγμές, με αποτέλεσμα να αλλάζει την ατζέντα της δημοσιότητας προς όφελος του κου Μητσοτάκη. Επιπλέον, επιτίθεται στον αρχηγό του και το κυριότερο ανατρέπει ευθέως το πρόγραμμα, τις αξίες, το ήθος και την δημοκρατικότητα του κόμματος του παρέχοντας τροφή στην προπαγάνδα για «πολακισμό» και ρεβανσισμό του συριζα και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο.
Προφανώς ο κος Πολάκης ονειρεύεται ένα κόμμα και μια ρεβανσιστική κυβέρνηση που είναι παντελώς αντίθετη με τις αξίες και την δημοκρατικότητα της αριστεράς και του Σύριζα. Δεν εξηγείται αλλιώς η πρόκληση στον αρχηγό του πως «Αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς δεν θαναι αλλιώς η δεύτερη φορά».
Αλήθεια, πώς ακριβώς θα «καθαρίσει»;; Θα απαγορεύσει στους δημοσιογράφους να μιλούν; Θα τούς βάλει φυλακή; Θα υποχρεώσει τους δικαστές να δικάζουν αλλιώς;; Τέτοιο «καθάρισμα» με δημοκρατικό τρόπο δεν υπάρχει και αυτό είναι απολύτως σαφές και ιστορικά αποδεδειγμένο.
Εκείνο όμως που είναι άξιο απορίας πραγματικά, είναι το εξής: πώς ορισμένα κορυφαία στελέχη του Σύριζα, παραβλέπουν την πολιτική και δημοκρατική διάσταση της παρέμβασης του κου Πολάκη, που πλέον ξεπέρασε κάθε όριο και παραμένουν σε μια χριστιανική και ηθικοπλαστική αντίληψη περί της αλήθειας και της εντιμότητα του, που άλλωστε ουδείς αμφισβητεί;;