Του Μελέτη Ρεντούμη
Το φαινόμενο των καταλήψεων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι μία μάστιγα για την ελληνική κοινωνία και για την εκπαίδευση ειδικότερα, ιδίως όταν παρατηρούμε ότι συνεχίζονται σε αρκετά ιδρύματα, μετά από κάθε απόφαση της κυβέρνησης να περάσει από την Βουλή μία συγκεκριμένη μεταρρύθμιση ή νομοσχέδιο που θίγει συγκεκριμένα συμφέροντα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και μεμονωμένων συντεχνιών και συνδικαλιστικών οργανώσεων και παρατάξεων.
Την δεδομένη στιγμή παρατηρούμε λόγω της επικείμενης ψήφισης του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, το οποίο έχει καθυστερήσει εδώ και δεκαετίες, με στόχο να δώσει επιπλέον επιλογές εκπαίδευσης, αλλά και να αυξήσει την εξωστρέφεια της χώρας μας, αρκετά πανεπιστημιακά ιδρύματα να συνεχίζουν τις καταλήψεις, αλλά το χειρότερο από όλα, είναι να μην γίνεται αποδεκτή σε κάποιες περιπτώσεις η εναλλακτική των ψηφιακών εξετάσεων με απομακρυσμένη πρόσβαση των φοιτητών, ώστε να μην χαθεί το εξάμηνο και η γενικότερη πρόοδος των φοιτητών με σύμμαχο την τεχνολογία.
Είναι αξιοσημείωτο μάλιστα, πως στο ΑΠΘ σε συγκεκριμένο τμήμα αποφασίστηκε να μην διεξαχθούν εξετάσεις από απόσταση με δικαιολογία την διαβλητότητα των εξετάσεων, γεγονός που φέρνει το πανεπιστήμιο πολλά χρόνια πίσω, με αποτέλεσμα καθηγητές αλλά και πρυτανικές αρχές, άτυπα να υποστηρίζουν την κατάληψη δημόσιας περιουσίας.
Είναι θετικό πως σε αυτή την περίπτωση η δικαιοσύνη επενέβη άμεσα με εισαγγελική παρέμβαση, ώστε να εξεταστούν οι αποφάσεις της πρυτανείας, αλλά και όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί με στόχο την αποτροπή των καταλήψεων, με το ερώτημα μάλιστα της παράβασης καθήκοντος εκ μέρους της διοίκησης του ιδρύματος.
Βέβαια το ερώτημα που τίθεται, πέρα από την αυτονόητη παρέμβαση της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, είναι κατά πόσο η κυβέρνηση που εισηγείται τα νομοσχέδια και έχει την ευθύνη της τήρησης των νόμων, τελικά το πράττει στο ακέραιο, καθώς είναι αδιανόητο να παραμένουν κλειστά μεγάλα ιδρύματα της χώρας και δημόσιοι λειτουργοί, τόσο καθηγητές όσο και πρυτάνεις, να αρνούνται την διενέργεια εξετάσεων, όταν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις για την διεξαγωγή τους, όπως η προφορική εξέταση, οι ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών, η εξέταση με ανοικτά βιβλία και συνδυασμός των παραπάνω, που μπορούν άνετα να δώσουν ένα αποτέλεσμα αξιολόγησης, ώστε να προχωρούν τα διδακτικά εξάμηνα χωρίς διακοπές και παρανομίες.
Είναι προφανές βέβαια, πως το μέτρο των ηλεκτρονικών, ψηφιακών εξετάσεων, είναι ένα συμπληρωματικό μέτρο ανάγκης και δεν μπορεί να κρύψει την εικόνα διάλυσης των πανεπιστημίων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση, παρά τους εκβιασμούς συγκεκριμένων μειοψηφιών, τόσο φοιτητικών παρατάξεων, εξωπανεπιστημιακών, όσο και καθηγητών και πρυτανικών αρχών, οφείλει άμεσα να αποκαταστήσει την τάξη και να προασπίσει το δημόσιο αγαθό της ανώτατης εκπαίδευσης πριν την τελική του απαξίωση.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός