Του Γ. Λακόπουλου.
Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης η μεταφορά ενός εκ των αδελφών Μίλιμπαντ στην Ελλάδα και ποιός από τους δύο; Το 2010 η μάχη για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος μετά την παραίτηση του Γκόρντον Μπράουν κρίθηκε ανάμεσα σε δυο αδέλφια.
Ο Εντ Μίλιμπαντ είχε κερδίσει τον αδελφό του Ντέιβιντ, ο οποιος αργότερα εγκατέλειψε το δημόσιο βίο. <Η πολιτική δεν θα είναι ποτέ ίδια χωρίς αυτόν>, είπε ο νικητής, που μόλις πρόσφατα απέτυχε να νικήσει τον Κάμερον και παραιτήθηκε την ηγεσία, που κέρδισε στην αδελφοκτόνα αναμέτρηση.
Η μεταφορά αυτής της κάπως σαιξπηρικής υπόθεσης της οικογένειας Μίλιμπαντ στην οικογένεια Μητσοτάκη με τα πρόσωπα της Ντόρας Μπακογιάννη και του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει σασπένς και ενδιαφέρον.
Θεωρητικά η Ντόρα έχει την πρώτο καθεδρία. Αλλά στην πράξη αυτό δεν λειτουργεί παρ ότι και οι δυο οικογένειες χαρακτηρίζονται πατριαρχικές.
Ο Κυριάκος από τότε που μπήκε στην πολιτική έχει το δικό του δρόμο, το δικό του μηχανισμό, τους δικούς τους υποστηρικτές και τη δική του πολιτική. Προφανώς και τις δικές του φιλοδοξίες, οι οποίες τοποθετούνται πλέον από πολλούς στην κούρσα για τη διαδοχή του Αντώνη Σαμαρά.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ , συντάχθηκε στο Μνημόνιο του 2010 με τον – μάλλον απερχόμενο πλέον – αρχηγό της ΝΔ , που νωρίτερα είχε νικήσει την αδελφή του. Ήταν υπέρ του Μνημονίου και το έδειξε, αλλά το καταψήφισε, ακολουθώντας την κομματική γραμμή, όπως λέει σήμερα, υποδηλώνοντας ότι δεν θα κάνει το ίδιο αν χρειαστεί.
Η Ντόρα καταψήφισε ,διαγράφηκε και ίδρυσε το δικό της κόμμα με πέντε βουλευτές στους όποιους δεν συγκαταλέγονταν ο αδελφός της- δεν έκρυβε άλλωστε ότι διαφωνούσε με το εγχείρημα της. Όσοι θεώρησαν ότι το παιχνίδι ήταν σικέ, δεν βρήκαν στη συνέχεια ενδείξεις να το επιβεβαιώσουν.
Η Ντόρα δεν πήγε καλά , στις εκλογές, όπως δεν πήγε και ο Σαμαράς, επέστρεψε χωρίς να πάρει κυβερνητικό αξίωμα παρ ότι η δική της εκδοχή δικαιώθηκε και διατήρησε τις αποστάσεις έχθρας από τον Σαμαρά.
Αντίθετα ο Κυριάκος μπήκε στις κυβερνήσεις του και καθώς θεωρήθηκε ένας από τους καλύτερους υπουργούς του, άρχισε να διαγράφεται το προφίλ του δελφίνου.
Ορισμένοι μάλιστα παρατηρούν ότι πέρα από τα χαρακτηριστικά του τεχνοκράτη που τα καταφέρνει ως εκσυγχρονιστής στην πολιτική , η απήχηση τους είναι πολύπλευρη.
Διατηρεί τις παραδοσιακά καλές σχέσεις του με τον Κωστή Χατζηδάκη,- έναν από τους καλύτερους ευρωβουλευτές που είχε η χώρα και νεωτεριστή υπουργό Ανάπτυξης που σαρώθηκε από τη λαϊκίστικη στροφή του Σαμαρά- αλλά τον ακολουθεί και ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο νεώτερος από τα παιδιά του Μητσοτάκη, στα 47 του σήμερα , με υψηλές εκλογικές επιδόσεις στη Β Αθήνας και βαρύ βιογραφικό με σπουδές στο Χάρβαρντ έχει τις προϋποθέσεις να διεκδικήσει από άλλο δρόμο αυτό που δεν κατάφερε η αδελφή του .
Από μια άποψη με την Ντόρα ήδη υποψήφια για τη ρεβάνς απέναντι στον Σαμαρά, ο ίδιος δεν έχει πολλές επιλογές. Η θα τη στηρίξει – αλλάζοντας πολλές από τις πολιτικές εκτιμήσεις του ως τώρα –ή θα δοκιμάσει ο ίδιος τις δυνάμεις του. Να στηρίξει άλλον υποψήφιο δεν μπορεί.
Ότι ανεβάζει διαρκώς τους τόνους της κριτικής του προς το σύστημα Σαμαρά τελευταία, είναι ένδειξη για το πρώτο. Αλλά σ αυτή την περίπτωση κόβει το δρόμο της Ντόρας που δεν θα έχει άλλη ευκαιρία.
Αυτό δεν μπορεί να μην συζητηθεί στην οικογένεια. Σε αυτή την περίπτωση η ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Κυριάκου για την ηγεσία υπόκειται σ αυτό που έλεγε η Αμερικανίδα συγγραφέας Αιν Ράντ : < Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα μου το επιτρέψει, αλλά ποιος θα με σταματήσει.>