Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας και θα μείνει ένας: η παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα και εμείς, οι συνεχιστές του…
.jpg)
Πέμπτη πρωί αποχώρησε και η τελευταία ομάδα των ηττημένων από τον κ. Κασσελάκη ασυνεπών μειοψηφιών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, η φέρουσα τον κωδικό «6+6» παρέα της πικραμένης τέως… φερέλπιδος προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αχτσιόγλου: Αποχωρούμε, υποστήριξαν στη γραπτή δήλωση αποχώρησής τους, γιατί ο Στέφανος Κασσελάκης και η ηγετική ομάδα του “αρνούνται να συζητήσουν τον πολιτικό πυρήνα του προβλήματος του κόμματος”, γιατί “επιλέγουν το σχήμα του “εσωτερικού εχθρού και της Πέμπτης Φάλαγγας”, γιατί “καταφεύγουν σε έναν απλουστευτικό, κενό περιεχομένου, λόγο με γενικόλογα συνθήματα” και γιατί “διαλύουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μετατρέποντάς τον σε ένα άμορφο κόμμα”…
Απορίας άξια ήταν η τριήμερη κωλυσιεργία από τη στιγμή που ελήφθη η απόφαση αποχώρησης της συγκεκριμένης ομάδας (στην τηλεδιάσκεψη της προηγούμενης Κυριακής), μέχρι την στιγμή της ανακοίνωσης αποχώρησης των “6+6”, το πρωί της προηγούμενης Πέμπτης: “Έκαναν, απλά, τη δουλειά τους ως στυγνοί επαγγελματίες πολιτικοί”, αντέδρασε με ανάρτησή του ένας διαδικτυακός φίλος: “Η μεθοδευμένη κωλυσιεργία τους προδίδει την απεχθή, για ιδεολόγους αριστερούς, ιδιοτέλειά τους”, σχολίαζε ένας άλλος.
Ένας τρίτος, δημοσιογράφος αυτός, δοκίμαζε το ρεπορτάζ του στα θολά νερά του διαδικτυακού… βάλτου: “Έπαιζαν καθυστερήσεις προκειμένου να φθείρουν όσο το δυνατό περισσότερο τον πολιτικό τους αντίπαλο (σ σ: τον Κασσελάκη και τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εννοούσε!..) ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσαν να πείσουν τη Σία, τη Θεανώ και κάνα δύο ακόμα αριστεροευαίσθητους βουλευτές να τους ακολουθήσουν ώστε να στήσουν το κοινοβουλευτικό μαγαζάκι τους”…
*******
Εδώ ο βούρκος, εκεί ο βούρκος, πού είναι ο βούρκος; Στο διαδίκτυο είναι ο βούρκος: «Το κλίμα δυσκολεύει πάρα πολύ. Δεν γίνεται να συνεχιστεί ο βούρκος του διαδικτύου, και οι επιθέσεις Πολάκη», φέρεται ότι είχε πει ο καλός άνθρωπος Νάσος Ηλιόπουλος την περασμένη Κυριακή στη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης της ομάδας των «6+6». Άλλοι λένε πως είχε πει ότι «Δεν μπορούμε να μείνουμε άλλο, πρέπει να φύγουμε από αυτόν τον βούρκο» και ότι πρόσθεσε τη φράση «καλύτερα να έχεις να ανέβεις ένα δύσβατο βουνό παρά να σε ρουφήξει ο βάλτος»
Ό,τι κι αν είπε απ’ αυτά (το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο ή όλα μαζί), το ρεζουμέ είναι ότι ο καλός άνθρωπος Νάσος Ηλιόπουλος έβλεπε πως το κλίμα (;) δυσκόλευε πάρα πολύ (σ. σ: γι’ αυτόν και την ομάδα «6+6» της κ. Αχτσιόγλου στην οποία ανήκει, εννοούσε προφανώς) από την μαζική δημόσια (σ. σ: διαδικτυακή) κατακραυγή της πλειοψηφίας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ του Στέφανου Κασσελάκη, (σ. σ: τον «βούρκο του διαδικτύου» όπως την ονομάτιζε!..) εναντίον της ομάδας των «6+6» της κ. Αχτσιόγλου, και των ακολούθων της, προφανώς…
Κατακραυγή εκφρασμένη υφολογικά με χίλιους δυο ξεχωριστούς τρόπους – λαϊκούς ή αστικούς, ψύχραιμους ή θερμόαιμους, ευγενικούς ή αγενείς, επιθετικούς, υβριστικούς, προκλητικούς, σαρκαστικούς, σκωπτικούς, κλπ., κλπ. – αλλά με κοινή συνισταμένη, την… βουρκωμένη αγανάκτηση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ (σ. σ: του κατά Νάσο Ηλιόπουλο «βούρκου του διαδικτύου») κατά της κ. Αχτσιόγλου και των στελεχών της ομάδας της. Που μετά την -πρωτοφανή για την δημοκρατική αριστερά- άρνησή τους να αποδεχθούν το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών, έμεναν… μέχρι να φύγουν, μεθοδεύοντας ανοιχτά την συμφεροντολογική αποστασία τους με τις βουλευτικές έδρες υπό μάλης….
*******
“Έφυγαν γιατί έχασαν”, ήταν και η συνοπτική θεώρηση της Πολιτική Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που συνεδρίασε αμέσως μετά την αποχώρησή τους: “Η μόνη διαφωνία όσων εγκαταλείπουν σήμερα το κόμμα, είναι η διαφωνία με τη βούληση της βάσης. Η άρνησή τους να αποδεχθούν το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών, δηλαδή την επιλογή των δεκάδων χιλιάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που εξέλεξαν δημοκρατικά τον Στέφανο Κασσελάκη πρόεδρο του κόμματος. Πρόκειται για μια ξεκάθαρα αντιδημοκρατική στάση, η οποία ξεκίνησε ήδη από την επαύριο των εκλογών…” , σημείωναν αναλυτικά τα μέλη της στην απόφασή τους. Δικαιώνοντας τον κατά Νάσο Ηλιόπουλο… “βούρκο του διαδικτύου” – τα μέλη και τα στελέχη του απαλλαγμένου πιά από τα βαρίδια των ασυνεπών μειοψηφιών, δηλαδή, κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τέλος, δικαίωση του… “βούρκου του διαδικτύου” ήταν και η ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη, μέσω της οποίας, μοιράστηκε με τα μέλη του κόμματός του κάποιες σκέψεις του “για τα χθεσινά δυσάρεστα γεγονότα”, όπως λέει: οι βουλευτές που έφυγαν χθες δεν είναι εκλεγμένοι με κάποιο προσωπικό τους ψηφοδέλτιο. Είναι βουλευτές που εκλέχτηκαν επειδή, σε πολύ δύσκολες στιγμές, ψηφίσατε ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξη Τσίπρα… Προσωπικά, έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι έκανα τα πάντα …Πρότεινα σημαντικές θέσεις και αξιώματα, επανειλημμένα… Ήταν αφόρτιστοι για την ενότητα. Ήταν φορτισμένοι για τη διάσπαση...
Χθες είχαμε την πρώτη μεταπολιτική διάσπαση στην ιστορία της χώρας… Άνθρωποι που γίνονται διασπαστές όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά επειδή δεν κέρδισαν τις εσωκομματικές εκλογές… Με το χέρι στην καρδιά, αν είχε έρθει προεκλογικά η Έφη Αχτσιόγλου και μου είχε πει «αυτή η καρέκλα είναι το όνειρό της ομάδας μου, ή βγαίνω πρόεδρος ή φεύγω», θα είχα κάνει πίσω, θα είχα αποσύρει την υποψηφιότητά μου για χάρη της ενότητας… Εξάλλου ήμουν εκείνος που είχε δεσμευτεί ότι θα έμενε στον ΣΥΡΙΖΑ ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας και θα μείνει ένας: η παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα και εμείς, οι συνεχιστές του… Για μια Σύγχρονη Αριστερά που σέβεται το παρελθόν της, είναι περήφανη για την κυβερνητική θητεία της, αλλά δεν διστάζει και να αναγνωρίσει λάθη… Για μια Σύγχρονη Αριστερά με ανθρώπους που είναι εδώ όχι γιατί ξέμειναν εδώ, αλλά γιατί θέλουν να ανήκουν εδώ και να αγωνίζονται εδώ… Για μια Σύγχρονη Αριστερά της ανανέωσης, των νέων στελεχών που θα ξεπηδήσουν μέσα από την ίδια την κοινωνία, χωρίς να περνούν το face control κάποιων δήθεν ιδιοκτητών… Για μια Σύγχρονη Αριστερά ενωμένη – μια γροθιά. Με όλα τα δάχτυλα ίσα: η ενότητα αρχίζει τώρα, γιατί η ενότητα είστε εσείς.
