Μερικές σκέψεις για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς

Του Ηλία Μόσιαλου

Στην κεντροαριστερά τα κόµµατα και οι κινήσεις επιδιώκουν τη δημιουργία ενός σύγχρονου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Αλλά η πολιτική αυτή τάση δεν έχει ιστορική παράδοση στη χώρα μας. Δεν έχουμε ισχυρά συνδικάτα – που να προτάσσουν, πέρα από τα συνδικαλιστικά αιτήματα, το δημόσιο συμφέρον – ούτε τους θεσμούς και τις δομές της Δυτικής Ευρώπης. Εχουμε αντίθετη παράδοση, στον αντίποδα της σοσιαλδημοκρατίας: πελατειακότητα, ρουσφετολογικές παροχές (μέσω δανεικών), παρόραση του δημοσίου συμφέροντος και λαϊκοφανή ρητορική, που αγγίζει το σύνολο του πολιτικού συστήματος.

Το σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα πρέπει να επιδιώκει μια διαφορετική χώρα, κάτι που δεν μπορεί να γίνει με το υπάρχον, μεγάλο και αντιπαραγωγικό κράτος. Απαιτείται επικέντρωση δραστηριοτήτων σε παροχή υπηρεσιών που δημιουργούν ίσες ευκαιρίες για όλους, όπως είναι τα καλά σχολεία και πανεπιστήμια, καθώς και οι σοβαρές υπηρεσίες υγείας και νοσοκομείων. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει το «κοινωνικό ασανσέρ» προς όφελος των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, και όχι με επιδόματα ελεημοσύνης, σε σαραντάχρονους ανέργους χωρίς δεξιότητες. Στη δημόσια διοίκηση, ζητείται η αξιολόγηση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών, και όχι απλώς η ικανοποίηση της τυπικής νομιμότητας, την οποία παρέχουν o νομικισμός και η «διαδικασιολογία».

Η σύγχρονη κεντροαριστερά πρέπει να αφήσει πίσω της τον ιδιωτικό τομέα που στηρίζεται στην κλειστή οικονομία και στα ολιγοπώλια και να στηρίξει τη διαμόρφωση μιας νέας υγιούς και καινοτομικής επιχειρηματικότητας. Τα καρτέλ που διατηρούν τις τιμές στα επιθυμητά για τα συμφέροντά τους επίπεδα, εμποδίζοντας τον υγιή ανταγωνισμό. Και από την άλλη, πρέπει να να προτείνει πολιτικές που θα συμβάλουν στην εμπέδωση της εσωτερικής ασφάλειας με σύγχρονη, δημοκρατικά εκπαιδευμένη, επιχειρησιακά εκσυγχρονισμένη Αστυνομία, με συνέχεια στη δράση της και χωρίς σπασμωδικές πράξεις και με οργανωμένη μεταναστευτική πολιτική που δεν θα εξαντλείται σε φαντεζί κινήσεις, αλλά θα θέτει κριτήρια χρόνου, αριθμού και ιδιότητας για τους μετανάστες.

Η σύγχρονη κεντροαριστερά πρέπει να αφήσει πίσω της τον ιδιωτικό τομέα που στηρίζεται στην κλειστή οικονομία και στα ολιγοπώλια και να στηρίξει τη διαμόρφωση μιας νέας υγιούς και καινοτομικής επιχειρηματικότητας. 

Στο πολιτικό μας σύστημα απαιτείται εκσυγχρονισμός και διαφάνεια, με άρση της αλληλοεπικάλυψης των τριών εξουσιών (νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής), αναλογικότερο εκλογικό σύστημα και σαφείς κανόνες δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων. Στη δικαιοσύνη πρέπει να θεσπιστεί η επιλογή ανώτατων δικαστών από ανεξάρτητα Σώματα, γιατί η επιλογή απο την Κυβέρνηση κατόπιν πρότασης του Υπουργού Δικαιοσύνης είναι εντελώς αναχρονιστική.

Η ελληνική Κεντροαριστερά πρέπει να εκπονήσει θέσεις εξαρχής. Δεν είναι δυνατόν ούτε ν’ αντιγράψει ξένα πρότυπα που εξελίσσονται επί έναν ή ενάμιση αιώνα ούτε να εμφανιστεί σαν «ταύρος σε υαλοπωλείο».

 Από Facebook