Του Νίκου Λακόπουλου
Με τον Ερντογάν να παρακολουθεί ασκήσεις απόβασης στα ελληνικά νησιά και να μιλά για την Άλωση και την μάχη στο… Ματζικέρτ ζούμε σίγουρα μια παράνοια η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί.
Η τουρκική προκλητικότητα πλέον έχει ξεπεράσει -σε επίπεδο ρητορικής μαζί με υπερπήσεις στο Αιγαίο- κάθε όριο και μάλλον όχι τυχαία αυτό έχει συμβεί στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Το χειρότερο δεν είναι πως η Τουρκία πλέον δεκδικεί ανοιχτά ελληνικά νησιά, αλλά η κυβέρνηση είναι έτοιμη πάντα για διάλογο με την διπλωματία του μπακλαβά σα να μην αντιλαμβάνεται ότι η “απομονωμένη” Τουρκία προχωρά όλο και περισσότερο σε διεκδικήσεις αδιανόητες στο παρελθόν.
Η άποψη πως ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος και τα κάνει όλα αυτά για να κερδίσει τις εκλογές είναι μια λάθος ανάλυση που οδηγεί στην υποψία πως δεν είναι ο Ερντογάν που χρησιμοποιεί τον Μητσοτάκη, αλλά και ο Μητσοτάκης θα χρησιμοποιήσει τον Ερντογάν για να πάει σε πρόωρες εκλογές.
Η Τουρκία έχει στείλει μια επιστολή στον ΟΗΕ από τον Σεπτέμβρη του 2021, η Ελλάδα απαντάει -μπαίνει σε ένα διάλογο- τον Μάη του 2022 κυρίως για να πείσει εταίρους τους για κάτι αυτονόητο που η ίδια θέτει υπό αμφισβήτηση.
Αν η Τουρκία ήθελε να προκαλέσει μια συζήτηση που άρχισε ο Ερντογάν όταν επισκέφτηκε την Αθήνα ως “επικαιροποίηση” της Συνθήκης της Λωζάνης το έχει καταφέρει.
Η κυβέρνηση και η παγίδα του Ερντογάν
Η ελληνική κυβέρνηση ξεχνά στην επιστολή στον ΟΗΕ τον εναέριο χώρο και επικαλείται για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των νησιών συνθήκες που δεν αναφέρονται σ’ αυτό το καθεστώς. Όπως γράφει σε άρθρό της η Κύρα Αδάμ:
“Δι’ αυτού του τρόπου η κυβέρνηση δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αφού δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να εντείνει τα πυρά της, νομικά και επιχειρησιακά, στην αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις Συνθήκες και δεν αναφέρονται σε αυτές.
“…Η Ελλάδα ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην Τουρκία να προχωρήσει μονομερώς σε αναστολή εφαρμογής των Συνθηκών από πλευράς της, λόγω ουσιώδους παραβίασης των Συνθηκών από την Ελλάδα. Η κατάληξη της επιστολής οδηγεί σε διμερή διαπραγμάτευση επί όλων των ανοιχτών και ανεπίλυτων θεμάτων που θα οδηγήσουν τη χώρα σε περιπέτειες και σε αναίμακτη δεύτερη Μικρασιατική Καταστροφή, είτε λόγω εξ αυτής της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης είτε λόγω προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης”.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει πέσει στην παγίδα να αποδείξει ότι είναι ελληνικά νησιά που είναι ελληνικά και δεν αμφισβητεί κανένας με αναφορές σε συνθήκες που δεν διασφαλίζουν το σύνολο της κυριαρχίας των νήσων, των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο, που δεν έχουν παραχωρηθεί με τις Συνθήκες στην Ελλάδα.
Μπερδεύοντας την εξωτερική πολιτική με μπίζνες
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που αντιλαμβάνεται την εξωτερική πολιτική ως μπίζνες -ακόμα και με την Τουρκία, όπως άφησε να εννοηθεί μετά το δείπνο με τον Ερντογάν είναι άκρως επικίνδυνος αφού παίζει με εθνικά θέματα κάνοντας προσωπική πολιτική.
Από το “να τα βρούμε” -αυτά που “μας ενώνουν” σαν καλοί γείτονες και σύμμαχοι -τρώγοντας χαλβά- περάσαμε σε μια ασυνήθιστη ένταση που ο Μητσοτάκης θα αξιοποιήσει για να συνδεθεί με ακροδεξιά στρώματα πηγαίνοντας στις εκλογές ως διαχειριστής ενός εθνικού κιν΄δύνου που ο ίδιος προκαλεί.
Χωρίς να αναφερθεί καθόλου στην κυβέρνηση ο Κώστας Καραμανλής έδωσε πρόσφατα ένα σαφές μήνυμα λέγοντας πως «η μετακίνηση από πάγιες εθνικές θέσεις οδηγεί σε αντιλήψεις συμβιβασμού με τις μονομερείς και διαχρονικά αυξανόμενες τουρκικές αξιώσεις». “
“Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων».
Ο Μητσοτάκης δεν κατάλαβε τι συνέβη
Η βουλιμία των Τούρκων έχει ξεπεράσει κάθε όριο κι αυτό συμβαίνει με κυβέρνηση Μητσοτάκη που ενώ την φτύνει ο Ερντογάν νομίζει ότι βρέχει και έχει ηγέτη “παγκοσμ΄΄ιου βεληνεκούς”.
Φαίνεται πως ο “Νέος Βενιζέλος” πήγε στην Κωνσταντινούπολη να συναντήσει τον… Κεμάλ Ατατούρκ όταν εμφανίστηκε κάποιος άλλος με τον οποίο όμως έκανε μια συνεννόηση με αμοιβαίο όφελος, με κοινές δουλειές με αγωγούς και ενεργειακούς κόμβους και ησυχία στο Αιγαίο.
«Είναι μια δυσάρεστη εξέλιξη αυτή γιατί κι εγώ είχα εντύπωση μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο Ερντογάν ότι είχαμε βρει πλαίσιο συνεννόησης» λέει τώρα.
Δηλαδή έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν κατάλαβε τι συνέβη κι ούτε τώρα καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Άλλωστε έχει αναθέσει την υπόθεση της ελληνικής κυριαρχίας στους συμμάχους. Ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.