Η Ρένα Δούρου ως πρότυπο της  κακοδαιμονίας του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Πρώτα η εκλογή του Νίκου Παππά στη Βουλή το 2023 θεωρήθηκε από  Συριζαίους,  ως… εξάλειψη της καταδίκης του από το Ειδικό Δικαστήριο.

Ότι η υποψηφιότητά του έπαιξε ρόλο στην γενική κατάρρευση, δεν τους απασχόλησε.

Τώρα ο νέος πρόεδρος τη ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε  την  εισαγγελική πρόταση για τη Ρένα Δούρου-για  το Μάτι – ως « επιτέλους Δικαιοσύνη», πριν γίνει απόφαση του δικαστηρίου.

Τι συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν στην Κουμουνδούρου; Η περίπτωση της  Δούρου υπήρξε  βάρος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, όχι γιατι τις ποινικές ευθύνες της -που δεν είχε.

Στο εδώλιο την έστειλαν  συγκεκριμένες μεθοδεύσεις νεοδημοκρατικής έμπνευσης και θα τιμά το Δικαστήριο, αν την απαλλάξει από μια κατηγορία,  που δεν έπρεπε καν να της έχει απαγγελθεί.

Το «πρόβλημα  Δούρου» ήταν ότι με 103 νεκρούς στη θητεία της- η ίδια διευκρίνισε ότι δεν είπε ποτέ τη φράση «μια στραβή στη βάρδια  μου», που της αποδόθηκε- δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη  παραιτούμενη.

Αντίθετα επιδίωξε την επανεκλογή της και αυτό ήταν σχεδόν τελειωτικό χτύπημα για τον ΣΥΡΙΖΑ- εν όψει των εκλογών που αναμένονταν τον Οκτώβριο του 2019- και τελικά έγιναν τον  Ιούλιο.

Παρότι το κόμμα της κυβερνούσε, ηττήθηκε  συντριπτικά από τον Γ. Πατούλη.

Για τον Τσίπρα υπήρξε μειονέκτημα ότι πήγε στην πρώτη αναμέτρησή του με τον Μητσοτάκη, έχοντας χάσει  εκκωφαντικά την περιφέρεια με το μισό σχεδόν του συνόλου των ψηφοφόρων της επικράτειας.

Σε αντίθεση με το 2014 που η εκλογή Δούρου ήταν πρόδρομη της νίκης του το 2015.

Η παρασκηνιακή αλληλομετακίνηση ευθυνών για την αστοχία της υποψηφιότητας, μετά τη τραγωδία, -ανάμεσα στην ίδια και την Κουμουνδούρου- δεν έχει αξία.

Στην πραγματικότητα και οι δυο πλευρές αξιοποίησαν την επικείμενη -άδικη- ποινική δίωξη για να δικαιολογήσουν την υποψηφιότητα.

Το 2023 η πρώην περιφερειάρχης εξελέγη εκ νέου βουλευτής της Δυτικής Αττικής, παρότι δεν κατάφερε να επικρατήσει της Αχτσιόγλου, που ήταν ακόμη ευνοούμενη του κόμματος..

Σήμερα, η μια είναι εκτός ΣΥΡΙΖΑ και η άλλη ανάμεσα στους στυλοβάτες του Κασσελάκη, μαζί με τον  Παππά, με τον οποίο πρακτικά συμπορεύονται υποστηριζόμενοι, ως πακέτο, στο Διαδίκτυο.

Όλα αυτά δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία, αν δεν έδειχναν μια από τις βασικές  πηγές της κακοδαιμονίας του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησαν το δράμα του 2023 : την απουσία αυτοκριτικής και την αποφυγή ανάληψης ευθύνης.

Δεν έγινε ποτέ οργανωμένη συζήτηση για τις αιτίες της ήττας του  2019 και της περσινής συντριβής.

Δεν ανέλαβε ποτέ εμπράκτως κανένας υπουργός του Τσίπρα -πλην του Τόσκα- πολιτική ευθύνη για αποτυχίες. Ούτε ο ίδιος απέπεμψε κανέναν για αντίστοιχους λόγους πλην της υφυπουργού Αντωνοπούλου.

Στην πολιτική υπάρχουν αρκετά θανάσιμα αμαρτήματα. Η πολιτική ανευθυνότητα είναι από τα βαρύτερα.