Του Νίκου Λακόπουλου
Λίγες μέρες αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης με μια πρόταση -που δεν έγινε δεκτή …μείωσε τις τιμές του αερίου παγκοσμίως εμφανίστηκε στη Βουλή με μια γεναία δήλωση πως θα φορολογήσει κατά 90% τα υπερκέρδη των εταιρειών -αν όμως υπάρχουν.’
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι εκστασιαμένος από τον Πρωθυπουργό που “πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις επίλυσης των διεθνών ζητημάτων». Στο μεταξ΄ύ οι πολιτικοί αναλύτές σπάνε το κεφά΄λι τους να καταλάβουν τι έγινε στην Κωνσταντινούπολη στη συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Ερντογάν-χωρίς τον υπουργό Εξωτερικών.
Η αίσθηση που δημιούργησε ο Πρωθυπουργός ήταν πως η συζήτηση αφορο΄ύσε συνεργασία για αγωγούς και την ενέργεια με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και ζητήματα που “μας ενώνουν -κι αυτά που μας χωρίζουν”. ¨Ήταν μάλιστα πιο σαφής λέγοντας πως η Ελλάδα θα μετατραπεί “σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου“.
Ακολούθησε η προαγγελία ανακοινώσεων σχετικές με κοιτάσματα, αλλά στο Ιόνιο και την Νότια Κρήτη -καμιά σχέση με συνεκμετάλευση του Αιγαίου -παρότι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας επανήλθε για να επιβεβαιώσει πως το βασικό θέμα της συζήτησης ήταν το Αιγαίο.
Τα κοιτάσματα που δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -ενώ δημοσιεύματα λένε πως αρχίζουν εξορύξεις- επανήλθε για να κάνει την κατάσταση πιο μπερδεμένη:
«Θα περιμένετε ανακοινώσεις την μεθεπόμενη εβδομάδα για το ζήτημα της εξόρυξης φυσικών κοιτασμάτων, η χώρα έχει υποχρέωση να γνωρίζει εάν υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αερίου εντός της επικράτειας που να είναι εμπορικά αξιοποιήσιμα”.
Δηλαδή δεν ξεκινάνε εξορύξεις, αφού δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν!
“Δεν το γνωρίζουμε ακόμη και πρέπει να το μάθουμε, αλλά και να εξακριβώσουμε εάν υπάρχουν οι εταιρείες που ενδιαφέρονται να φέρουν εις πέρας τη συγκεκριμένη αποστολή».
“Η κατεύθυνση της Κυβέρνησης είναι ότι θέλουμε να το μάθουμε. Και για να το μάθουμε το συντομότερο δυνατόν θα πρέπει, επειδή τις έρευνες δεν τις κάνει η Κυβέρνηση, τις κάνουν εταιρείες, να σιγουρευτούμε ότι έχουμε το πλαίσιο εκείνο των εταιρειών που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον να διερευνήσουν αν υπάρχουν οικονομικά αξιοποιήσιμα κοιτάσματα στη δυτική Ελλάδα. Και σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε.
‘Οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες αποτελούν δικαίωση για όσους επέμεναν να υποστηρίζουν επί δεκαετίες ότι στις ελληνικές θάλασσες κρύβεται σημαντικότατος πλούτος” θα γράψει η Χρύσα Λιάγκου στην Καθημερινή. “Με τα σημερινά δεδομένα, όπως προκύπτουν από τις κατανοητά συντηρητικές εκτιμήσεις της ΕΔΕΥ, ο πλούτος αυτός υπερκαλύπτει τις προϋποθέσεις βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους”.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα η ανάλυση των σεισμικών δεδομένων της περιοχής της Κρήτης δείχνει κοίτασμα 280 δισ. κ.μ. αερίου, το οποίο εάν επιβεβαιωθεί θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς για σχεδόν 50 χρόνια. Η συνολική αξία των ελληνικών κοιτασμάτων υπολογίζεται στα 250 δισ. ευρώ.
Δύο «οικόπεδα» δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης έχουν παραχωρηθεί στην κοινοπραξία των Τotal – ExxonΜobil – EΛΠΕ έπειτα από διεθνή διαγωνισμό το 2017 εκτείνονται σε μία έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων κι ένα οικόπεδο βορειοδυτικά του Ιονίου παραχωρήθηκε στα ΕΛΠΕ εκτείνεται σε 6.671 τετραγωνικά χιλιόμετρα όπου έχουν εντοπιστεί εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα.
Πώς όμως ο Πρωθυπουργός δεν γνωρίζει αν υπάρχουν κοιτάσματα και θα πρέπει να το μάθουμε; Πιθανότατα η κυβέρνηση που θέλει να εμφανίσει ως δικό της έργο την ανακάλυψη των εθνικών θησαυ΄ρών που δεν αξιοποιήθηκαν “από υπαιτιότητα πολλών” -κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η προσωπική εξωτερική πολιτική
Προς το παρόν η συνεργασία με την Τουρκία δεν φαίνεται να συνδέεται με αυτά τα κοιτάσματα και παραμένει μυστήριο τι συζήτησαν σε μια “άτυπη” συνάντηση -χωρίς …γραβάτες ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν -χωρίς τον υπουργό Εξωτερι΄κών και συνεννόηση με τους πολιτικούς αρχηγούς.
Χωρίς συνεννόηση με τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή -«πιέσεις από εταίρους και συμμάχους να τα βρούμε την Τουρκία δεν γίνονται δεκτές» και Αντώνη Σαμαρά -«διάλογο με πειρατές δεν κάνεις».
Όπως έκανε και με την στάση του στον πόλεμο της Ουκρανίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφαρμόζει μια προσωπική εξωτερική πολιτική με την οποία ξεχνά το Κυπριακό, έχει αποδεχθεί στην πράξη τα έξι αντί για τα δώδεκα μίλια, συζητά για «μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος στο Αιγαίο» και προφανώς αποδέχεται το τουρκολιβυκό μνημόνιο και δεν ενοχλείται για θέματα όπως η μετατροπή της Αγι΄΄ας Σοφιάς σε τζαμί.
Η ουσία της εξωτερικής πολιτικής ενός πρακτικού πρωθυπουργού που θέλει να δει με την Τουρκία “αυτά που μας ενώνουν” είναι πως πρέπει “να σιγουρευτούμε ότι έχουμε το πλαίσιο εκείνο των εταιρειών που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον να διερευνήσουν αν υπάρχουν οικονομικά αξιοποιήσιμα κοιτάσματα στη δυτική Ελλάδα”.
Είναι μια κυβέρνηση που κατηγορείται πως ξεπουλά τον εθνικό πλούτο στο΄ όνομα της ιδιωτικοποίησης κι ένας πρωθυπουργός που τελικά φαίνεται να διαφώνησε με την Συμφωνία των Πρεσπών γιατί ήθελε να την κάνει ο ίδιος.
Κάποια στιγμή όμως θα αναγκαστεί να ξεφουρνίσει τι συμφωνήθηκε με τον Ερντογάν -τρώγοντας χαλβά από στραγάλι- και πιθανόν να βρει απέναντι το κόμμα του και τους “Μακεδονομάχους”.
Αν βέβαια το αντιληφθεί γιατί ως “ηγέτης παγκοσμίου βεληνεκο΄΄υς”, ως “νέος Βενιζέλος” δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Και πιθανόν τις συζητήσεις -που οδήγησαν σε “συναντίληψη” δεν τις έκανε με τον ΅Ερντογάν, αλλά με τον… Κεμάλ Ατατούρκ.
Μένει να διευκρινισθεί αν υπάρχουν τα κοιτάσματα που υπάρχουν. Και ο χρησμός του υπουργού Εξωτερικών – “διάλογος με την Τουρκία με απειλές πολέμου και ένοπλες έρευνες δεν είναι νοητός”- πως αν υπάρχει σοβαρό εθνικό θέμα πρέπει να πάμε σε εκλογ΄ές.
