Του Γ. Λακόπουλου
Θα είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης αυτός που θα αποδείξει ότι η πολιτική είναι σαν τον έρωτα; Τα πάντα μπορούν να συμβούν…
Ερώτηση: τι γύρευε ένας υπουργός στα γυρίσματα της ταινίας για την πορεία του Γιάννη Αντετοκούνμπο προς το NBA;.
Απάντηση με ερώτηση: μπορεί ο Κυριάκος Πιερρακάκης να κάνει ότι ο Κώστας Μητσοτάκης στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ ο Βαγγέλης Βενιζέλος;
Ποιο πράγμα; Να μπει στο κόμμα ως «διεύρυνση» και να βρεθεί στην ηγεσία, αφήνοντας πίσω τους «αυτόχθονες».
Γιατί όχι; Ο πατέρας Μητσοτάκης ήταν αποσυνάγωγος στη Μεταπολίτευση- λόγω του προδικτατορικού άγους της Αποστασίας- και μπήκε στη Βουλή το 1977 με ένα μικρό κόμμα των Βαρδινογιάννηδων.
Αλλά όταν ο Καραμανλής – που δεν ήθελε ούτε να τον μυρίσει- χρειάσθηκε τους 180 , για να μεταπηδήσει στην προεδρία, έγινε υπουργός του – και συνέχισε με τον Ράλλη.
Εν τέλει σε ένα κόμμα βαρόνων, πήρε την ηγεσία ένας ξένος , που υπήρξε αντίπαλός τους.
Πούλησε ότι μπορούσε να νικήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πράγματι, μόνο αυτός μπορούσε να καταφύγει στις αθέμιτες μεθόδους του «βρόμικου 89».
Ο Βενιζέλος ήταν με τους Κεντρώους το 1974- και το σύνθημα «κάθε ψήφος στον Ανδρέα είναι σφαίρα στην καρδιά της Δημοκρατίας». Μακριά από τη γενιά του.
Ως πρόεδρος της ΕΦΕΕ ο Στέφανος Τζουμάκας τον απέβαλε από συνεδρίαση, όταν είπε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ «πράκτορα της ΣΙΑ».
Ωστόσο 15 χρόνια μετά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, προσχώρησε. Για να συνδράμει τον διωκόμενο Παπανδρέου. Ουσιαστικά γιατί είδε πεδίο σταδιοδρομίας.
Πράγματι μετά τον θάνατο του Γεννηματά, την ακύρωση του Άκη και τη χρεοκοπία Σημίτη ήταν η σειρά του.
Η αλαζονεία του έδωσε το κόμμα στον Γ. Παπανδρέου, που του έδωσε το δακτυλίδι το 2012 – και τον έστειλε να χάσει στη θέση του- όπως είχε με αυτόν ο Σημίτης.
Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πάντως ο Μπένυ έγινε- έστω αν το έκανε ουρά του Σαμαρά και το παρέδωσε με 4%. Για να φτάσει τελικά- ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς- να τον πετάξει από τη Βουλή η Φώφη.
Ο τρίτος στον κύκλο των «εισοδιστών» που στο τέλος τα παίρνουν όλα , μπορεί να είναι ο Πιερρακάκης.
Στο ΠΑΣΟΚ φλέρταρε με κάποιους σημιτικούς, κατέληξε στον Βενιζέλο που τον πρότεινε για υπουργό, όταν εξελίχθηκε σε αφανή κυβερνητικό εταίρο του Μητσοτάκη.
Πήρε χαρτοφυλάκιο στα μέτρα του, σε μια περίοδο που η χώρα είχε ανάγκη την ψηφιακή συγκρότηση. Καθώς ο Ν. Παππάς άφησε πολύ χαμηλά τον πήχη, θριάμβευσε. Τόσο που στο Μητσοτακέικο άρχισαν πλέον να τον υποβλέπουν.
Αλλά αυτός αγοράζει διαρκώς δημοσιότητα- και αυτή είναι η σωστή απάντηση για την παρουσία του στον Αντετοκούνμπο: για τον συμβολισμό παράλληλης πορείας.
Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής κάνει γκελ ακόμη και στους οπαδούς της ΝΔ. Κανείς δεν τον συγκρίνει με τους απαξιωμένους του Σημιτισμού που κατέφυγαν στην αυλή του Κυριάκου.
Με τον Δένδια οι Καραμανλικοί βρήκαν ήδη άνθρωπο για τη μετά Μητσοτάκη εποχή.
Η Όλγα Κεφαλογιάννη προβάλλεται πάλι για την δια-οικογενειακή εκδίκηση κατά των Μητσοτάκηδων.
Θα είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης αυτός που θα αποδείξει ότι η πολιτική είναι σαν τον έρωτα; Τα πάντα μπορούν να συμβούν…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR