Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο Κώστας Τσιάρας έχει, κατά νόμο, την αρμοδιότητα να ζητήσει από την Δικαιοσύνη να βρει τι κρύβεται κάτω από την τέφρα της Νοβάρτις -και ποιοι μετέχουν στο συνδικάτο των συνενόχων. Αλλιώς θα καταπλακώσει και τον ίδιο.
Η Νέμεσις, στην οποία αναφέρθηκε το προηγούμενο σημείωμα της στήλης, εμφανίσθηκε την ίδια μέρα.
Μια πλεκτάνη πέντε ετών για να περάσει ως «σκευωρία» το καραμπινάτο σκάνδαλο Νοβάρτις, έσκασε τα χέρια όσων την υπέθαλψαν.
Η σκευωρία τροφοδοτήθηκε ως την τελευταία στιγμή, αλλοιώνοντας την είδηση για το βούλευμα «παραπομπής» της Ελένης Τουλουπάκη και του πρώην υπουργού Παπαγγελόπουλου.
Ποιοι είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της αυταπόδεικτης παραπληροφόρησης; Προφανώς η συμμορία των φυσικών και ηθικών αυτουργών που έστησε και τη μετατροπή του σκανδάλου σε «πλεκτάνη».
Πολύπειρη η δημοσιογράφος η Ιωάννα Μάνδρου, προσπάθησε, με παρρησία, να σώσει ότι μπορεί να σωθεί από την πολυετή σταδιοδρομία της και το κύρος της «Καθημερινής».
Ζήτησε συγνώμη για την «οργανωμένη παραπληροφόρηση» σε ότι αφορά το βούλευμα και πιθανολόγησε «πολιτικά κίνητρα». Χωριό που φαίνεται..
Δεν είναι θέμα μιας μέρας και μιας πληροφορίας. Αποκαλύπτεται ένας πολιτικός και δημοσιογραφικός υπόκοσμος, που έχει εξυφάνει τον ιστό της αράχνης για να σταματήσει η έρευνα για το σκάνδαλο- από τη στιγμή που αναφέρθηκαν ονόματα πολιτικών.
Τα «Άπαντα» όσων έχουν ενορχηστρωθεί από το κέντρο που προσπάθησε να θολώσει τα νερά, αποτυπώνονται σε μαύρες σελίδες της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της Δικαιοσύνης.
Όσοι είχαν, εκ του ρόλου τους, την υποχρέωση να συμβάλουν στην διαλεύκανση του σκανδάλου στρατευθήκαν- για λόγους που ο καθένας ξέρει για τον εαυτό του- στη συγκάλυψη του και την εξόντωση μιας ακέραιης εισαγγελέως.
Κόμματα και ΜΜΕ έγιναν συνήγοροι όσων βρέθηκαν νομίμως υπό έρευνα -νομίμως, αφού υπήρχαν επώνυμες καταγγελίες.
Οι δικαστικοί λειτουργοί και οι δημοσιογράφοι που αναζήτησαν την αλήθεια, όπως οφείλουν, στοχοποιήθηκαν.
Η αποκάλυψη ότι η Δικαιοσύνη δεν τους καταλογίζει τίποτε μεμπτό, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο: κάποιοι ευθύνονται για το δυσώδες νέφος της συγκάλυψης.
Δεδομένου ότι ουδείς παραπέμπεται ως «σκευωρός» – όπως προεξοφλούσαν με προκλητική βεβαιότητα οι Λοβέρδοι και οι Γεωργιάδηδες, είναι η απόδειξη ότι η έρευνα για το σκάνδαλο καλώς έγινε.
Ήταν νόμιμη, δικαιολογημένη και προστάτευε το δημόσιο συμφέρον. Απέναντι σε μια συμμορία που αρχίζει από την Νοβάρτις και διαχέεται σε παρασυναγωγές κομμάτων, σκοτεινούς διαδρόμους δικαστικών θεσμών και δημοσιογραφικά γραφεία.
Η Δικαιοσύνη επιφορτίζεται πλέον, εκτός το ξεκαθάρισμα του σκανδάλου, να αποκαλύψει και την μαφία της συγκάλυψής του. Με ονόματα και διευθύνσεις.
Ατυχώς η χώρα δεν έχει Πρωθυπουργό με συναίσθηση του ρόλου του για να ζητήσει τις νόμιμες διαδικασίες- αντί να κάνει ο ίδιος τον δικαστή.
Υπάρχει όμως υπουργός Δικαιοσύνης.
Ο Κώστας Τσιάρας έχει, κατά νόμο, την αρμοδιότητα να ζητήσει από την Δικαιοσύνη να βρει τι κρύβεται κάτω από την τέφρα της Νοβάρτις -και ποιοι μετέχουν στο συνδικάτο των συνενόχων.
Αλλιώς θα καταπλακώσει και τον ίδιο.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR