Του Γ. Λακόπουλου
Πρώτα τα καλά νέα: Η κυβέρνηση επιμένει -ορθά- με αυστηρότητα στην εφαρμογή των μέτρων και αυτό έχει αποτέλεσμα. Έτσι ίσως στο τέλος ισορροπήσει την καθυστέρηση στην λήψη τους.
Παρά την προπαγάνδα ότι «έδρασε άμεσα και πρώτη στην Ευρώπη», υπήρξε καθυστέρηση. Το μαρτυρούν τα στοιχεία:
«Η Ελλάδα παίρνει μέτρα ταυτόχρονα ή και αργότερα σε σχέση με κάποιες χώρες. Όλες οι χώρες που δέχονται το πρώτο κρούσμα το Μάρτη, είναι σήμερα στα επίπεδα που βρίσκεται και η Ελλάδα, από άποψη θανάτων» σημείωσε στο TVXS ο Θοδωρής Καραγιαννίδης.
Τα σχολεία έκλεισαν στις 11 Μαρτίου -με δεκάδες κρούσματα ήδη στη χώρα. Τα καταστήματα οι εκκλησίες και οι ανοιχτοί χώροι έκλεισαν στις 16 και οι μετακινήσεις σταμάτησαν στις 23 Μαρτίου. Τα σύνορα έκλεισαν πολύ αργά και με πολλές κερκόπορτες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Σε σχέση με άλλες χώρες, όπως δείχνουν οι σχετικοί πίνακες -από το Politiko και το BBC- η Ελλάδα αλλού προηγήθηκε και αλλού υστέρησε.
Τα διεθνή ΜΜΕ σημειώνουν τον χαμηλό αριθμό κρουσμάτων και θανάτων. Αλλά είναι επιφανειακό να αποδοθεί στην άμεση λήψη μέτρων που δεν ήταν άμεση, αν ληφθεί υπόψη ότι το πρώτο κρούσμα εντοπίσθηκε στις 29 Φεβρουαρίου και ο πρώτος θάνατος σημειώθηκε στις 12 Μαρτίου.
Αυτό λένε τα στοιχεία. Όποιος θέλει μπορεί να καταπιεί ό,τι του σερβίρουν.
Το περιορισμένο ανθρώπινο κόστος, ως τώρα δεν έχει σχέση με τον βιονικό πρωθυπουργό που μας έτυχε.
Αποδίδεται στην αυστηρή επιτήρηση των μέτρων που πιστώνεται η κυβέρνηση, στην πειθαρχία του πληθυσμού και ίσως σε κάποια γεωγραφικά χαρακτηριστικά καθώς χαμηλά κρούσματα υπάρχουν και στην Βουλγαρία και τη Αλβανία -και την ευρύτερη περιοχή.
Μακάρι να συνεχιστεί έτσι, όποιος και αν είναι ο λόγος.
Ωμή πολιτική εκμετάλλευση
Υπάρχουν όμως και τα άσχημα νέα: Η κυβέρνηση -προφανώς γιατί θεώρησε ότι θα είναι κάτι μικρής διάρκειας η “στραβή στη βάρδια” που έλεγαν και οι Συριζαίοι για το Μάτι- προσπάθησε να το εκμεταλλευθεί πολιτικά με ωμό τρόπο.
Κατέφυγε σε επικοινωνιακά μέσα -καθώς η ατζέντα άλλαζε ούτως ή άλλως- για να ηγετοποιήσει τον Πρωθυπουργό και να δρομολογήσει πρόωρες εκλογές πάνω στις «δάφνες» του- ώστε να κάψει την απλή αναλογική -κάτι που την απασχολεί εξ αρχής.
Επένδυσε την τεχνική του φόβου, αλλά δεν άλλαξε την ουσία της πολιτικής της. Οι ίδιοι άνθρωποι έχουν κατά νου τα ίδια σχέδια και κάνουν ό,τι τους υπαγορεύει η πολιτική που είχαν πάντα.
Οι αρμόδιοι δεν έσπευσαν στην έγκαιρη ενίσχυση του ΕΣΥ με υλικά και προσωπικό -και εν μέρει δεν το κάνουν ακόμη παρά την εισροή πόρων από δωρεές. Χωρίς τους δωρητές η κατάσταση θα ήταν πολύ πιο δύσκολη στα νοσοκομεία.
Ο αρμόδιος υφυπουργός ερωτάται επίμονα στη Βουλή αν έγιναν οι αναγγελθείσες προσλήψεις στο ΕΣΥ και δεν απαντάει. Αυτό όμως είναι απάντηση: δεν έγιναν.
Το υπουργείο Υγείας- το οποίο είναι σαν να μην έχει υπουργό αυτή την περίοδο- έβαλε στην πρώτη γραμμή τα δημόσια πανεπιστημιακά νοσοκομεία -που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι κλινικάρχες- αφήνοντας εντελώς εκτός ρίσκου τον ιδιωτικό τομέα . Τον ενίσχυσε μάλιστα στέλνοντας δουλειές.
Δεν προχώρησε σε επιτάξεις εργοστασίων για την παραγωγή υγειονομείου υλικού.
Η χρηματοδοτούμενη ενημέρωση ανατέθηκε στο… Μέγαρο Μαξίμου-που τη διαθέτει με κριτήριο την υποστήριξη των ΜΜΕ στην κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση ανέχθηκε την αισχροκέρδεια και διατηρεί στις γραμμές της τον υπουργό που όρμησε να επωφεληθεί επιχειρηματικά προσφέροντας κάτι άσχετο με τη επιδημία: μαθήματα αρχαίων ελληνικών σε ανήλικους.
Ακόμη και μέσα στην κρίση γίνονται “μπίζνες” με οσμή σκανδάλου.
Η πονηρία των εκλογών
Ο Πρωθυπουργός δεν ζήτησε συνδρομή από την αντιπολίτευση. Αντίθετα προσπαθεί να την αφοπλίσει με την υπεροπλία του στα ΜΜΕ , την οποία ενίσχυσε με διευκολύνσεις στους καναλάρχες.
Η κυβέρνηση δεν κατάλαβε -ή δεν είπε -την αλήθεια για τις συνέπειες στην οικονομία. Αντίθετα υπόσχεται να καλύψει πλήρως τη ζημιά, κατά κλάδο- με πόρους που δεν υπάρχουν. Για να πλειοδοτήσει σ’ αυτό και η αντιπολίτευση.
Το χειρότερο: στο Μέγαρο Μάξιμου καταστρώνονται σχέδια προώρων εκλογών με πονηρία: μόλις υποχωρήσει η κρίση και πριν φανούν οι πραγματικές συνέπειες της στην Οικονομία- που δεν θα μπορεί φυσικά να αντιμετωπίσει.
Αυταρχική κυριαρχία
Ο Πρωθυπουργός δείχνει ικανοποιημένος που κυβερνάει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.
Η κυβέρνηση του απειλεί να τιμωρήσει τη δημοσίευση πληροφοριών, τείνοντας προς την λογοκρισία η την αυτολογοκρισία. Ειδικά σε ό,τι αφορά την ενημέρωση Τσιόδρα – Χαρδαλιά, τα πρόσωπα των οποίων θεωρούνται υπεράνω κριτικής και αντιμετωπίζονται σαν ιερές αγελάδες.
Πιστεύει ότι θα είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Κυριαρχία που θα έχει αποκτήσει με τις τεχνικές του φόβου που διευκολύνει τη χειραγώγηση των εγκλείστων.
Αντιλαμβάνεται άραγε ότι αν επικρατήσει θα έχει να κυβερνήσει» μια χώρα με περισσότερα «e», αλλά και με περισσότερο αυταρχισμό και περισσότερη δυστυχία;.
Με τη Δημοκρατία και τις οι κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού του τελευταίους αιώνες να είναι ήδη αχρείαστα. Με την αντιπολίτευση είδος πολυτελείας, αν όχι εκτός νόμου.
Με την κοινωνία στην εντατική και τους πολίτες να μην ασκούν εθελουσίως δικαιώματα για λόγους προστασίας τους. Με τη φροντίδα της υγείας προσωπική υπόθεση- ανάλογα με το βαλάντιο.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάσταση μετά την κρίση – ούτε ως προς το χρόνο που θα λήξει.
Ωστόσο ένα μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο: η κυβέρνηση παρότι στους πρώτους έξι κανονικούς μήνες είδε την πολιτική της να φτάνει σε αδιέξοδο, δεν πρόκειται να την αναθεωρήσει.
Αντίθετα υπάρχουν δείγματα ότι θα εντείνει την εύνοια προς τους ισχυρούς και την ελίτ εγκαταλείποντας στην τύχη της την περίφημη μεσαία τάξη -που καλόπιανε για ψηφοθηρία ως το 2019 – και τους εργαζομένους που θα βρεθούν σε συνθήκες χειρότερες της μνημονιακής περιόδου.
Το μόνο που δεν μπορεί να περιμένει κανείς από αυτή τη κυβέρνηση είναι κοινωνική δικαιοσύνη στο επιμερισμό του κόστους και στη στήριξη για την ανάκαμψη.
Λεζάντα: οι πίνακες -από το Politiko και το-BBC- δείχνουν λήψη μέτρων κάθε χώρας από την ημέρα του πρώτου θανάτου και του πρώτου κρούσματος στο έδαφος τους.
