Η ταξική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων εντείνει την κυβερνητική αποσύνθεση και τελειώνει την ανοχή στον Μητσοτάκη – Ώρα πρωτοβουλιών από τον Τσίπρα που γίνεται ρυθμιστής των εξελίξεων

Του Γ. Λακόπουλου

Σκόρπιες σελίδες από το  κυβερνητικό αφήγημα περί « επιτυχίας» που εξελίσσεται σε δράμα για το σύστημα Μητσοτάκη-  και για τη χώρα όσο παραμένει στα πράγματα η κυβέρνηση -ανεμομαζώματα.

Το Ισραήλ θερίζει αμάχους Παλαιστινίους και η  ελληνική κυβέρνηση ποιεί την νήσσαν-  ενώ στελέχη της διακηρύσσουν ότι «οι ισραηλινοί  είναι οι καλύτεροι φίλοι μας»- δείχνοντας ότι δεν έχει πολιτική για την περιοχή, αλλά μόνο “σχέσεις” και εξαρτήσεις- από «μπίζνες».

Οι ελληνικές τουριστικές πύλες ανοίγουν, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι εκεί για να πάρει τη  δόξα -όπως συνηθίζει- περιορίζεται σε αποφασιστική παρέμβαση στον … Χρυσοχοΐδη να συλλάβει τους δολοφόνους των Γλυκών Νερών. Κατά το πρότυπο του Κώστα Χατζηχρήστου, που ως δάσκαλος σε σχολή οδηγών δίδασκε «στη στροφή στρίβουμε», η κυβέρνηση της «ασφάλειας» παράγει διαρκώς ανασφάλεια.

Ο Ζόραν Ζάεφ είναι πλέον καλύτερος φίλος με τον Μητσοτάκη και τον Δένδια, από ό,τι με τον  Τσίπρα και τον Κοτζιά,  αλλά ο Σαμαράς έβαλε πάλι  βέτο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να κυρώσει στη Βουλή τα Μνημόνια συνεργασίας των δύο χωρών – παρότι  η Ντόρα προσφέρθηκε να βοηθήσει τον άβουλο αδελφό της  υποστηρίζοντας ότι… η ΝΔ «πάλεψε» για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Προσοχή: ΔΕΝ εννοεί για να μην υπάρξει!

 Ο Μητσοτάκης πελαγοδρομεί ανάμεσα στο δίλημμα να προχωρήσει ή όχι τις συζητήσεις με τον Ερντογάν για τις «θαλάσσιες ζώνες» και να φτάσει σε «λογική» συμφωνία όπως πιέζεται από «φίλους και εταίρους». Αλλά ο Τσίπρας του παίρνει κάθε δόξα στα ελληνοτουρκικά και του ανεβάζει το βαθμό δυσκολίας  με την πολύ σημαντική πρωτοβουλία να συνδεθεί η προσφυγή στη  Χάγη με την τελωνειακή Ένωση  Τουρκίας- Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι χαμένος στο διάστημα και ψεύδεται διαρκώς για τα ζητήματα της πανδημίας. Η Μέρκελ τον προειδοποιεί να μην χρησιμοποιήσει το «πράσινο πιστοποιητικό» για να δημιουργήσει πολίτες δυο κατηγοριών -και βάζουν πιπέρι στον Άδωνι που ζήτησε «μπόνους»  για τους εμβολιασμένους-  και ο Μπάιντεν τον υποχρεώνει να καταπιεί όσα έλεγε στην Βουλή στον Τσίπρα για τις πατέντες των εμβολίων.

Ο Μητσοτάκης βρίσκεται παγιδευμένος

Τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της χώρας επιδεινώνονται και  οι επιμέρους δείκτες δείχνουν την καθημερινότητα των πολιτών στο κόκκινο, με πιο χαρακτηριστικό την εκτόξευση των εκπρόθεσμων οφειλών μόνο προς την εφορία στα 110 δισ..

Το Ευρωβαρόμετρο ρίχνει στον κάλαθο των άχρηστων τις  εγχώριες δημοσκοπήσεις και αποτυπώνει την υπερδιόγκωση της λαϊκής δυσαρέσκειας κατά της κυβέρνησης.

Στη Βουλή η σκηνοθεσία της  Προανακριτικής για τον Ν. Παππά δεν κόβει εισιτήρια  και ο Καλογρίτσας  παίζει τον παππά με την ΝΔ- ενώ ο άλλος Παππάς, ο Χρυσαυγίτης, από μακριά τους χαιρετά και από κοντά τους λέει…

Η κυβέρνηση -με τον Πατέλη αναιδώς να προβάλει ως …CEO  της- αθροίζει διαρκώς σκάνδαλα, αποτυχίες, διαφθορά και υδροκεφαλισμό- με τον κυβερνάνθρωπο Γεραπετρίτη ανάμεσα σε παράκρουση και απελπισία να  ισχυρίζεται ότι επιτέλους υπάρχει διαχωρισμός κράτους και κυβέρνησης.

Την ίδια στιγμή ο Τσίπρας πυκνώνει τις γόνιμες επαφές του με τις κοινωνικές ομάδες, ανεβάζει τα αντιπολιτευτικά γκάζια, κτίζει τείχος  ανοσίας στην κυβερνητική προπαγάνδα και ενισχύεται ως εναλλακτική λύση -ως εν αναμονή πρωθυπουργός.

Σ’ αυτό το σκηνικό η κυβέρνηση, αφού με την κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης ολοκληρώνει το χτύπημα κατά της μεσαίας τάξης υπέρ των αλυσίδων και των μεγάλων της αγοράς, επιχειρεί να υλοποιήσει το τελευταίο συμβόλαιο με τους χορηγούς της: να αλλάξει την εργατική νομοθεσία υπέρ των εργοδοτών και να καταλύσει κατακτήσεις όπως το οκτάωρο και οι συλλογικές συμβάσεις που δεν μπαίνουν καν σε συζήτηση.

Η ρύθμιση του εργασιακού χάρτη έγινε με αγώνες και θυσίες που δεν παραγράφονται με τον εμπαιγμό «σας διευκολύνουμε για να μαζέψετε τις ελιές σας» του υπουργού Απασχόλησης και την παραπλάνηση του  Πρωθυπουργού: σας δίνουμε «δικαίωμα ισορροπίας προσωπικής και επαγγελματικής ζωής».

 Η κινητοποίηση της Πρωτομαγιάς έδειξε ότι οι εργαζόμενοι δεν θα καθίσουν να τους πάρουν το κεφάλι και στο Κοινοβούλιο η αρμόδια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου,  κάνει πάρτι ανατινάζοντας τους ευτελείς κυβερνητικούς ισχυρισμούς για τον « εκσυγχρονισμό» της εργατικής νομοθεσίας’’

Η κυβέρνηση αποδιαρθρώνεται

Η  κεντρική ιδέα του νομοσχέδιου Χατζηδάκη -Μητσοτάκη για αύξηση της ημερήσιας εργασίας στις 10 ώρες χωρίς επιπλέον αμοιβή για την υπερωριακή απασχόληση, η αποσύνδεση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις , η σχεδόν απαγόρευση της απεργίας  και η αρχή κατάργησης του πενθήμερου,  δημιουργούν όρους  αυξημένης ανεργίας, χαμηλότερες αμοιβές,  οικονομική ανασφάλεια, νέα ανισότητας.

Αντικαθιστούν την έννομη ρύθμιση των σχέσεων εργοδοτών- εργαζόμενων  με τη μέθοδο των εκβιασμών για την διατήρηση της θέσης εργασίας.

Σ’ αυτό το σκηνικό η κυβέρνηση διαρκώς αποδιαρθρώνεται.  Ο  Άδωνις  «τη λέει» στον Μητσοτάκη δοξάζοντας τον Νίκο Καρανίκα με … πρόσκληση στο γραφείο του. Η Κ.Ο της ΝΔ είναι σκορποχώρι, η Κεφαλογιάννη του κοψοχολιάζει ,η Γιαννάκου διασύρει τον Τσιάρα και ο Κυρανάκης θέλει να γίνει… υπουργός.

Ο Μητσοτάκης βρίσκεται παγιδευμένος στον φαύλο κύκλο- που ο ίδιος δημιούργησε συνεταιρισμένος με μιντιάρχες και οικονομικούς παράγοντες για να επικρατήσει- και η κυβερνητική πολιτική σε όλα τα μέτωπα αποδυναμώνεται και προκαλεί κύματα αντιδράσεων.

Η πολιτική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα ενισχύεται και είναι πλέον ο ρυθμιστής των εξελίξεων, ως επικεφαλής του σχηματισμού της Δημοκρατικής Παράταξης, που θα δώσει στη χώρα προοδευτική κυβέρνηση για να τη βγάλει από τη κρίση.

 Η εμφανής αδυναμία του Μητσοτάκη να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση, οι διαρκείς ανατροπές του συσχετισμού πολιτικής επιρροής ανάμεσα στον ίδιο και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η αναπόφευκτη  εκπόνηση σκληρού  προϋπολογισμού για το 2022 -ώστε να μην χρεοκοπήσει το κράτος- δίνουν στο σχεδιασμό των πρόωρων εκλογών χαρακτήρα απονενοημένης κίνησης.