Η φίμωση του Τσίπρα στη Βουλή από τον «διατεταγμένο» Τασούλα δείγμα καθεστωτικής γραφής του Μητσοτάκη – Αλλά και επικοινωνιακή γκάφα για τα χρέη της ΝΔ

Του Γ. Λακόπουλου

«Πρόεδρος  σε διατεταγμένη υπηρεσία, κατώτερος του ρόλου του» χαρακτηρίσθηκε ο Κ. Τασούλας  μετά την εικόνα στη Βουλή που μιλούσε μόνη της: όρμησε στη συνεδρίαση, εμφανώς κατ’ εντολήν, κατέβασε τον προεδρεύοντα αντιπρόεδρο και δεν επέτρεψε να μιλήσει ο αρχηγός της αξιωματικής  αντιπολίτευσης, όπως είχε κάθε δικαίωμα.

 Ο Αλέξης Τσίπρας θα αναφερόταν στα χρέη της ΝΔ στις  τράπεζες, που αυξήθηκαν επί Μητσοτάκη- ο οποίος αρνήθηκε να παραστεί για να δώσει απαντήσεις.

Ως  απολογητής για την απουσία του εμφανίσθηκε ο Προέδρος  του Κοινοβουλίου,  ως μη όφειλε.

 Η -εμφανής τις τελευταίες μέρες – νευρικότητα του Μεγάρου Μαξίμου  για την υπόθεση των χρεών , οδήγησε τον Πρόεδρο της Βουλής  σε μια κίνηση που αποτελεί  κόλαφο για τον ίδιο, κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και επικοινωνιακή γκάφα για την κυβέρνηση.

Για τους πολιτικούς παρατηρητές ο Κ. Τασούλας θεωρείται ήδη ο χειρότερος πρόεδρος  της Βουλής από τη Μεταπολίτευση -καθως τον κρίνουν ανίκανο  να σταθεί στο αξίωμα που τίμησαν με το κύρος τους ο Αθ. Τσαλδάρης, ο Γ. Αλευράς και ο Απ. Κακλαμάνης.

 Προς δικαίωσή τους εμφανίσθηκε  τώρα σε ρόλοό υποτελούς  της  κυβέρνησης.  Όπως λένε όσοι είδαν την αλγεινή σκηνή, «έτρεξε ασθμαίνων να επιβάλει  παραβίαση του Κανονισμού « για μην μιλήσει ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης -τέταρτος κατά σειρά πολιτειακός παράγων.

Η συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται ευρέως ως «δουλική και αντικοινοβουλευτική» και κατά τους βουλευτές της  αντιπολίτευσης «τον παραδίδει στην Ιστορία με ακόμη πιο μελανά χρώματα».

Πολλοί βουλευτές  θεωρούν ότι η συμπαιγνία Τασούλα- συστήματος Μητσοτάκη συνιστά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.  Αναφέρουν  μάλιστα ότι ουδείς είχε διανοηθεί ως τώρα να  ποδοπατήσει τον Κανονισμό και την κοινοβουλευτική παράδοση  απαγορεύοντας  παρέμβαση του επικεφαλής του δευτέρου κόμματος της Βουλής, με το γελοίο επιχείρημα ότι συνιστά «ακτιβισμό». 

Παλιός κοινοβουλευτικός τον κατατάσσει δίπλα στον συμπατριώτη του άρπαγα της  κάλπης- κατά τη διάρκεια προεδρικής ψηφοφορίας- Λ. Καλογιάννη, αλλά και σε  έναν αχρείο ονόματι Παπαδόπουλο που είχε απειλήσει στη Βουλή προδικτατορικά να «πιστολίσει» τον  Γεώργιο Παπανδρέου.

Ο ίδιος σημειώνει ότι, όπως ο Γέρος της Δημοκρατίας του απάντησε “αφού το λες εσύ δεν έχει καμία σημασία», ουδείς θα ασχοληθεί εφεξής με τον εντολοδόχο Τασούλα.  Για τον οποίο υπενθυμίζει ότι είχε απασχολήσει  στο παρελθόν τη Βουλή για άλλα  θέματα που δεν προχώρησαν επειδή δεν υπήρξε άρση της  ασυλίας του.

Ωστόσο το σκηνικό που προκάλεσαν στη Βουλή το Μέγαρο Μαξίμου και ο Πρόεδρος της, είναι ταυτόχρονα επικοινωνιακό Βατερλό για την κυβέρνηση.

Για τους ειδικούς έδειξε ότι «φοβούνται τον Τσίπρα στο βήμα της Βουλής , και προτίμησαν να γίνουν καταπατητές της κοινοβουλευτικής νομιμότητας για να τον  σταματήσουν».

Έτσι όμως την πάτησαν:  έμαθαν και όσοι δεν είχαν πάρει είδηση τον λόγο της φίμωσης: να μην ακουστεί ότι επί Μητσοτάκη η ΝΔ οφείλει 350 εκατ. ευρώ.

Τώρα όλοι ξέρουν αυτό που ανέβηκε να πει ο Τσίπρας: «πως ένας Πρωθυπουργός δεν μπορεί να βάλει τάξη στα οικονομικά του κόμματός του, πώς θα βάλει τάξη στην οικονομία της χώρας;».

Η γκάφα παραπέμπει στο ανέκδοτο με τον Πάπα, του οποίου οι επιτελείς προσπάθησαν να διαψεύσουν μια είδηση σε βάρος του σε τοπική εφημερίδα και την έμαθε όλος ο πλανήτης.

Για ορισμένους παρατηρητές αυτά χτυπάνε το καμπανάκι του κίνδυνου  όχι μόνο για το είδος διακυβέρνησης που προσπαθεί να επιβάλει ο Μητσοτάκης,- ασκώντας τη εξουσία ως κληρονομικό δικαίωμα,- αλλά και το είδος του καθεστώτος στο οποίο προσπαθεί να την εντάξει .

Κρίνουν ότι προσπαθεί να μην ελέγχεται από πουθενά και από κανέναν.  Από τα ΜΜΕ δεν ελέγχεται ήδη,  με βάση τις εξυπηρετήσεις  στους μιντιάρχες. Αλλά η  προσπάθεια να μείνει και έξω από τον έλεγχο της Βουλής είναι πλήγμα στη  Δημοκρατία.

Πολλοί πλέον συγκλίνουν ότι αυτό  που έκανε ο Τασούλας είναι ένα ακόμη δείγμα καθεστωτικής γραφής του Πρωθυπουργού, ανάμεσα σε άλλα:  εξαγορά της ενημέρωσης, προσωπικός έλεγχος της ΕΥΠ, υποδούλωση των υπουργών και  συγκέντρωση όλων των εξουσιών στα χέρια του, παράκαμψη των θεσμών και περιφρόνηση των πολιτικών κανόνων.

 Αξιολογώντας το  περιστατικό της Βουλής σημειώνουν ότι “ξεχειλίζει το ποτήρι …». Πάλι καλά που ο Τασούλας δεν ζήτησε να συλληφθεί κιόλας  ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» λένε.

Ο Σαμαράς, που δεν μίλησε ούτε μια φορά ως πρωθυπουργός με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δεν πήγε καν να του παραδώσει, είναι αγγελούδι μπροστά τους.

Δεν έχουν άδικο. Όταν ο Πρόεδρος Βουλής λέει « δεν θα επιτρέψω την μετατροπή της Βουλής σε αχρείαστο σκηνικό πολιτικού ή κομματικού ακτιβισμού» και θεωρεί τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών «μονολόγους ή μονόπρακτα» καταλύει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.

Χωρίς ελευθερία λόγου στη Βουλή το πολίτευμα μετατρέπεται σε   καρικατούρα του καθεστώτος  Όρμπαν….