Του Νίκου Λακόπουλου
Χωρίς αντίπαλο ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως παίζει μόνος του σε ένα γήπεδο χωρίς αντιπολίτευση με στόχο τους εσωπαραταξιακούς αντιπάλους του καθαρίζοντας το τοπίο για να επιβάλλει την μοναρχία του.
Πρώτα εξευτέλισε τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ύστερα του έδωσε άδεια να πάει διακοπές και μετά τον ξήλωσε με ατιμωτικό τρόπο επειδή πήγε.
Το ερώτημα βέβαια δεν είναι γιατί οδήγησε σε παραίτηση τον Μηταράκη αφού τον ειρωνεύτηκε με την πρόταση για καμήλες αντί έφιππης αστυνομίας, αλλά γιατί τον έκανε υπουργό.
Φαίνεται ότι πια -μετά τον θρίαμβό του στις εκλογές- δεν χρειάζεται, όπως ο ίδιος είπε, να κρατά ισορροπίες.
Η ταχύτητα με την οποία αντέδρασε σε ένα ζεϊμπέκικο του Περιφερειάρχη Aττικής -στον οποίο είχε δώσει ο ίδιος το χρίσμα- δεν άφησε περιθώρια για να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη με τον Μηταράκη, παρά μόνο πως οι αποκεφαλισμοί γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες.
Διακυβέρνηση με ένα κούνημα του κεφαλιού
Ο Μονάρχης εκφράζει την δυσαρέσκειά Του, ένας υπουργός Επικρατείας και ο διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου συναντούν τον αντικαταστάτη του απορημένου αποκεφαλισθέντος που αναμένεται να ανακοινώσει την κάθοδό του ως υποψήφιος Περιφερειάρχης.
Πολλοί παρατήρησαν ότι ο Πρωθυπουργός αυτή τη φορά δια των υπασπιστών του δεν παρεμβαίνει στην κυβέρνησή του, αλλά σε ένα θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης όπου το πρόσωπο δεν μπορεί να “παραιτηθεί” και απλά απαξιώνεται χωρίς καν να υπάρχει κάποια επίσημη δήλωση ή εξήγηση.
Ο Πρωθυπουργός -χωρίς το κόμμα και τα πειθαρχικά να έχει κάποιο ρόλο- απλά κουνάει το κεφάλι του και οι υπασπιστές οδηγούν τον απαξιωμένο στην έξοδο -καθώς ψελλίζει “συγγνώμη”.
Μπορεί ένας Πρωθυπουργός να καρατομεί έναν υπουργό με διαδικασίες εξπρές -χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα, αλλά δεν μπορεί να το κάνει με έναν Περιφερειάρχη χωρίς να προσβάλλει τον θεσμό της αυτοδιοίκησης.
Βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα για μια χώρα όπου η ηγεσία της Δικαιοσύνης διορίζεται, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι κάτι σαν μετακλητή υπάλληλος και ο επόμενος Περιφερειάρχης -αν κερδίσει τις εκλογές δεν είναι καν επιλογή του κόμματος, αλλά του ίδιου του Πρωθυπουργού -Αυτοκράτορα.
Η πολιτική είναι επικοινωνία
“Παραδέχομαι τη λάθος κρίση μου να βρεθώ για 2 μέρες εκτός Αθηνών, επισκεπτόμενος την οικογένεια μου, καθώς με τη στάση αυτή δόθηκε λάθος μήνυμα σε αυτούς που αγωνίζονταν στην πρώτη γραμμή. Ανέλαβα λοιπόν την ευθύνη και παραιτήθηκα” θα δηλώσει ο Νότης Μηταράκης.
Η αλήθεια είναι πως δεν παραιτήθηκε, αλλά καρατομήθηκε -αφού εκλήθη στο Μαξίμου για εξηγήσεις που δεν έγιναν δεκτές. Η δήλωση πως έλειψε για δυο μέρες για να δει την οικογένειά του μόνο σε παραδοχή του λάθους δεν παραπέμπει -ειδικά αν είχε πάρει… άδεια από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Βέβαια ο Πρωθυπουργός -αν και η φωτιά χθες πλησίασε την Αρχαία Ολυμπία- βρήκε την ευκαιρία για ένα μπανάκι στα Χανιά, την ώρα που είχαμε εκκενώσεις χωριών.
Αλλά στο σύστημα διακυβέρνησης με διαρροές και “κύκλους” όπου το κυβερνητικό κόμμα υποκαθίσταται από το οικογενειακό γραφείο τύπου ο Πρωθυπουργός ελέγχει και δεν ελέγχεται. Ούτε χρειάζεται να δίνει λόγο σε κανένα.
Μπορεί να μην τον είδαμε σε καμμιά φωτιά, αλλά εμφανίστηκε αξύριστος να αποδώσει ευθύνες -αλλά όχι σε αυτούς που μπορεί να έχουν για το ότι κάηκε η μισή Ελλάδα και ένα στρατόπεδο.
O Kυριάκος Μητσοτάκης έδειξε πάλι πως η πολιτική είναι επικοινωνία: όταν η χώρα καίγεται ζητάς συγγνώμη ή αλλάζεις υποψήφιο περιφερειάρχη και καρατομείς έναν υπουργό για να ζητήσει εκείνος συγγνώμη.