Του Ισίδωρου Λω
Όπως ισχύει παντού, έτσι και στη πολιτική, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα, να σκεφτόμαστε επιφανειακά και επιπόλαια, και να μην δίνουμε χρόνο σ ένα καινούργιο πρόσωπο, σ ένα νέο άνθρωπο να παρουσιάσει τις προτάσεις του και τις προθέσεις του.
Στη περίπτωση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Στέφανου Κασσελάκη, εγώ ως απλό μέλος του κόμματος, δεν θέλησα βιαστικά να σχηματίσω θετική ή αρνητική εικόνα για τον νέο Πρόεδρο, άφησα να περάσει ένα χρονικό διάστημα, προσπάθησα να τον καταλάβω, και παρόλο που δεν τον είχα ψηφίσει στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές, δέχτηκα όπως ήταν φυσικό, την καινούργια ηγεσία που εκλέχθηκε από την πλειοψηφία των μελών και των φίλων του κόμματος.
Από τότε έχουν περάσει σχεδόν πέντε μήνες. Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δείξει για τα καλά τις προθέσεις του. Όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έτσι και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δίνει βάρος στην επικοινωνία ενώ η ουσία πάει περίπατο.
Σίγουρα οι τάσεις που υπήρχαν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έδωσαν καθόλου χρόνο στο νεοεκλεγέντα πρόεδρο. Πριν καν αναλάβει, είχαν αρχίσει οι έντονες αμφισβητήσεις, οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, οι προκαταλήψεις και οι επιθέσεις στο πρόσωπο του.
Από την άλλη πλευρά όμως, εντάσεις προκαλεί και ο Στέφανος Κασσελάκης. Με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις δείχνει να τρέφεται από τις εντάσεις. Αναρωτιέμαι, η σημερινή ηγεσία δεν καταλαβαίνει ότι κάποιες επιλογές της μπορεί να βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο την ενότητα του κόμματος;
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μερικές φορές γίνεται συγκρουσιακός, ίσως και αλαζόνας. Προσφέρει θέαμα για να κρύψει αδυναμίες που έχει στη διατύπωση πολιτικού λόγου, και ορμάει με θράσος για να υποστηρίξει τις θέσεις του, ενώ δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη κουλτούρα διαλόγου.
Πιθανόν είναι σημάδια της εποχής, και στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Η ορμή του θεάματος, της υπερπροβολής, του θράσους, εκτοπίζουν την πολιτική, την ιδεολογική ζύμωση, τις αξίες. Όλο αυτό ανοίγει τον δρόμο σ ένα μοντέλο δεξιόστροφου απολιτίκ που καταπίνει τις κοινωνίες.
Εχθές, Κυριακή 25/2 ολοκληρώθηκε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Λίγες μέρες πριν το συνέδριο, ο Στέφανος Κασσελάκης πήρε πρωτοβουλία να φτιάξει ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο για τα κομματικά μέλη, με ερωτήσεις που αμφισβητούσαν την ταυτότητα του κόμματος, και ευνοούσαν τον διχασμό.
Ο ίδιος ο πρόεδρος λοιπόν, δημιούργησε, ίσως άθελα του, εσωστρέφεια λίγο πριν το συνέδριο.
Όταν γίνεται προσπάθεια εργαλειοποίησης των δημοκρατικών διαδικασιών τότε η δημοκρατία χάνει το νόημα της.
Στο συνέδριο ο Στέφανος Κασσελάκης έπαιξε επικοινωνιακά, μίλησε καλά, σκηνοθετημένος άριστα, και κέρδισε τις εντυπώσεις.
Στο τέλος της ομιλίας του, απευθυνόμενος σε συντρόφισσες συντρόφους, μέλη, στελέχη, φίλες και φίλους του κόμματος που είχαν έρθει ν’ ακούσουν τον πρόεδρο, είπε την φράση ‘βρείτε μου αντίπαλο, βρείτε μου αντίπαλο και πάμε σε (εσωκομματικές) εκλογές’.
Αυτή και μόνο τη φράση που χρησιμοποίησε, τα λόγια που είπε με τόση ένταση, το προς στιγμήν υπερβολικά θυμωμένο ύφος του που παραλίγο να καταστρέψει την εικόνα του, όλα αυτά φανέρωσαν ότι δεν κατανοεί απόλυτα την σημασία της συντροφικότητας μέσα σ ένα Αριστερό κόμμα, αγνοεί τις λέξεις συντρόφισσα και σύντροφο, αρνείται να συνειδητοποιήσει σε ποιο πολιτικό χώρο βρίσκεται και ποιες είναι οι αξίες που υπηρετεί αυτός ο χώρος.
Η πολιτική δεν είναι αρένα, δεν είναι παλαίστρα. Η πολιτική είναι αντιπαράθεση ιδεών, αναμετριούνται λογικές και αντιλήψεις, κάθε αναμέτρηση, κάθε πολιτική μάχη δίνεται όχι για την αυτοεπιβεβαίωση κάποιου ηγέτη, αλλά για την επικράτηση πολιτικών επιλογών που ίσως φέρουν λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας.
Ακούω συχνά το ερώτημα, ποιος θα μπορέσει να νικήσει τον Μητσοτάκη; Θεωρώ ότι αυτό το ερώτημα είναι τελείως επιφανειακό. Δεν πρέπει να μας απασχολεί τόσο το ποιος, αλλά το πως θα ηττηθεί ο Μητσοτάκης, και βασικά πως θα ηττηθεί όλο αυτό που εκφράζει ο Μητσοτάκης.
Αν απέναντι στον Μητσοτάκη, βάλεις έναν αντίστοιχο Μητσοτάκη για να κερδίσεις, θα έχεις πετύχει κάτι ουσίας για την χώρα ή απλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου;
Το θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι απλά να ενισχυθεί και να επανέλθει σε τροχιά εξουσίας, το σοβαρό και το σημαντικό είναι να ενισχυθεί και να γίνει ξανά κόμμα εξουσίας για τους σωστούς και όχι για τους λάθος λόγους.
Η χώρα δεν θα πρέπει να ξαναζήσει δικομματισμό σαν εκείνο που έζησε από τα μέσα της δεκαετίες του 90 και μετά, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ανεβοκατέβαιναν στη κυβέρνηση δίχως στη πραγματικότητα να διαφέρουν σε πολιτικές, και απλά εξυπηρετούσαν συμφέροντα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να γίνει ξανά η Προοδευτική Αριστερή εναλλακτική πολιτική πρόταση για την υπεράσπιση της ελληνικής κοινωνίας.
Για την Αριστερά και για όλες τις αξίες που εκφράζει, έχουν δοθεί αγώνες, έγιναν θυσίες, πάρα πολλοί άνθρωποι με ανιδιοτέλεια έχουν προσφέρει σε αυτή τη παράταξη, πάντα για το κοινό καλό, και σε καμία περίπτωση αυτός ο χώρος δεν θα χαριστεί σε κανέναν.
Οι αγώνες της σύγχρονης Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, οι αγώνες της εποχής μας συνεχίζονται. Τίποτα δεν εγκλωβίζεται και δεν τελειώνει σε μια αίθουσα συνεδρίου.
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Χίου