Η πρόσκληση – πρόκληση για προοδευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία

Του Χάρη Τσιόκα * 

Το εγχείρημα Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία αποκτά νέα δυναμική.

 Ο νέος χρόνος φέρνει μαζί του και την πρόσκληση -πρόκληση στις δυνάμεις της πληθυντικής αριστεράς, ώστε με την συμμετοχή τους:

– όχι μόνο να υπερασπισθούν τις κοινωνικές κατακτήσεις που αποδομούνται 

– ούτε απλά να αποκαλύπτουν τις προθέσεις της ΝΔ για τις πολιτικές που μεροληπτούν υπέρ των ολίγων,ημετερων και ισχυρών, αλλά να συνδιαμορφώσουν την σύγχρονη προγραμματική ενότητα. 

   1. ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ  

    Στο εγχείρημα  μετεξέλιξης του πολιτικού φορέα συνηγορούν:

 Οι εκατοντάδες ανοιχτές εκδηλώσεις διαλόγου που πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται και ανά καποδιστριακό δήμο και στους εργασιακούς χώρους και τα νέα  δεδομένα που ήδη δημιουργήθηκαν από:

-την αντιπροσωπευτική και πλουραλιστική  Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης , με το ομόφωνα εγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικής διακήρυξης , τον οδικό χάρτη προς το συνέδριο που ενέκρινε και

– τη λειτουργία συνθετικού Πολιτικού κέντρου (διευρυμένη πολιτική Γραμματεία) που μπορεί  στα πλαίσια των αποφάσεων της ΚΕΑ,να κατοχυρώνει τους όρους δημοκρατικού διαλόγου σύνθεσης και αποτελεσματικότητας! 

  Το πρόκριμα του εγχειρήματος για τον Σύριζα- Προοδευτική Συμμαχία υπερβαίνει τη δημιουργία «μετώπου» που είναι αμυντικογενές και περιορίζεται σε συμφωνίες κορυφής! Απευθύνεται στην κοινωνία, την οποία θέλει να καταστήσει συμμέτοχο της προγραμματικής και πολιτικής ενότητας!

  Ενότητας που τροφοδοτείται από τις αρχές της αριστεράς , του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας και αφορά ένα εναλλακτικό δρόμο υπέρβασης των επιπτώσεων που δημιούργησε τόσο η κρίση όσο και η μονομερής δημοσιονομικά εφαρμογή μνημονιακών υποχρεώσεων!  

   Η πρόσκληση – πρόκληση για την μετεξέλιξη του Σύριζα -Προοδευτική Συμμαχία σε κορμό της προοδευτικής παράταξης, απαιτεί την επιτάχυνση συντεταγμένων διεργασιών και προγραμματικής ενότητας !Με επεξεργασίες που δεν περιορίζονται μόνο από την κυβερνητική εμπειρία, αλλά διαμορφώνουν απαντήσεις στο περιβάλλον των σύγχρονων  κοινωνικοοικονομικών αναγκών.

   Αναφέρομαι σε μια  πλατιά  πλειοψηφία των δυνάμεων που μοχθούν για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας σε συμπόρευση με τους μη προνομιούχους, τους εργαζόμενους, την νεολαία, τις δυνάμεις της γνώσης της επιστήμης, της τεχνολογίας ,του πολιτισμού, αλλά και με τον κόσμο της επισφαλούς εργασίας ,που επικράτησε να ονομάζεται PRECARIΑTO

  2. H ALTERNATIVA..

  Οι εξελίξεις και οι διεργασίες , τόσο στην χώρα , όσο και στην Ευρώπη και τον κόσμο  -παρά την επικοινωνιακή μονομέρεια- δείχνουν πως είναι σε αναμέτρηση δυο διαφορετικά προγράμματα για την διαχείριση των κρίσεων και του οικονομικού μοντέλου! 

 Είναι αντιπαραθετικα τα περιεχόμενα πολιτικής που αφορούν ..

– την  4η βιομηχανικη επανάσταση ,την κλιματική αλλαγή και το νέο παραγωγικό μοντέλο που πρέπει να υποστηριχθεί  ,

-ή ακόμα τη ρομποτική,, τις τεχνολογικές κατακτήσεις, το ελεύθερο λογισμικό και 

-τις ραγδαίες αλλαγές που επηρεάζουν τη ζωή μας στη γενετική , τη βιοτεχνολογία, την βιοηθική κ.τ.λ.

  Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η μετεξέλιξη και ανάπτυξη του πολιτικού φορέα σε κορμό της προοδευτικής παράταξης  είναι επιβεβλημένο να καθιστά διακριτό πως στην οικονομική πολιτική αντιπαραθέτει ένα εναλλακτικό πρόγραμμα (alternarnativa) που μεταξύ των άλλων αναφέρεται:

  -ότι το νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης εμπεριέχει απαντήσεις και στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής .

  -λαμβάνει υπ’ όψιν και συμμετέχει ενεργά στις διεργασίες που διαμορφώνουν τις γεωστρατηγικές εξελίξεις με βάση το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον.

    Προτεραιότητα, μετά τα μνημόνια, έχουν μέτρα πολιτικής που δεν περιορίζονται σε μια επιδοματική αντίληψη αλλά αφορούν την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας :

   -Με ενίσχυση των υποδομών,των παραγωγικών επενδύσεων ,των εξαγωγών, της καινοτομίας, την ενδυνάμωση του διαμετακομιστικού ρόλου της χώρας.

Στο εγχείρημα της υπέρβασης από την άδικη, άκαρπη,και μονομερή πολιτική της ΝΔ, δεσπόζουσα προγραμματική θέση στο προοδευτικό πρόγραμμα ανάπτυξης δεν μπορεί παρά να έχουν  ι συντελεστές της ανάπτυξης.

 Οι δυνάμεις της εργασίας, της γνώσης και της παραγωγής, δηλαδή της επισφαλούς εργασίας και κοινωνικής υπόστασης, το “precariato”, που έχουν λόγους να διεκδικούν δίκαιη συμμετοχή στο παραγόμενο αποτέλεσμα με συλλογικές συμβάσεις και κανονιστικά πλαίσια! 

   Η Ελλάδα της ενεργούς παρουσίας προϋποθέτει την κοινωνική συνοχή με ανάπτυξη και περιεχόμενα που αφορούν:

 -τον σύγχρονο ρόλο του κράτους, την περιφερειακή ανάπτυξη

 – πολιτικές που σχετίζονται  όχι μόνο με την αποτροπή και αποδόμηση  της εμπορευματοποίησης του κοινωνικού κράτους  , αλλά  την ανάπτυξη πρωτοβουλιών που ενισχύουν την μετεξέλιξη του σε κοινωνία της αλληλεγγύης  (commons-κοινά αγαθά)

 Η εμβάθυνση της δημοκρατίας και συμμετοχής είναι η απάντηση στο να επιβληθεί η αγορά και οικονομία πάνω στην πολιτική! 

  3.Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗΣ 

  Στη προσπάθεια αυτή η ιστορική μνήμη διδάσκει πως οι συστημικές δυνάμεις δεν θα αδιαφορήσουν και θα την υπονομεύουν και θα τη διαστρεβλώνουν.

   Γι’ αυτό γίνεται αναγκαία η μετεξέλιξη του πολιτικού φορέα!  Γιατί με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής αλληλοτροφοδότησης θα μπορεί να παράγει πολιτικές ,να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να έχει  κινηματική ανάπτυξη. 

  Τα προηγούμενα εκ των πραγμάτων διαμορφώνουν και τους πολιτικοκοινωνικούς  όρους αποτροπής, τόσο από τους κινδύνους μετάλλαξης του εγχειρήματος σε παρακολούθημα του νεοφιλελευθερισμού (δεξιά σοσιαλδημοκρατία), όσο και της περιχαράκωσης του σε μια κοινωνικά και πολιτικά αδιάφορη αριστερά της διαμαρτυρίας! 

    Στο εγχείρημα Σύριζα -Προοδευτική Συμμαχία συναντώνται οι δυνάμεις, τα ρεύματα και τα στελέχη της πληθυντικής αριστεράς.

   Οι δυνάμεις που συγκροτούν την πληθυντικη αριστερά ασφαλώς και έχουν διαφορετικές αφετηρίες και διαδρομές!

   Κάθε προσπάθεια δικαίωσης της ιστορικής διαδρομής του καθενός όμως είναι μάχη οπισθοφυλακής γιατί αναφέρεται στο χθες!

  Αντίθετα οι επιδιώξεις, η συμβολή, πρέπει να αφορά μια νέα σύνθεση για την διαμόρφωση της νέας μεγάλης ευρωπαϊκής κυβερνητικής αριστεράς !

   Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο είναι ανάγκη να αντληθεί γόνιμα η εμπειρία του κάθε χώρου, προκειμένου ο διάλογος, οι νέες αντιπαραθέσεις και οι συνθέσεις να αφορούν επεξεργασίες  της νέας κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας!

  Η εντολή της ελληνικής κοινωνίας στις πρόσφατες εκλογές το έδειξε ,οι διεργασίες συμμετοχής στις εκδηλώσεις το επιβεβαιώνουν!

  Τώρα είναι ο χρόνος της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία σε κορμό της προοδευτικής παράταξης, με συγχρονους όρους πολιτικής αυτονομίας και οργανωτικής αυτοτέλειας ! 

   Και το μπορούμε και το θέλουμε!

  Πριν λίγες μέρες  δόθηκε στη δημοσιότητα ενδιαφέρον άρθρο του Α. Κοτσακά με αναφορά στους όρους ενότητας του πολιτικού φορέα Σύριζα -Προοδευτική Συμμαχία! Με το άρθρο – παρέμβαση  επιχειρώ να ενισχύσω τον διάλογο, εμβαθύνοντας όψεις των όρων ενότητας που πρέπει να συνδιαμορφώνουμε.