Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η απομόνωση Μητσοτάκη και η στάση της λοιπής αντιπολίτευσης.
Και οι πέτρες ξέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τους τελευταίους μήνες οργανώνει τη συγκάλυψη των ευθυνών του στο σκάνδαλο των υποκλοπών με αντιδημοκρατικές μεθόδους.
Φιμώνει πρόσωπα, ακυρώνει θεσμούς και νομοθετεί την εφεξής αναδιοργάνωση των δράσεων της ΕΥΠ, με πρότυπο τον διαβόητο «Κουτσονόμο», στο σκάνδαλο Κοσκωτά.
Με δήθεν «έρευνα» για όσα έπραξε ως τώρα, από τη Δικαιοσύνη, ακινητοποιώντας όμως τις διαδικασίες της δια του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που ο ίδιος τοποθέτησε.
Η λειτουργία του Κοινοβουλίου σ’ αυτό το θέμα είναι πρακτικά μπλοκαρισμένη. Ο Πρωθυπουργός αρνείται να δώσει απαντήσεις στην Ολομέλεια και στην Επιτροπή Θεσμών ο Τασούλας επιβάλει συσκότιση, με μόνο επιχείρημα της αριθμητική πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος.
Η κυβέρνηση δεν θέλει την αλήθεια. Το αντίθετο, προσπαθεί να τη κρύψει, γιατί είναι ένοχος ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Αλλιώς θα ανέθετε την έρευνα σε Ανεξάρτητη Επιτροπή, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, σε ανάλογες περιπτώσεις.
Ο σκοπός της κυβέρνησης είναι να μείνουν ενταφιασμένες οι παράνομες, τάχα «νόμιμες», «επισυνδέσεις» δεκάδων πολιτικών, δημοσιογράφων, στρατιωτικών, ακόμη και υπουργών.
Εκτός όσων έχει αναλάβει το Predator.
Δεν δέχεται ούτε καν την έρευνα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – που στο τέλος είναι αδύνατο να αποφύγει. Και αδιαφορεί για το στιγματισμό της εκτροπής που η ίδια οργάνωσε από τα μεγάλα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.
Η κυβέρνηση ταπεινώνει διεθνώς την Ελλάδα για να αποφύγει τον καταλογισμό των ευθυνών σε όποιον τις έχει…
Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να αποσύρει το κόμμα του από την κοινοβουλευτική διαδικασία μέχρι να υπάρξει πραγματική έρευνα, ή να προκηρυχθούν εκλογές είναι πράξη προστασίας του δημοκρατικού Πολιτεύματος και εμπιστοσύνης στον ελληνικό λαό.
Θεμελιώδεις λειτουργίες της Πολιτείας ακυρώνονται σε κλίμα ζόφου, που κλείνει στόματα και αναγκάζει έναν υπουργό τον οποίο η – υπό τον Πρωθυπουργό – ΕΥΠ παρακολουθούσε αποδεδειγμένα, να εμφανίζεται σχεδόν πανευτυχής και ευχαριστημένος.
Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στόχος της παρακολούθησης επί μήνες, σαν να είναι ύποπτος για βλάβη του εθνικού συμφέροντος, εμφανίζεται να αποδέχεται την κυβερνητική «εμπιστοσύνη» που ανανεώνει τη θητεία του.
Ο Πρωθυπουργός που – εκ των πραγμάτων – φέρει προσωπικά την ευθύνη για τις υποκλοπές, αντί να την αναλάβει, πότε «δεν γνώριζε», πότε «δεν ενημερώθηκε» και πότε μιλάει για «κύκλους» της ΕΥΠ που αυτονομήθηκαν – δηλαδή για παρακράτος επί των ημερών.
Ψεύδεται, παραπληροφορεί, κρύβεται, διαστρεβλώνει και αποφεύγει να απαντήσει.
Εκ παραλλήλου επιτίθεται σε ΜΜΕ που αποκαλύπτουν τις υποκλοπές, συκοφαντεί τον ανεπίληπτο επικεφαλής της ΑΔΑΕ και τροφοδοτεί την τρομοκράτηση των δικαστικών λειτουργών – εξαπολύοντας την ακροδεξιά ομάδα της κυβέρνησης να ασχημονεί.
Σ’ αυτές τις συνθήκες η πρωτοβουλία Τσίπρα αφυπνίζει τη δημοκρατική συνείδηση της κοινωνίας, χτυπώντας την καμπάνα των κίνδυνων. Κινείται απολύτως θεσμικά και ασκεί δικαίωμα του ως πολιτειακός παράγων και εν δυνάμει Πρωθυπουργός.
Αφού εξάντλησε όλα τα μέσα για στοιχειώδη λειτουργία της Βουλής, της Δικαιοσύνης και εν τέλει του Πολιτεύματος.
Η αποχώρησή από τις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες είναι εργαλείο περιφρούρησης της Δημοκρατίας και παρέχεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Από πολιτική άποψη είναι καθήκον για έναν πολιτικό αρχηγό…
Είναι αναμενόμενη η επιχείρηση της κυβέρνησης – με τους μηχανισμούς της – να υπονομεύσει και να συκοφαντήσει, με τη συνδρομή εξαγορασμένων ΜΜΕ και δουλικών δημοσιογράφων – την πρωτοβουλία που ανέλαβε στο όνομα της Δημοκρατικής Παράταξης, της οποία το κόμμα του αποτελεί τον κεντρικό άξονα.
Αλλά η πρωτοβουλία δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση και τους κεκράκτες της. Απευθύνεται στον λαό και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Σ’ αυτή την κίνηση οφείλουν να εντάξουν τις δυνάμεις τους όλες οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις και να απέχουν από τις ψηφοφορίες της Βουλής εφόσον ο Πρωθυπουργός δεν συναινεί στην ανάρτηση και ανεπηρέαστη Διερεύνηση του σκανδάλου, ή στην προκήρυξη εκλογών για να μιλήσουν οι ψηφοφόροι.
Είναι υποχρέωση των επικεφαλής τους, ειδικά στο κόμματα στης δημοκρατικής Παράταξης, να συνταραχθούν με αυτή την πρωτοβουλία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ως ένδειξη σεβασμού στους ψηφοφόρους τους και τους θεσμούς της Δημοκρατίας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ήλθε η ώρα να αναλάβουν οι πολιτικές ηγεσίες τις ευθύνες τους, να μετρηθούν με την Ιστορία και να συμβάλουν στην απεμπλοκή της χώρας από τη δυστοπία που βιώνει, με τον μόνο δημοκρατικό τρόπο που έχει ο Κοινοβουλευτισμός: τις εκλογές.
Η κυβέρνηση θα κινδυνολογήσει, θα απειλήσει, θα εκβιάσει και θα παραπληροφορήσει, θα καταφύγει σε ευτελείς συμψηφισμούς, διεστραμμένη παρελθοντολογία και μεταφορά της συζήτησης στη διαδικασία και όχι στην ουσία για να μειώσει την αξία του αιτήματος Τσίπρα.
Αλλά ο Μητσοτάκης έχει καταδικαστεί από την ίδια τη στάση του στη Βουλή, όταν επέμενε ότι ουδέν γνωρίζει και συνεπώς δεν υπάρχουν παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ και τις κατασκευάζουν τα ΜΜΕ, η αξιωματική αντιπολίτευση και κάποιοι… άγνωστοι! Αντί να σηκώνει το γάντι και να προκηρύξει εκλογές…
Από μόνο του αυτό είναι ομολογία ενοχής. Αν το έλεγε μπροστά σε κόσμο θα τον έπαιρναν με τις ντομάτες. Αν εμπιστευόταν τον λαό και το «δημοσκοπικό του προνόμιο» θα έστηνε κάλπη…
Θα ήταν τραγικό αν η πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευσης, που γνωρίζει καλά ότι οι υποκλοπές έγιναν από την ΕΥΠ που διευθύνει προσωπικά ο Πρωθυπουργός, συνταχθεί – με οποιοδήποτε τρόπο με την κυβέρνηση, τον Μητσοτάκη και το παρακράτος του.
Θα εκτεθούν τα κόμματά της, αν ολοκληρώσουν την «ψήφο εμπιστοσύνης» που του έδωσε η ΚΟ της ΝΔ όσων του ζητούσαν τις εξηγήσεις που δεν έδωσε συμπεριλαμβανομένων. Η αντιπολίτευση οφείλει να τον αφήσει μόνο του στη Βουλή που ο ίδιος δεν σέβεται…
Καθαρές κουβέντες, ο Ανδρουλάκης, ο Βαρουφάκης, ο Κουτσούμπας – ακόμη και ο Βελόπουλος και τα κόμματά τους οφείλουν να αντιδράσουν με κριτήριο τον ρόλο που τους δίνει το Σύνταγμα και το νόημα που έχει η ψήφος του λαού που εκπροσωπούν. Οτιδήποτε πέραν της συμμετοχής στο κοινοβουλευτικό εμπάργκο με αίτημα τις εκλογές είναι ανοχή.
Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Αλλά το δικαίωμα του λαού να δώσει ο ίδιος τη λύση, δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς. Όλοι κρίνονται πλέον…
ΥΓ. Για να μην κρυβόμαστε: είναι κρίσιμης σημασίας με ποια πρόσωπα στο προσκήνιο θα υπερασπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, την πρωτοβουλία του προέδρου του. Οι προβοκάτσιες θα πάνε σύννεφό από τον κυβερνητικό μηχανισμό και τους διατεταγμένους του μιντιακού στερεώματος.
AΠΟ ΤΟ ΙΕIDISEIS.GR
