Του Λευτέρη Κουσούλη
Το θεμέλιο έχει διαρραγεί. Το οικοδόμημα δεν άντεξε. Υποχρεωτικά ένα νέο, άλλο, διαφορετικό, σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα, θα πάρει τη θέση του.
Μεγάλη η αντάρα στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τις τελευταίες ώρες. Και εκεί που τα συνέδρια για τα κόμματα ήταν συμβατικές ευκαιρίες πανηγυρικών διακηρύξεων και έξαρσης των πολιτικών τους επιθυμιών, αυτό που ξεκινάει σε λίγο πλησιάζει περισσότερο σε ένα θέατρο κρίσης και λιγότερο σε ένα σκηνικό νέας αφετηρίας.
Τα πράγματα είναι δύσκολα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς, θεατές, παρατηρούμε ένα ακόμη επεισόδιο μιας διαδρομής που βαίνει προς το τέλος της. Αυτό που γνωρίσαμε ως ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον. Ούτε μπορεί να νοηθεί η πολιτική του ανάσταση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα προϊόν της κρίσης. Γεννήθηκε μέσα της, το έθρεψε η κρίση και ως ένα σημείο έθρεψε την κρίση. Θα αποτελέσει, όπως το έχω σε προηγούμενη φάση χαρακτηρίσει, ένα πολιτικό φαινόμενο προς μελέτη, έναν παροξυσμό όμως ταυτόχρονα που όριζε τον βίο του και περιόριζε τον χρόνο της πολιτικής αντοχής του, ως μεγάλης σημαίνουσας πολιτικής δύναμης.
Η αλλαγή των συνθηκών τον άφησε πίσω της. Εγκλωβισμένος στην παλαιά ανάγνωση, με εργαλεία κατανόησης απρόσφορα και σκουριασμένα, με το βάρος της εμπειρίας του κυβερνητικού ΣΎΡΙΖΑ ασήκωτο ακόμη και από τους πρωταγωνιστές του, έχασε τα 4 χρόνια στην αντιπολίτευση τον πολύτιμο χρόνο που του δόθηκε. Ούτε μια αυτοκριτική σκέψη, ούτε μια αναζήτηση της αιτίας της εκλογικής αξιοπρεπούς εκείνης ήττας, ούτε μια δημόσια ανασκευή, ίσως και γενναία συγγνώμη, για τα τραύματα που προκάλεσαν ο λόγος και η πράξη του. Φθορά.
Στην πολιτική ο χρόνος είναι ποταμός. Και η αδράνεια δεν έχει καμιά τύχη στην ορμή του. Έτσι σήμερα παίρνει τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί του. Μοιάζει απελπισμένη – και είναι – η προσπάθεια του νεοεκλεγμένου ηγέτη του να ταράξει τα νερά με μια πρωτοβουλία εσωτερικής δημοσκόπησης για το περιεχόμενο, την υπόσταση και συνεπώς το παλαιό όνομα, ενός πολιτικού σχηματισμού, που έχει στη συνείδηση των πολλών πεθάνει. Αυτό γεννά αντίδραση, μικρό σάλο και αντάρα. Ο παλαιός εαυτός του ΣΥΡΙΖΑ αντιστέκεται. Δεν έχει ελπίδα.
Το ιδεολογικοπολιτικό υπόστρωμα, που συνόδευσε ως συμπλήρωμα δικαίωσης τον ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, έχασε κάθε αντοχή και κάθε αντιστοιχία στις σημερινές συνθήκες. Η απονέκρωση αυτή έχει αντανάκλαση στην οργανωτική έκφραση. Το θεμέλιο έχει διαρραγεί. Το οικοδόμημα δεν άντεξε. Υποχρεωτικά ένα νέο, άλλο, διαφορετικό, σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα, θα πάρει τη θέση του. Αν όλα είναι δύσκολα στον ανθρώπινο βίο, στην πολιτική η δυσκολία είναι μια τραγωδία, που ως δοκιμασία εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Ενώπιον αυτής της «μοίρας» του βρίσκεται και ο ΣΥΡΙΖΑ.
(Ο Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας)
ΑΠΟ ΤΟ DNEWS