Κυριάκος Μητσοτάκης: Tζακ ποτ

Toυ Γ. Λακόπουλου

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι  ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης – για να μη πούμε  στην ιστορία του  νεοελληνικού κράτους- που παρέλαβε διαχειρίσιμη οικονομία. Γι’ αυτό και είναι ο πρώτος που δεν πρόφερε ποτέ τη φράση «καμένη γη». 

Πώς να το πει με 37 δισ. καβάτζα, την ανεργία σε πτώση, την οικονομία σε ανάκαμψη και χωρίς Μνημόνιο;

 Έτσι έγινε και ο πρώτος Πρωθυπουργός που κυβέρνησε για έξι μήνες απλώς εκτελώντας …τον προϋπολογισμό του αντιπάλου του.  Ήταν το πρώτο λαχείο που του έτυχε.

 Αλλά όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Έτσι το  2020 έφτασε  δυσοίωνο. Η κυβέρνηση- ανεμομαζώματα που σχημάτισε απέκτησε το στίγμα της αποτυχίας μόλις σε έξι μήνες.

Οι υποσχέσεις άρχισαν να ακυρώνονται ή να στέλνονται στις ελληνικές καλένδες. Οι υπουργοί ο ένας μετά τον άλλον αποδεικνύονταν ανεπαρκείς. Οι επενδυτές δεν ήλθαν. Οι δείκτες την οικονομία πήραν την κατηφόρα.

Εκ παραλλήλου ο ίδιος αποδείχθηκε τραγικός στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων. Οι κολωτούμπες του στις  Πρέσπες, το μεταναστευτικό και τα ελληνοτουρκικά τον εξέθεταν στο ακροατήριο του.

Αναζητούσε τροπο να στήσει κάλπες εντός του 2020 για να «κάψει» την απλή αναλογική, προτού προλάβει να οργανωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς καν να γνωρίζει τι θα σήμαινε για την κυβερνητική ευστάθεια -και λόγω Σαμαρά-ο ανασχηματισμός που κατ’ ανάγκην θα έκανε. 

Και τότε κέρδισε το δεύτερο λαχείο.  Η εμφάνιση του κορονοϊού στον ορίζονται  στην αρχή αντιμετωπίσθηκε με ελαφρότητα ως «ήπια» γρίπη, στην οποία μπορούσε να στηθεί επικοινωνιακή  επιχείρηση αναστήλωσης του προφίλ του- όπως και έγινε.   

Αλλά η έκταση της επιδημίας στην Ευρώπη μετέτρεψε αυτή την επικοινωνιακή άσκηση σε στοίχημα σωτηρίας για την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό.

Κάνοντας απλώς ό,τι  και άλλες χώρες στην Ευρώπη -παρά τους κομπασμούς για «πρωτιές»- έδωσε έμφαση στην τρομοκράτηση του πληθυσμού, στην καλλιέργεια του φόβου που έκανε τους πάντες να αισθάνονται μελλοθάνατοι.

Για να είναι μονά -ζυγά  δικά του παρέδωσε την διακυβέρνησης στους  γιατρούς- κρατώντας για τον εαυτό του το κερασάκι: τα «διαγγέλματα». Του βγήκε.

 Για πολλούς λόγους -μεταξύ των οποίων και τα μέτρα που εφάρμοσε αποφασιστικά  και με απειλές προστίμων, αλλά όχι αποκλειστικά γι’ αυτό. Η ουσία είναι ότι ο κορονοϊός πέρασε ξώφαλτσα από την Ελλάδα-όπως και από τα Βαλκάνια γενικότερα. 

Αναπόφευκτα ο Μητσοτάκης απογειώθηκε, με την  συνδρομή και των  μιντιακών και δημοσκοπικών  αεροστάτων. Έγινε πανίσχυρος και η αποδοχή του ανέβηκε σε επίπεδα αδιανόητα για πολιτικό με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Όχι γιατί το λένε οι δημοσκόποι- που δεν έχουν καμία αξιοπιστία από τη στιγμή που δεν έχουν κανένα έλεγχο. Αλλά γιατί ήταν φανερό δια γυμνού οφθαλμού. «Τα πήγε καλά», ακούγεται παντού.

Αλλά στην πολιτική αυτές οι δάφνες μαραίνονται σύντομα. Στην περίπτωση Μητσοτάκη   και δραματικά. Η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης υπήρξε πειστική, εκ του αποτελέσματος στη συνείδηση των ανθρώπων.

Αλλά υπήρξε καταστροφική στην οικονομία και η επερχόμενη ύφεση έφερε  την κυβέρνησή του σε παραζάλη. Άρχισε να αναζητά πάλι ημερομηνία για εκλογές για να αξιοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο που απέκτησε. 

Στο εσωτερικό η κυβέρνησή του είχε πλέον επιβαρύνσεις και με σκάνδαλα. Στον ευρωπαϊκό  χώρο δεν μπόρεσε αν πάρει καμία πρωτοβουλία και απλώς ακολουθούσε στον Μακρόν στις φρούδες ελπίδες του ευρωομολόγου.

Αργά ή γρήγορα θα επέστρεφε στην πορεία του Γ. Παπανδρέου που με αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν άντεξε πάνω από δυο χρόνια. Και τότε του ήλθε το τρίτο λαχείο.

Ο γαλλογερμανικός άξονας που κρατάει τις τύχες της κοινοτικής Ευρώπης αφυπνίστηκε. Κυρίως για να σωθούν οι μεγάλες οικονομίες που έπληξε  η πανδημία.

Έτσι διαμορφώθηκε ένα πακέτο επιδοτήσεων και δανεισμού που αποτελεί τομή στην πορεία της Ένωσης. 

Εκ των πραγμάτων η Ελλάδα ως αδύναμος κρίκος -και για τον .. εμπιστεύονται, όπως λέει ο Πρωθυπουργός- θα ευνοηθεί προνομιακά.

Δεν ξέρουμε πού θα καθίσει τελικά η μπίλια και πόσα κονδύλια σε δάνεια και επιχορηγήσεις, θα μπορεί να διεκδικήσει -και όχι φυσικά να εισπράξει, που προπαγανδίζει  η κυβέρνηση-και με ποιους όρους. Αλλά θα είναι πολλά τα λεφτά.

Ο Μητσοτάκης εκεί που πήγαινε για το χαμό, κέρδισε το τζακ ποτ. Τώρα εκτός από πολιτικό κεφάλαιο έχει και πραγματικά κεφάλαια.  

Η Ελλάδα, αν η κυβέρνηση αποδειχθεί σοβαρή,  αξιόπιστη και  αποτελεσματική στις προτάσεις που θα υποβάλει και τα προγράμματα που θα καταρτίσει  προς χρηματοδότηση– περί αυτού πρόκειται- , μπορεί να κερδίσει πολλά .

Θα τα κερδίσει;  Όλα εξαρτώνται από τον ίδιο τον  Πρωθυπουργό.

Αν διαχειριστεί τα κονδύλια ως Μητσοτάκης- ήτοι με τις γνωστές μεθόδους της οικογένειας και τις πατέντες του πατέρα του -μπορεί στο τέλος να βρεθεί μπλεγμένος. Μαζί  με τον τυχοδιωκτικό εσμό που ετοιμάζει τις κουτάλες για  μεγάλο φαγοπότι.

Αν κυβερνήσει με διαφάνεια, με  προσήλωση στη νομιμότητα, με σεβασμό στους κανόνες πρόσβασης στους κοινοτικούς πόρους, με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον και σε συνεννόηση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, θα περάσει στην Ιστορία.