Η κρίση, ο εκλογικός αιφνιδιασμός και το «πολιτικό μας πρόβλημα»

Toυ Πέτρου Μηλιαράκη

Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε μία κυριολεκτική περιδίνηση.

Όταν το «ευρωβαρόμετρο» διαπιστώνει ότι τρεις στους τέσσερις Έλληνες αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους βέβαιο είναι ότι το «πολιτικό σύστημα» που πολιτεύεται είτε «εντός» είτε «εκτός» του «μνημονιακού τόξου», έχει διαπιστώσει ότι η κοινωνία βρίσκεται σε απόκρημνη κατάσταση από άποψη διαβίωσης. Εν όψει αυτού διαμορφώνεται το «πολιτικό πρόβλημα» ως έχει με στοιχεία τα οποία είναι αδιαμφισβήτητα για την εγκυρότητα τους!

ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟ «ΒΑΡΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΧΑΜΗΛΟ»

Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε μία κυριολεκτική περιδίνηση. Η κοινωνία βιώνει ακραία επίπεδα πληθωρισμού, που αφορούν σε βάθος περίπου τριακονταετίας. Για να διαπιστωθεί δε η κρίση αυτή, αρκεί προσφυγή στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, όπου (βλ. σε PDF 689 ΚΒ) καταγράφεται η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

Αυτή, όμως, η κατάσταση αφενός δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει και αφετέρου δεν μπορεί να είναι άμοιρη πολιτικών εξελίξεων. Επειδή δε ο χρόνος των εκλογών δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τις 16 περίπου μήνες από τον παρόντα χρόνο, και επειδή κατ’ ουσίαν η χώρα έχει εισέλθει σε κατ’ ουσίαν προεκλογική περίοδο δεν αποκλείεται-πάρα τις αντίθετες «διαβεβαιώσεις» του κ. πρωθυπουργού – εκλογικός αιφνιδιασμός! Όπερ έδει δείξαι κ. πρωθυπουργέ!

Άλλωστε, η οριακή κατάσταση της οικονομίας με ασύμμετρες πρακτικές αισχροκέρδειας και πλουτισμού ελαχίστων έναντι του συνόλου της κοινωνίας αλλά και της λοιπής πραγματικής οικονομίας,προοιωνίζει σοβαρή αντίδραση της κοινωνίας, η οποία οπωσδήποτε θα κορυφωθεί, αν όχι εντός του θέρους, σίγουρα με την έναρξη του φθινοπώρου, όπου τότε τα προβλήματα θα έχουν σωρευθεί. Τότε θα κάνει ταμείο η κοινωνία… Υπ’ όψιν δε ότι ο χειμώνας αναμένεται με «βαρύ οικονομικό χαμηλό»!

ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όποιος παραγνωρίζει το θυμό(!) που σωρεύεται στο κοινωνικό σώμα, την απογοήτευση που δημιουργεί την επιλογή της κυβέρνησης να μην αντιμετωπίζει σε βάρος της πλουτοκρατίας και υπέρ των φτωχών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης την κατάσταση που δημιουργείται, είναι μακράν της κοινωνικής πραγματικότητας. Η πραγματικότητα δε καθορίζεται από αδιάσειστα στοιχεία, με προσφυγή στην ΕΛΣΤΑΤ. Ουδείς αμφισβητεί ότι οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν αυξηθεί κατά 78,5% και του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 71,4%… Και αυτό εξαιτίας του «Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας» , όπου οι «παίκτες» είναι μόλις τέσσερις! Χρηματιστήριο δε με τέσσερις «παίκτες» , σημαίνει μονοπώλιο, δεσπόζουσα θέση στην αγορά και εμπαιγμό!

Στα είδη δε διατροφής, οι αυξήσεις 16,8%, που σημειώθηκαν τον τελευταίο χρόνο στα έλαια και λίπη, 15,2% στα λαχανικά, 14,4% στο αρνί και το κατσίκι, δημιουργούν και ζητήματα συντήρησης.

Ο ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΩΣ

Ο πρωθυπουργός κ.Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έπρεπε να δείχνει αιφνιδιασμένος και προδήλως αμήχανος απ’ αυτήν την εξέλιξη. Και τούτο διότι, πέραν του «Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου», από τα μέσα του έτους 2021, υπήρχαν οι έντονες «προειδοποιήσεις» των ανατιμήσεων και η κυβέρνησή του δεν έδειχνε, όπως αποδεικνύεται, ότι λαμβάνει τις πρόνοιες που απαιτούνται. Αντιθέτως, έχει αφήσει στο έλεος της κοινωνίας τη λειτουργία του «Χρηματιστήριου της Ενέργειας», που αφορά στην αιτιώδη σχέση ασύμμετρου πλουτισμού των ολίγων εις βάρος της κοινωνίας συνολικώς αλλά εν τέλει και της εν συνόλω πραγματικής οικονομίας !.. Αναντιρρήτως η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την κοινωνία κανί την παραγωγική οικονομία στα αδιέξοδα της.

ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ

Επ’ ευκαιρία των εορτών του Πάσχα, έγινε γνωστό ότι στην κοινωνία διαβιούν 1.744.962 δικαιούχοι επιδομάτων, δηλαδή χαμηλοσυνταξιούχοι, άτομα που διαβιούν με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και άτομα με αναπηρία. Ειδικότερα, η κοινωνική διαστρωμάτωση των ατόμων που διαβιούν στα όρια της επιβίωσης, οι απολύτως δηλαδή φτωχοποιημένοι αφορούν: α) σε 34.964 ανασφάλιστους υπερήλικες, β) σε 166.982 δικαιούχους επιδομάτων ΑΜΕΑ και γ) σε 241.281 δικαιούχους ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Δηλαδή 448.227 συμπολίτες μας διαβιούν σε απόκρημνη κατάσταση.

Πέραν, όμως, αυτών, οι μη προνομιούχοι Έλληνες (για να θυμηθούμε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και όχι το «μετα-ΠΑΣΟΚ» του ΚΙΝΑΛ) αφορούν στο 83% της ελληνικής κοινωνίας.

Και τούτο διότι, μετά από δώδεκα (12) έτη λιτότητας ισχύουν τα εξής:

  • 3,75 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες ή το 59% του συνόλου των φορολογούμενων πολιτών δηλώνει εισόδημα έως και 10.000 ευρώ. Επ’ αυτού δε εάν αθροιστούν και το 1,75 εκατομμύρια δικαιούχοι επιδομάτων, συνάγεται ότι 5.500.000 Έλληνες πολίτες αφορούν εν τοις πράγματι «συγκροτημένη φτωχοποιημένη κοινωνία». Και
  • 1,55 εκατομμύριο ή το 24%, του συνόλου των φορολογουμένων πολιτών δηλώνει εισόδημα από 10.000 έως 20.000 ευρώ
ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΤΟ 83% ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Εξ’ αυτών των λόγων, αποδεικνύεται ότι πράγματι είναι ακριβή τα στοιχεία ότι το ιδιωτικό χρέος προς τους ιδιώτες- υπόψιν δε ότι ιδιώτες είναι και οι τράπεζες, αλλά και προς το Δημόσιο ξεπερνά τα 243 δις ευρώ, λόγω ακριβώς της αδυναμίας των πολιτών να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις υποχρεώσεις. Έλληνες πολίτες βρίσκονται σε μία «φυλακή ιδιωτικού και δημόσιου χρέους» . Άλλωστε, δεν είναι μόνο το 1.744.962 πολίτες που έχουν φτωχοποιηθεί, και 448.227 συμπολίτες μας που διαβιούν στο περιθώριο διαβίωσης, αλλά εν συνόλω τα 4.278.506 Ελλήνων πολιτών, ο περίπου δηλαδή μισός ενεργός πληθυσμός της Ελλάδας, που αδυνατεί να ανταπεξέλθει:

α) σε υποχρεώσεις που έχει συνομολογήσει σε ιδιωτικό επίπεδο- συμπεριλαμβανομένων των Τραπεζών. και:

β) σε υποχρεώσεις που αφορούν στο κράτος. Αυτό, όμως, το αδιέξοδο συνεπάγεται και τη δημιουργία του πολιτικού μας προβλήματος. Στο πρόβλημα αυτό προστίθεται και το δημόσιο χρέος-το κρατικό χρέος, προς τους δανειστές, που σήμερα ανέρχεται στα 413 δις ευρώ. Πραγματικά υφίσταται και «φυλακή δημοσίου-κρατικού χρέους» της τάξης του 223.01% του ΑΕΠ. Το κρίσιμο όμως πολιτικό ζήτημα που εγείρεται είναι ότι «στη φυλακή των μνημονίων» εντάχθηκε η Ελλάδα όταν το χρέος ήταν 140% στο ΑΕΠ. Ωστόσο το χρέος αντί να μειωθεί, με 12 χρόνια λιτότητας αυξήθηκε περίπου στο διπλάσιο! Το ιστορικό, όμως, δίδαγμα είναι ότι με μνημονιακές πολιτικές δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση…

Εάν η Ελλάδα δεν θέσει βέτο (veto) σε εταίρους και δανειστές ότι μόνο με αύξηση του ΑΕΠ θα αποπληρώνεται το κρατικό χρέος και όχι με αιματηρά υπερπλεονάσματα που είναι μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία της οικονομίας – γιατί περί αυτού πρόκειται –έξοδος από την κρίση δεν θα υπάρξει! Απεναντίας θα υπάρχει επιδείνωση γιατί θα αυξάνεται διαρκώς το δημόσιο χρέος και το ιδιωτικό χρέος!

Το διέξοδο στα αδιέξοδα μπορεί να επιλυθεί μόνο με την ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων και των αδιεξόδων. Όσοι διεκδικούν τον «καλύτερο διαχειριστή» εντός του «μνημονιακού τόξου», επουδενί συμβάλλουν στην επίλυση του πολιτικού μας προβλήματος – που ως προϋπόθεσή του έχει το κοινωνικό πρόβλημα ουσιαστικής επιβίωσης του 83% του ενεργού πληθυσμού της Ελλάδας.

Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR