Η διαμάχη ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ έστρωσε τον δρόμο στον Μητσοτάκη: η τύχη της “δημοκρατικής παράταξης” και ο θυμός του ανώνυμου δημοκράτη

Του Νίκου Λακόπουλου

Μετά το πρώτο σοκ ο Αλέξης Τσίπρας ξανασηκώθηκε και επιχειρεί “αλλαγή εν κινήσει” με στόχο να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ισχυρό κόμμα ανάχωμα στην παντοδυναμία Μητσοτάκη με μια πικρή διαπίστωση:

Το κόμμα στο οποίο στήριζε την πρόταση της προοδευτικής κυβέρνησης πανηγυρίζει για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από τον ίδιο τον Μητσοτάκη παρότι το 11,47% δεν είναι “ισχυρό διψήφιο ποσοστό”.

Μπορεί να είναι και ένα αδύναμο διψήφιο ποσοστό για ένα κόμμα που η τύχη του δεν έχει κριθεί ακόμα: οι εκλογές -με την βεβαιότητα της επικράτησης του Μητσοτάκη- θα γίνουν τελικά για να αποφασισθεί ποιο κόμμα και πόσο ισχυρό θα είναι στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η πικρή διαπίστωση που δεν κάνει το ΠΑΣΟΚ αφιονισμένο από έναν θρίαμβο που δεν υπήρξε παρά μόνο ως συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πως το άθροισμα των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν φτάνει ούτε το 32%.

Η προοδευτική κυβέρνηση στην οποία στόχευε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν θα υπάρξει αφού για πρώτη φορά από το 1981 η δημοκρατική παράταξη παίρνει χαμηλότερα ποσοστά από την δεξιά “πολυκατοικία” που ξεπερνά το 52%.

Τα διάσπαρτα κόμματα της ακροδεξιάς αθροίζουν ένα ποσοστό πάνω από 10% και η στρατηγική του Μητσοτάκη αφορά ευθέως την απορρόφηση ενός μέρους του “Κέντρου” που θεωρεί πως τον εκφράζει περισσότερο ο Μητσοτάκης από ό,τι ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ να αναδειχθεί αυτό σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να διεκδικήσει αργότερα την κυβέρνηση μάλλον αφορά πολλές ακόμα τετραετίες κι ένα κόμμα με 11-13% βρίσκεται πιο κοντά σε ένα μονοψήφιο ποσοστό παρά στη φαντασίωση της αναβίωσης ενός κόμματος που από το 48% βρέθηκε στο 4%.

Το “νέο ΠΑΣΟΚ” και ο… Μητσοτάκης

Στην πραγματικότητα όσο κρινόταν αν το νέο ΠΑΣΟΚ θα είναι το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ή το κόμμα του Ανδρουλάκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης διείσδυσε στο “Προοδευτικό Κέντρο”, αφαίμαξε στελέχη και ψηφοφόρους και εμφάνισε στις εκλογές ένα κόμμα αποδεκτό από την εκλογική βάση του “Κέντρου”.

Περίπου το 55% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ θέλουν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη – σύμφωνα με μια δημοσκόπηση- και το διακύβευμα των εκλογών πλέον είναι όχι αν επιστρέψουν ψηφοφόροι που προτιμούν τη Νέα Δημοκρατία από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν θα φύγουν κι άλλοι.

Οι παλινωδίες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη -που λίγες μέρες πριν τις εκλογές ο Ανδρουλάκη απειλούσε με φυλακή (!) την ώρα που αναζητούσε προγραμματικές συγκλίσεις- ευνόησαν τον Μητσοτάκη και ελάχιστα βοήθησαν στον “επαναπατρισμό” ψήφων από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Προφανώς τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά αν υπήρχε η προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης και η ανατίναξη αυτής της προοπτικής από τον Νίκο Ανδρουλάκη έδωσε στον Μητσοτάκη την δυνατότητα να αυξήσει τα ποσοστά του ως εκφραστής της Δεξιάς, αλλά και”Προοδευτικού Μεταρρυθμιστικού Κέντρου” -όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος.

Ακόμα κι αν απορροφήσει όλο το εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ απέχει πολύ από τα μεγαλεπήβολα όνειρα του Νίκου Ανδρουλάκη και η επόμενη πράξη του δράματος είναι η τύχη του κόμματός του που κέρδισε ένα μικρό ποσοστό στις εκλογές, αλλά δεν έπαψε να είναι διχασμένο.

Αν το εκλογικό σώμα δεν «διορθώσει» στις εκλογές τον καταποντισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης η Ελλάδα περνάει στα χέρια ενός «Κυβερνήτη» χωρίς αντιπολίτευση κι αυτό είναι έργο του ΣΥΡΙΖΑ που αναζήτησε συμμάχους εκεί που δεν υπήρχαν και του ΠΑΣΟΚ που θεωρεί βασικό του εχθρό τον Αλέξη Τσίπρα.

Αθροίζοντας τους ψήφους των κομμάτων της «δημοκρατικής παράταξης» -που δεν υπάρχει πια, αν ποτέ υπήρξε στα αλήθεια- λείπει ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων που δεν πήγε στη Νέα Δημοκρατία, ούτε επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ.

Ένα πλήθος που δεν έχει πολιτική έκφραση, απέχει από τις εκλογές ή συμπεριφέρεται σαν πολιτικός πρόσφυγας, εκλογικός μετανάστης, όμηρος κομματικών γραφειοκρατιών.

Αν έδειξαν κάτι οι εκλογές που πέρασαν είναι η ταχύτητα με την οποία μετακινούνται οι ψηφοφόροι προς όλες τις κατευθύνσεις με την αποδοκιμασία βασικά του ΣΥΡΙΖΑ -χωρίς να εισπράξει το ΠΑΣΟΚ την διάθεση του κόσμου να τιμωρήσει τον Αλέξη Τσίπρα αναδρομικά για όλα τα λάθη του.

Η “δημοκρατική παράταξη” και το κομμάτι που λείπει

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ -που δεν αποτελεί συντριβή- είναι τελικά ήττα της “δημοκρατικής παράταξης” και η διαμάχη ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ έστρωσαν τον δρόμο στον θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη -που ούτε ο ίδιος περίμενε.

Ωστόσο είναι αλήθεια πως η Νέα Δημοκρατία βρέθηκε κάποια στιγμή με ποσοστά κάτω από 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να διεκδικήσει ακόμα και την πρώτη θέση ώσπου έχασε σε λίγες ώρες εξακόσιες χιλιάδες ψήφους.

Το ενδιαφέρον είναι πως 8% των ψηφοφόρων δεν… έχουν αποφασίσει ακόμα, ενώ ένα 23% δηλώνει πως θα ψηφίσει άλλο κόμμα στις νέες εκλογές.

Ήταν ένα χαστούκι στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα που βλέπει την δημοτικότητά του να κατολισθαίνει κάτω από την δύναμη του κόμματός του.

Αλλά όπως φαίνεται αυτός ο λαός -που διακατέχεται από συναισθήματα θυμού και απογοήτευσης και εμφανίζεται αναποφάσιστος αφού έχει ήδη ψηφίσει- χρωστάει και άλλα χαστούκια.