Του Γ. Λακόπουλου
Όλο και μεγαλύτερη απόσταση από την προοπτική της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ- και συνεπώς και την προοπτική της προοδευτικής κυβέρνησης που θα αντικαταστήσει τη σημερινή- παίρνει ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Στην τελευταία εμφάνισή του στην εκπομπή MEGA Σαββατοκύριακο και ενώ στο Φάληρο συνεχιζόταν το συνέδριο της αξιωματικής αντιπολίτευσης -στο οποίο ο ίδιος προτίμησε να υποεκπροσωπηθεί- από όπου ο Αλέξη Τσίπρας του απηύθυνε πρόσκληση συμπόρευσης, διατύπωσε απόψεις που κινούνται ανάμεσα στον μικρομεγαλισμό και την παραδοξολογία.
“Η ηγεσία της ΝΔ βλέπει την αυτοδυναμία να της κουνάει το μαντήλι, και του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έχει καμία τύχη να είναι πρώτο κόμμα” είπε.
Ο ίδιος θέλει “ισχυρό ΠΑΣΟΚ” ώστε “η πρωθυπουργία Τσίπρα και Μητσοτάκη να αποτελούν παρελθόν και όσο πιο ισχυροί είμαστε, σενάριο πρωθυπουργίας Μητσοτάκη ή Τσίπρα δε θα υπάρξει”.
Εμφανίζοντας ως επιχείρημα ότι “στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποθεώθηκε ο Πολάκης”, το προβάλλει ως λόγο να μην συγκλίνουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Παράλληλα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμπράξει ο ίδιος με τη ΝΔ σημειώνοντας: “Υπάρχουν με όλα τα κόμματα σημεία που συμφωνούμε”.
Από το συνδυασμό αυτών των τοποθετήσεων ΄προκύπτει η επιδίωξή του είναι να αποκλείσει την προοδευτική κυβέρνηση. Μιλάει για “σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα”, αλλά ταυτόχρονα το αποκλείει, αφού με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συζητήσει γι’ αυτό.
Ισορροπίες με τον Λοβέρδο
Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να δαγκώσει περισσότερο από όσο μπορεί να μασήσει. Αν πίσω από τον ισχυρισμό ίσων αποστάσεων- ” ούτε Τσίπρας, ούτε Μητσοτάκης” -υπολανθάνει το ενδεχόμενο της δίκης του πρωθυπουργίας- θα θέσει σε αμφιβολία της σοβαρότητά του.
Άλλοι ωστόσο θα διαβλέψουν την περίεργη φιλοδοξία που φτάνει μέχρι την ανάθεση της τρίτης εντολής για σχηματισμό κυβέρνησης στον ίδιο ώστε απλώς να δείξει ότι μπορεί να είναι διαμορφωτής των εξελίξεων- θέτοντας στα μεγάλα κόμματα ακόμη και τον απίστευτο όρο να παραμερίσουν τις ηγεσίες τους και να συμπράξουν μαζί του σε πρωθυπουργία που δεν θα έχει λαϊκή εντολή.
Ωστόσο επιβαρύνοντας στον λόγο του με τέτοια στοιχεία, βλάπτει το κόμμα του εκλογικά. Ήδη υπάρχουν δυο τάσεις για αντίστοιχη συνεργασία είτε με τη ΝΔ είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ο ίδιος πήρε την εντολή να αποκλείσει τη συνεργασία με τη Δεξιά.
Αλλιώς θα ψήφιζαν τον Λοβέρδο, με τον οποίο ο ίδιος προσπαθεί να βρει ισορροπίες, παρά την επιβάρυνση του πρώην αντιπάλου του δίωξη για δωροδοκία στο σκάνδαλο Νοβάρτις. Νέος αρχηγός, νέα ήθη δεν το λες…
Παζάρια με τους Παπανδρέου
Εκ παραλλήλου όμως σε διαβούλευση βρίσκεται και με τον έτερο αντίπαλο του Γ. Παπανδρέου στον οποίο έχει παραχωρήσει ήδη τους πόρους και την εξουσιοδότηση για την Σοσιαλιστική Διεθνή και προτίθεται να παραχωρήσει ακόμη δυο…έδρες στην οικογένειά του.
Μια στον ίδιο τον πρώην Πρωθυπουργό, με τον διορισμό του εκ νέου στη Βουλή, δια του ψηφοδελτίου ένταξη της Αχαΐας, οπότε θα υποκλέψουν πάλι την έδρα του βουλευτή που θα κερδίσει στην κάλπη.
Δεύτερη στον αδελφό του Νίκο Παπανδρέου, που αφού δεν κατάφερε να εκλεγεί ευρωβουλευτής -με τη χρήση του ονόματος, καθώς άλλη πολιτική δραστηριότητα δεν έχει- τώρα φέρεται να διεκδικεί έδρα στην ελληνική Βουλή ως υποψήφιος της Β’ Πειραιά, όπου υπάρχει ισχυρός πυρήνας ΠΑΣΟΚ.
Αν αυτά ισχύσουν και με δεδομένη την προσπάθεια της οικογένειας Παπανδρέου να μπουν στη Βουλή και άλλοι εκλεκτοί της, ο Ανδρουλάκης διακινδυνεύει να δημιουργήσει πενταμελή παπανδρεϊκή Κοινοβουλευτική Ομάδα, που θα στραφεί εναντίον του -και εναντίον του ΠΑΣΟΚ, όπως έκαναν το 2015.
Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα δείχνουν να παίρνουν δρόμο εντελώς διαφορετικό από αυτό που προσπαθούσε να δείξει ο Ανδρουλάκης διεκδικώντας τη ηγεσία.
Εκτός των άλλων δείχνει προθυμία να κινηθεί στη λογική της διαπλοκής- που είχε επέμβει στην ανάδειξη ηγεσίας, υπέρ άλλου υποψηφίου, αλλά επιδιώκει τη “στρατολόγηση” του εκλεγέντος αρχηγού.
Εντός του ΚΙΝΑΛ, ο Ανδρουλάκης κινείται ισορροπώντας, με το “παλιό” που θα απομάκρυνε. Στην πολιτική σκηνή εμφανίζοντας ή κρύβοντας τις επιδιώξεις του και στην πράξη διευκολύνει μιντιακό και οικονομικό παράγοντα που δεν κρύβει ότι επενδύει εκ νέου εναντίον του Τσίπρα.
Την ίδια στιγμή δείχνει να μην διαβάζει την επένδυση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι ήδη αναδεικνύεται από έγκυρα ευρωπαϊκά ΜΜΕ.
Χωρίς να αποσαφηνίσει πλήρως την πορεία του ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, συγκρουόμενος ευθέως με το σύστημα Μητσοτάκη και επιδίωξη συγκρότησης προοδευτικής κυβέρνησης- με συσχετισμούς που θα ορίσουν οι πολίτες- θα δει το μέλλον του να αρχίσει να θολώνει…
